ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΟΙ Σ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ;

Ένα ακόμα πολύ σοβαρό πρόβλημα, το μέγεθος και την σημασία του οποίου μάλλον ελάχιστοι αντιλαμβάνονται σ’ αυτήν την χώρα, είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Πρόκειται για ανθρώπους που είχαν την ατυχία είτε να γεννηθούν με κάποια αναπηρία είτε να την αποκτήσουν αργότερα. Οι άνθρωποι αυτοί πλέον έχουν καταντήσει ή μάλλον τους κατάντησαν όλοι οι υπόλοιποι δήθεν υγιείς πολίτες, να βρίσκονται στο περιθώριο, να είναι εντελώς αποκομμένοι από την ευρύτερη κοινωνία με αποτέλεσμα να αισθάνονται άνθρωποι μιας κατώτερης τάξης.
Πόσες φορές δεν έχουμε δει περιπτώσεις τέτοιων ατόμων να περιφρονούνται από κάποιους που πιστεύουν πως επειδή οι ίδιοι δεν έχουν κάποια αναπηρία είναι πιο ικανοί και πιο άξιοι; Πόσες φορές δεν έχουμε συναντήσει ανθρώπους με αναπηρία που όμως να μπορούν να προσφέρουν πολύ περισσότερα από έναν μη ανάπηρο άνθρωπο. Γιατί λοιπόν κάποιοι ( μάλλον ανάπηροι στο μυαλό ) εξακολουθούν να σνομπάρουν κάθε τι που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Ποιος τους είπε πως τα άτομα με αναπηρία δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα.
Φυσικά δεν γίνεται ούτε λόγος για τα εργασιακά δικαιώματα αυτών των ανθρώπων οι οποίοι έχουν ως μοναδική ελπίδα την απασχόληση στον δημόσιο τομέα γιατί ο ιδιώτης επιχειρηματίας το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι το κέρδος. Εντάξει, οι επιχειρήσεις που βρίσκονται ένα βήμα πριν το λουκέτο γιατί με δυσκολία καλύπτουν ακόμα και τα έξοδα τους, εντάξει οι επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 50 ανθρώπους, υποχρεούνται έτσι κι αλλιώς από τον νόμο να απασχολούν και άτομα με αναπηρία. Πόσες όμως από τις χιλιάδες υπόλοιπες επιχειρήσεις που δεν ανήκουν σε κάποια από τις κατηγορίες που προαναφέραμε και που το κέρδος που έχουν τους επιτρέπει να δείξουν ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο απασχολούν άτομα με ειδικές ανάγκες; Πόσοι είναι οι επιχειρηματίες εκείνοι που είναι διaτεθημένοι να θυσιάσουν ένα μικρό μερίδιο από τα κέρδη τους για να προσφέρουν μια θέση εργασίας, ένα κομμάτι ψωμί σε κάποιον συνάνθρωπο τους με αναπηρία; Δυστυχώς είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, δυστυχώς το χρήμα και η μανία του κέρδους έχει εξαφανίσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς και συμπόνιας για τον συνάνθρωπο μας. Εντάξει, θα μου πείτε πως είναι δυνατόν να προσλάβετε ένα άτομο που έχει 100% ποσοστό αναπηρίας. Μα δεν θα χρειαστεί ποτέ να προσλάβετε ένα τέτοιο άτομο στην επιχείρηση σας πρώτον γιατί ποτέ δεν θα έρθει να σας ζητήσει δουλειά και δεύτερον γιατί αν πραγματικά θέλετε να το βοηθήσετε μπορείτε πολύ απλά να προσλάβετε κάποιο άλλο άνεργο και μη ανάπηρο μέλος της οικογένειας του. Λοιπόν, όλοι εσείς εκεί έξω, καταλάβετε το πλέον πως σε αυτήν την ζωή το χρήμα και το κέρδος δεν είναι το παν και πως οι άνθρωποι με αναπηρία μερικές φορές μπορούν να κάνουν πολύ πιο σπουδαία πράγματα από κάποιον που δεν έχει την ατυχία να είναι ανάπηρος