Εδώ και αρκετό καιρό τα κόμματα και κυρίως τα δύο μεγάλα ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, συζητούν ή για να είμαι πιο σωστός, συγκρούονται για την τηλεοπτική αναμέτρηση τόσο μεταξύ των 6 πολιτικών αρχηγών όσο και για αυτή μεταξύ των κυρίων Καραμανλή και Παπανδρέου. Ωστόσο εκείνο που εγώ διαπίστωσα είναι πως απλά έγινε πολύς ντόρος για το τίποτα, η μόνη διαφορά με τις τηλεοπτικές αναμετρήσεις των πολιτικών αρχηγών σε προηγούμενες προεκλογικές περιόδους ήταν ίσως τα ερωτήματα που είχαν τη δυνατότητα να θέσουν ο κάθε αρχηγός προς έναν από τους υπόλοιπους.
Θα ήθελα να σταθώ κυρίως στην πρώτη σε σειρά τηλεμαχία, αυτή μεταξύ και των 6 πολιτικών αρχηγών όπου θεωρώ πως Καραμανλής και Παπανδρέου δε πρόσθεσαν κάτι καινούριο στις μέχρι τώρα τοποθετήσεις τους. Ο μεν πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός ακόμα της χώρας, επανέλαβε πως παρά το πολιτικό κόστος που αυτό έχει, επιμένει πως η μόνη διέξοδος από την οικονομική κρίση είναι η λήψη σκληρών και φυσικά καθόλου ευχάριστων για το λαό μέτρων. Αναφερόμενος δε στο ΠΑΣΟΚ τόνισε για ακόμα μια φορά πως με τις ωραίες και ευχάριστες αλλά μη υλοποιήσιμες υποσχέσεις, προσπαθεί να εκμαιεύσει τη ψήφο των Ελλήνων.
Από την άλλη όμως και ο κύριος Παπανδρέου δε μας είπε και τίποτα το καινούριο, απλά επανέλαβε για χιλιοειπωμένες υποσχέσεις του και χωρίς να μπει στη διαδικασία να εξηγήσει τους τρόπους με τους οποίους θα τις πραγματοποιήσει, έλεγε και ξανάλεγε πως υπάρχουν τρόποι οι υποσχέσεις αυτές να γίνουν πραγματικότητα. Εκείνο που πραγματικά συγκράτησα από τις τοποθετήσεις του Γιώργου Παπανδρέου ήταν ότι πολλές φορές χρησιμοποίησε τη λέξη πατρίδα.
Τι είναι άραγε για τον κύριο Παπανδρέου και γενικότερα για το ΠΑΣΟΚ η πατρίδα; Μήπως οι μυστικές συναντήσεις με υψηλόβαθμα στελέχη της Άγκυρας, δικών του στελεχών; Μήπως οι μέχρι τώρα επιλογές του αναφορικά με τους μειονοτικούς υποψήφιους οι οποίοι μέρα νύχτα αγωνίζονται για την ανάδειξη μια τουρκικής και όχι μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη; Μήπως η δημιουργία δίγλωσσων νηπιαγωγείων για τους μουσουλμάνους της Θράκης με τη δεύτερη γλώσσα φυσικά να είναι η τουρκική; Γιατί ο κύριος Παπανδρέου χρησιμοποιεί λέξεις το νόημα των οποίων δε γνωρίζει;
Όσο για την κυρία Παπαρήγα, δε νομίζω ότι πρέπει να ασχοληθούμε ιδιαίτερα μαζί της κι αυτό γιατί αυτά που μας είπε στην τηλεοπτική αυτή αναμέτρηση και τα οποία άλλωστε επαναλαμβάνει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, μπορώ να τα πω κι εγώ αλλά και ο καθένας από εμάς. 1500 ευρώ μισθό για όλους, σύνταξη από τα 45, μηδέν φόρος στους φτωχούς και 45% φορολόγηση στους πλούσιους, διανομή όλου του πλούτου στους απλούς πολίτες και άλλα τέτοια. Το θέμα όμως είναι να βρεθεί και ο τρόπος με τον οποίο όλα αυτά μπορούν να γίνουν πράξη. Ούτε εγώ θέλω να εργάζομαι με 700 ευρώ το μήνα, ξέρω όμως ότι με την υπάρχουσα κατάσταση, εκ των πραγμάτων, κανένας εργοδότης δε μπορεί να μου δώσει περισσότερα.
Εκείνος που πραγματικά κατά τη γνώμη μου είχε μια πού καλή παρουσία στην τηλεμαχία αυτή ήταν ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος με μεγάλη δυναμική και πολύ αποφασιστικότητα, έδειξε ότι δικαίως βρίσκεται στην καρέκλα του προέδρου της πολιτικής του παράταξης και επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ανάγκη για είσοδο νέων ανθρώπων στην πολιτική σκηνή της χώρας μας. Βέβαια δε γίνεται να τον κρίνουμε από μία και μόνο εμφάνιση του, θα πρέπει την άποψη μου αυτή η οποία θεωρώ πως είναι άποψη και πολλών ακόμα Ελλήνων, να τη δικαιολογήσει στην πορεία με τις πράξεις του κυρίως και όχι με τα λόγια.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης με πολύ απλά λόγια ήταν μέτριος έως και κακός, δεν είπε τίποτα το ιδιαίτερο, τίποτα το καινούριο. Το μόνο σημείο στο οποίο πραγματικά συμφωνώ μαζί του είναι η θετική τοποθέτηση του για τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Κατά τα άλλα μας είπε μια από τα ίδια, μίλησε για τον εαυτό του, για το τι κατάφερε να δημιουργήσει και για την ικανότητα του να διοικεί.
Τελευταίος σε σειρά ήταν ο εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων ο οποίος πραγματικά δε ζει σε μια χώρα με προβλήματα αλλά σε ένα πράσινο λιβάδι. Ότι κι αν τον ρώτησαν, εκείνος απαντούσε για την οικολογία. Πολύ ωραία, θα έχουμε δηλαδή στη βουλή ένα κόμμα το οποίο όταν οι πολίτες δε θα μπορούν στο τέλος του μήνα να πληρώσουν το ενοίκιο του σπιτιού τους, το κόμμα αυτό θα τους μιλάει για οικολογία.
Όταν οι τράπεζες θα ρουφούν το αίμα των δανειοληπτών, οι Οικολόγο Πράσινοι θα τους μιλάνε για πράσινο, όχι όμως για τα πράσινα χαρτονομίσματα των 100 ευρώ αλλά για πράσινα χορτάρια ή για να το πω πιο ωμά, για πράσινα άλογα. Όταν οι γονείς θα ζητούν καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά τους, οι Οικολόγοι Πράσινοι θα τους λένε να φυτέψουν δέντρα στις αυλές των σχολείων. Επειδή όμως κινδυνεύω να παρεξηγηθώ, θέλω να τονίσω πως το περιβάλλον ασφαλώς και θα πρέπει να μας απασχολεί όλους, ασφαλώς και πρέπει να το συμπεριλάβουν στα προγράμματα τους όλα τα πολιτικά κόμματα, ασφαλώς και θα πρέπει να τιμωρούνται όσοι το καταστρέφουν. Δε γίνεται όμως όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας να βρίσκουν λύση μόνο στο περιβάλλον, ένα κόμμα για να είναι στη βουλή, πρέπει να έχει πρόταση και θέση για όλα τα θέματα, για όλα τα προβλήματα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι για το μόνο που ξέρουν να μιλούν είναι το περιβάλλον, μόνο που αυτό δεν είναι η απάντηση στα σημερινά μας προβλήματα.
Επίσης εκείνο που δε κατάλαβα είναι γιατί ΠΑΣΟΚ και Οικολόγοι Πράσινοι συμφωνούσαν στα περισσότερα. Μήπως στο ενδεχόμενο εισόδου των Οικολόγων Πράσινων στη βουλή, το μεν ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας στοχεύει σε μια συνεργασία με τους Οικολόγους Πράσινους και οι δε Οικολόγοι Πράσινοι στοχεύουν με την πρώτη τους είσοδο στη βουλή, να καταλάβουν και κάποια υπουργική θέση; Αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε ας με συγχωρέσουν αλλά αυτό το πράγμα δεν είναι πολιτική, είναι εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων και φιλοδοξιών.
Τέλος, κάτι που επίσης δεν κατάλαβα, είναι γιατί ο εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων στην τηλεοπτική αυτή αναμέτρηση, απάντησε με δυο τυπικές κουβέντες και έκανε ότι ήταν δυνατόν για να αποφύγει την ερώτηση που του έγινε σχετικά με τα όσα είπε ο κύριος Τρεμόπουλος σε κάποιο συνέδριο αν δεν κάνω λάθος, της αυτοδημιούργητης Μακεδονικής μειονότητας, όπου και χωρίς να ντραπεί έλεγε ότι η Θεσσαλονίκη δεν ήταν ελληνική κι ότι ελληνοποιήθηκε με ντροπιαστικές διαδικασίες. Αυτά λέει ο κύριος Τρεμοπουλος στο ευρωκοινοβούλιο για την Ελλάδα; Έτσι εκπροσωπεί στην Ευρώπη τους Έλληνες; Αυτά θα λένε οι Οικολόγοι Πράσινοι αύριο μεθαύριο στα παιδιά μας; Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχουν κι αυτοί και μάθαμε κάτι από ιστορία κι εμείς οι ανιστόρητοι.
Σεμπαϊδήν Καραχότζα
Θα ήθελα να σταθώ κυρίως στην πρώτη σε σειρά τηλεμαχία, αυτή μεταξύ και των 6 πολιτικών αρχηγών όπου θεωρώ πως Καραμανλής και Παπανδρέου δε πρόσθεσαν κάτι καινούριο στις μέχρι τώρα τοποθετήσεις τους. Ο μεν πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός ακόμα της χώρας, επανέλαβε πως παρά το πολιτικό κόστος που αυτό έχει, επιμένει πως η μόνη διέξοδος από την οικονομική κρίση είναι η λήψη σκληρών και φυσικά καθόλου ευχάριστων για το λαό μέτρων. Αναφερόμενος δε στο ΠΑΣΟΚ τόνισε για ακόμα μια φορά πως με τις ωραίες και ευχάριστες αλλά μη υλοποιήσιμες υποσχέσεις, προσπαθεί να εκμαιεύσει τη ψήφο των Ελλήνων.
Από την άλλη όμως και ο κύριος Παπανδρέου δε μας είπε και τίποτα το καινούριο, απλά επανέλαβε για χιλιοειπωμένες υποσχέσεις του και χωρίς να μπει στη διαδικασία να εξηγήσει τους τρόπους με τους οποίους θα τις πραγματοποιήσει, έλεγε και ξανάλεγε πως υπάρχουν τρόποι οι υποσχέσεις αυτές να γίνουν πραγματικότητα. Εκείνο που πραγματικά συγκράτησα από τις τοποθετήσεις του Γιώργου Παπανδρέου ήταν ότι πολλές φορές χρησιμοποίησε τη λέξη πατρίδα.
Τι είναι άραγε για τον κύριο Παπανδρέου και γενικότερα για το ΠΑΣΟΚ η πατρίδα; Μήπως οι μυστικές συναντήσεις με υψηλόβαθμα στελέχη της Άγκυρας, δικών του στελεχών; Μήπως οι μέχρι τώρα επιλογές του αναφορικά με τους μειονοτικούς υποψήφιους οι οποίοι μέρα νύχτα αγωνίζονται για την ανάδειξη μια τουρκικής και όχι μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη; Μήπως η δημιουργία δίγλωσσων νηπιαγωγείων για τους μουσουλμάνους της Θράκης με τη δεύτερη γλώσσα φυσικά να είναι η τουρκική; Γιατί ο κύριος Παπανδρέου χρησιμοποιεί λέξεις το νόημα των οποίων δε γνωρίζει;
Όσο για την κυρία Παπαρήγα, δε νομίζω ότι πρέπει να ασχοληθούμε ιδιαίτερα μαζί της κι αυτό γιατί αυτά που μας είπε στην τηλεοπτική αυτή αναμέτρηση και τα οποία άλλωστε επαναλαμβάνει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, μπορώ να τα πω κι εγώ αλλά και ο καθένας από εμάς. 1500 ευρώ μισθό για όλους, σύνταξη από τα 45, μηδέν φόρος στους φτωχούς και 45% φορολόγηση στους πλούσιους, διανομή όλου του πλούτου στους απλούς πολίτες και άλλα τέτοια. Το θέμα όμως είναι να βρεθεί και ο τρόπος με τον οποίο όλα αυτά μπορούν να γίνουν πράξη. Ούτε εγώ θέλω να εργάζομαι με 700 ευρώ το μήνα, ξέρω όμως ότι με την υπάρχουσα κατάσταση, εκ των πραγμάτων, κανένας εργοδότης δε μπορεί να μου δώσει περισσότερα.
Εκείνος που πραγματικά κατά τη γνώμη μου είχε μια πού καλή παρουσία στην τηλεμαχία αυτή ήταν ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος με μεγάλη δυναμική και πολύ αποφασιστικότητα, έδειξε ότι δικαίως βρίσκεται στην καρέκλα του προέδρου της πολιτικής του παράταξης και επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ανάγκη για είσοδο νέων ανθρώπων στην πολιτική σκηνή της χώρας μας. Βέβαια δε γίνεται να τον κρίνουμε από μία και μόνο εμφάνιση του, θα πρέπει την άποψη μου αυτή η οποία θεωρώ πως είναι άποψη και πολλών ακόμα Ελλήνων, να τη δικαιολογήσει στην πορεία με τις πράξεις του κυρίως και όχι με τα λόγια.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης με πολύ απλά λόγια ήταν μέτριος έως και κακός, δεν είπε τίποτα το ιδιαίτερο, τίποτα το καινούριο. Το μόνο σημείο στο οποίο πραγματικά συμφωνώ μαζί του είναι η θετική τοποθέτηση του για τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Κατά τα άλλα μας είπε μια από τα ίδια, μίλησε για τον εαυτό του, για το τι κατάφερε να δημιουργήσει και για την ικανότητα του να διοικεί.
Τελευταίος σε σειρά ήταν ο εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων ο οποίος πραγματικά δε ζει σε μια χώρα με προβλήματα αλλά σε ένα πράσινο λιβάδι. Ότι κι αν τον ρώτησαν, εκείνος απαντούσε για την οικολογία. Πολύ ωραία, θα έχουμε δηλαδή στη βουλή ένα κόμμα το οποίο όταν οι πολίτες δε θα μπορούν στο τέλος του μήνα να πληρώσουν το ενοίκιο του σπιτιού τους, το κόμμα αυτό θα τους μιλάει για οικολογία.
Όταν οι τράπεζες θα ρουφούν το αίμα των δανειοληπτών, οι Οικολόγο Πράσινοι θα τους μιλάνε για πράσινο, όχι όμως για τα πράσινα χαρτονομίσματα των 100 ευρώ αλλά για πράσινα χορτάρια ή για να το πω πιο ωμά, για πράσινα άλογα. Όταν οι γονείς θα ζητούν καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά τους, οι Οικολόγοι Πράσινοι θα τους λένε να φυτέψουν δέντρα στις αυλές των σχολείων. Επειδή όμως κινδυνεύω να παρεξηγηθώ, θέλω να τονίσω πως το περιβάλλον ασφαλώς και θα πρέπει να μας απασχολεί όλους, ασφαλώς και πρέπει να το συμπεριλάβουν στα προγράμματα τους όλα τα πολιτικά κόμματα, ασφαλώς και θα πρέπει να τιμωρούνται όσοι το καταστρέφουν. Δε γίνεται όμως όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας να βρίσκουν λύση μόνο στο περιβάλλον, ένα κόμμα για να είναι στη βουλή, πρέπει να έχει πρόταση και θέση για όλα τα θέματα, για όλα τα προβλήματα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι για το μόνο που ξέρουν να μιλούν είναι το περιβάλλον, μόνο που αυτό δεν είναι η απάντηση στα σημερινά μας προβλήματα.
Επίσης εκείνο που δε κατάλαβα είναι γιατί ΠΑΣΟΚ και Οικολόγοι Πράσινοι συμφωνούσαν στα περισσότερα. Μήπως στο ενδεχόμενο εισόδου των Οικολόγων Πράσινων στη βουλή, το μεν ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας στοχεύει σε μια συνεργασία με τους Οικολόγους Πράσινους και οι δε Οικολόγοι Πράσινοι στοχεύουν με την πρώτη τους είσοδο στη βουλή, να καταλάβουν και κάποια υπουργική θέση; Αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε ας με συγχωρέσουν αλλά αυτό το πράγμα δεν είναι πολιτική, είναι εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων και φιλοδοξιών.
Τέλος, κάτι που επίσης δεν κατάλαβα, είναι γιατί ο εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων στην τηλεοπτική αυτή αναμέτρηση, απάντησε με δυο τυπικές κουβέντες και έκανε ότι ήταν δυνατόν για να αποφύγει την ερώτηση που του έγινε σχετικά με τα όσα είπε ο κύριος Τρεμόπουλος σε κάποιο συνέδριο αν δεν κάνω λάθος, της αυτοδημιούργητης Μακεδονικής μειονότητας, όπου και χωρίς να ντραπεί έλεγε ότι η Θεσσαλονίκη δεν ήταν ελληνική κι ότι ελληνοποιήθηκε με ντροπιαστικές διαδικασίες. Αυτά λέει ο κύριος Τρεμοπουλος στο ευρωκοινοβούλιο για την Ελλάδα; Έτσι εκπροσωπεί στην Ευρώπη τους Έλληνες; Αυτά θα λένε οι Οικολόγοι Πράσινοι αύριο μεθαύριο στα παιδιά μας; Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχουν κι αυτοί και μάθαμε κάτι από ιστορία κι εμείς οι ανιστόρητοι.
Σεμπαϊδήν Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου