Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

ΑΜΑ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΙ ΤΟΥΣ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που κάνει όλο και περισσότερους μουσουλμάνους της Θράκης να δηλώνουν κι ακόμα χειρότερα να αισθάνονται Τούρκοι, ποιοι είναι τελικά οι λόγγοι εκείνοι που δεν επιτρέπουν στους Πομάκους της Θράκης να νιώσουν περήφανοι γι’ αυτό που είναι. Οι δραστηριότητες του Τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, οι διάφορες Τουρκόφωνες εφημερίδες της Θράκης καθώς και η αδιάφορη για το όλο θέμα στάση των πολιτικών της Θράκης είναι ίσως η μοναδική απάντηση που μέχρι σήμερα μπορούσαμε να δώσουμε σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα. Είναι όμως όλα αυτά αρκετά για να κάνουν έναν Πομάκο από φόβο ή από ντροπή να απαρνιούνται την πραγματική τους ταυτότητα; Εγώ λέω πως δεν είναι και πως στην ουσία εμείς οι ίδιοι βγάζουμε τα μάτια μας ή για να είμαι πιο σαφής μερικοί από εμάς που δήθεν ενδιαφέρονται για την διάσωση του Πομάκικου στοιχείου στην Θράκη ουσιαστικά γκρεμίζουν κάθε σοβαρή προσπάθεια. Ναι, τώρα πλέον είμαι απόλυτα βέβαιος πως ούτε το Τουρκικό προξενείο ούτε οι Τουρκόφωνες εφημερίδες ευθύνονται για τον κίνδυνο να εξαφανισθεί κάθε Πομάκικο στοιχείο στην Θράκη, δεν λέω πως δεν έβαλαν κι αυτοί το χεράκι τους αλλά αν μέσα στις δικές μας τάξεις δεν υπήρχαν ταπεινά και ξεπουλημένα ανθρωπάκια τα πράγματα δεν θα είχαν φτάσει σε αυτό το σημείο. Άνθρωποι για τους οποίους εγώ προσωπικά έβαζα το χέρι μου στη φωτιά και πίστευα πως πραγματικά με τις γνώσεις και την εμπειρία τους θέλουν να βοηθήσουν την δύσκολη προσπάθεια μας να σώσουμε ότι έχει απομείνει από τον Πομάκικο πολιτισμό αποδείχτηκαν φτηνά, ύπουλα, ταπεινά ανθρωπάκια που είναι ικανά να συρθούν χάμω σαν βρομερά και σιχαμερά σκουλήκια για να μαζέψουν ακόμα και το ένα ευρώ που υπάρχει κάτω. Αποδείχτηκαν άνθρωποι που είναι φίλοι μόνο όσο υπακούς στις εντολές τους και μόλις πάψεις να υπακούς και αρχίζεις να κινείσαι ανεξάρτητα σε περνάνε αμέσως στην μαύρη λίστα. Αποδείχτηκαν άνθρωποι που τελικά όχι μόνο δεν μας βοηθούν αλλά σαμποτάρουν κάθε καλή προσπάθεια και χωρίς ίχνος ντροπής και ανθρωπιάς συκοφαντούν κάθε σοβαρό άνθρωπο που πραγματικά θέλει και μπορεί να κάνει κάτι καλό στην Θράκη. Αποδείχτηκαν άνθρωποι που έχουν ως θεό τους το χρήμα και μια περιστρεφόμενη καρέκλα είναι γι’ αυτούς το παν. Πολλές φορές δε δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν φτωχούς κι αγαθούς ανθρώπους μόνο και μόνο για να αποδείξουν ότι κάτι κάνουν, μόνο που αυτό το κάτι το έκαναν τελικά για την τσέπη τους. Αυτά ας τα διαβάσουν καλά κάποιοι άσχετοι Αθηναίοι που κάθε φορά που αποφασίζουν να κάνουν κάτι για τους ξεχασμένους Πομάκους πάνε και βρίσκουν κάποιο από αυτά τα κακόμοιρα ανθρωπάκια και νομίζουν ότι μέσω αυτών των ανθρώπων βοηθάνε τους Πομάκους. Αυτοί οι ευτυχώς λίγοι αλλά πολύ επικίνδυνοι για την περιοχή άνθρωποι δεν διστάζουν ακόμα και να τάζουν μόνιμες θέσεις εργασίας για να αποκτήσουν όπως λένε συνεργάτες αλλά στην ουσία τσιράκια γιατί αυτοί οι άνθρωποι μόνο τσιράκια θέλουν κι όχι συνεργάτες. Ευτυχώς που οι περισσότεροι Πομάκοι τους ξέρουν πλέον και τους έχουν γραμμένους εκεί που αν το γράψω θα χαρακτηρισθεί ως ακατάλληλη η εφημερίδα αυτή. Όλοι όσοι παρακολουθείτε αυτά που κατά καιρούς γράφω ξέρετε πολύ καλά πως όσα γράφω μπορώ και να τα αποδείξω, αλλιώς δεν θα τα έγραφα. Ας πάψουμε λοιπόν να αναζητάμε ευθύνες από το Τουρκικό προξενείο ή τους διάφορους παράγοντες που πολεμούν την προσπάθεια διάσωσης του Πομάκικου πολιτισμού κι ας ψάξουμε έναν τρόπο να αποβάλουμε από τις τάξεις μας τα κολοβά εκείνα φίδια που δηλητηριάζουν κάθε προσπάθεια μας. διαφορετικά η προσπάθεια μας αυτή δεν θα φέρει ποτέ τα επιθυμητά για όλους μας αποτελέσματα. Όσο για αυτά τα ανθρωπάκια ας το καταλάβουν πια πως πέρασαν οι εποχές που ο Πομάκος δεν ήξερε τι του γίνεται και με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη τον έκανες τσιράκι σου. Τέλος είμαι βέβαιος πως το άρθρο μου αυτό δε θα προσβάλει όσους πραγματικά προσπαθούν να συμβάλουν με τις όποιες δυνάμεις τους στον δύσκολο αγώνα που δίνουμε, άλλωστε λένε πως μόνο όποιος έχει την μύγα μυγιάζεται άρα εκ των πραγμάτων το άρθρο αυτό αφορά μόνο όσους έχουν αυτήν την μύγα.

Σ. Καραχότζα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου