Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Έξω το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής


Μπορεί η κατάσταση αναφορικά με το μειονοτικό ζήτημα της Θράκης να μην είναι και η καλύτερη δυνατή, ωστόσο δε παύουν να υπάρχουν και τα αισιόδοξα μηνύματα τα οποία προέρχονται κυρίως από απλούς πολίτες όλης της χώρας. Ως τέτοιο μήνυμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και η συλλογή υπογραφών με αίτημα την οριστική απομάκρυνση του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, μια προσπάθεια της οποίας πρωτεργάτης είναι ο πολύ καλός φίλος και πατριώτης Κώστας Καραϊσκος ο οποίος μας εξηγεί παρακάτω το σκοπό αυτής της κίνησης και τις πιθανότητες αυτή να φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.


Κύριε Καραϊσκο, ξέρουμε ότι είστε ένα από τα μέλη της ομάδας εκείνης που ξεκίνησε την καμπάνια με αίτημα την απομάκρυνση του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Πείτε μας δυο λόγια για το πώς γεννήθηκε αυτή η ιδέα και πως τελικά αποφασίσατε να προχωρήσετε στην υλοποίηση της;


Το αίτημα για το κλείσιμο του τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής είναι παλιό και πάγιο για τον πληθυσμό της περιοχής μας. Πιστεύουμε όμως ότι σήμερα οι συνθήκες είναι καταλληλότερες από ποτέ, καθώς μάλιστα η προκλητικότητα του τελευταίου κορυφώνεται. Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι κάποιος πρέπει να κάνει μία οργανωμένη εκστρατεία ενημέρωσης ώστε να τεθεί σοβαρά το θέμα. Πρώτος στόχος είναι να τεθεί το ζήτημα στην δημόσια ατζέντα, να πάψει να είναι ταμπού, κι από κει και πέρα ό,τι προκύψει.


Γιατί πιστεύετε πως μια ενδεχόμενη απομάκρυνση του εν λόγο προξενείου θα ωφελήσει τον τόπο μας; Τι είναι δηλαδή εκείνο που κάνει το προξενείο αυτό και που κατά τη γνώμη σας δε θα έπρεπε να το κάνει;


Ο ρόλος του έχει καταγγελθεί κατ’ επανάληψη από τους πολιτικούς της περιοχής μας, με πιο θαρραλέο τρόπο από τον Παναγιώτη Σγουρίδη. Το Προξενείο υλοποιεί την πολιτική της Τουρκίας στην περιοχή, μια πολιτική εκτουρκισμού όλων των μουσουλμάνων και ασφυκτικού ελέγχου κάθε πολιτικής και πολιτιστικής τους έκφρασης. Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα κι όποιος Θρακιώτης ασχολείται στοιχειωδώς με τα κοινά τα γνωρίζει, δεν είναι ανάγκη να επαναλαμβάνουμε τα τετριμμένα.


Ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο συλλέγετε τις υπογραφές και ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου;


Η συλλογή υπογραφών είναι ένα κομμάτι της εκστρατείας μας. Δεν είναι το σημαντικότερο αλλά είναι εκείνο που δίνει την δυνατότητα στον πολίτη που συμμερίζεται τις απόψεις μας να εκφράσει την συμπόρευσή του. Η συλλογή γίνεται διαδικτυακά στην ιστοσελίδα http://www.proxeneio-stop.org/ μα και χειρόγραφα για όσους θέλουν, ένα τηλέφωνο στον «Αντιφωνητή» (2531081537) αρκεί. Η ανταπόκριση είναι μεγάλη όποτε έχουμε την δυνατότητα να έρθουμε σε άμεση επαφή με τον κόσμο. Χαρακτηριστικά να σας πώ ότι από τις 5,5 περίπου χιλιάδες υπογραφές οι 1.000 μαζεύτηκαν σε 4 εξορμήσεις που κάναμε, σε πρόσωπο με πρόσωπο επαφή με τον κόσμο της περιοχής. Φυσικά υπάρχουν και κείνοι που διστάζουν να «εκτεθούν» λόγω επαγγελματικών ή άλλων συμφερόντων. Το σεβόμαστε και δεν το παρεξηγούμε. Καλούμε όμως τους αδιάφορους και τους αδρανείς να συμμετάσχουν!


Από τη μεριά του ίδιου του προξενείου ή έστω των λεγόμενων προξενικών υπάρχει κάποια επίσημη ή ανεπίσημη αντίδραση;


Από τον Προξενείο όχι. Φυσικά οι παρατρεχάμενοί του εκδήλωσαν την δυσαρέσκειά τους με δημοσιεύματα και δηλώσεις. Δεν πειράζει, «τα σκυλιά γαυγίζουν, το καραβάνι περνάει».


Ακόμα κι αν τελικά κάποτε απομακρυνθεί το προξενείο αυτό, πιστεύετε ότι η Τουρκία θα σταματήσει να ασκεί πιέσεις στους μουσουλμάνους της Θράκης;


Όχι βέβαια. Ούτε και το πρόβλημα βρίσκεται μόνο στην Τουρκία, το βασικότερο είναι στην δική μας πλευρά, όμως εκεί δεν υπάρχει τρόπος άμεσης θεραπείας. Προτείνουμε ένα μέτρο για να δείξουμε μιαν κατεύθυνση που πρέπει να πάρει η ελληνική πολιτική, όχι για να λύσουμε ως δια μαγείας ένα σύνθετο ζήτημα.


Γιατί θεωρείτε πως το προξενείο είναι αυτό που δημιουργεί τα προβλήματα στον τόπο μας και όχι το ελληνικό κράτος που ανέχεται και επιτρέπει τις όποιες δράσεις του στην περιοχή;


Σας είπα, οι ευθύνες του ελληνικού κράτους και διαφόρων τοπικών αρχόντων είναι δεδομένες, όμως η παρουσία του Προξενείου δημιουργεί συνθήκες που επιδεινώνουν δραματικά την κατάσταση. Δεν στοχεύουμε στο Προξενείο για να αθωώσουμε τους «δικούς μας».


Τώρα σε ποιο σημείο βρίσκεται η προσπάθεια σας αυτή; Πότε και σε ποιους θα υποβάλλετε το αίτημα με τις συγκεντρωθέντες υπογραφές;


Η προσπάθεια πάει πολύ καλά. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για εκδηλώσεις σχετικές σε διάφορες πόλεις και θα καταλήξουμε σε μία μεγάλη στην Κομοτηνή. Όσο για τις υπογραφές θα το δούμε, μάλλον θα συνοδεύσουν την προσπάθεια ως υπόμνηση ότι η κοινωνία συντάσσεται μαζί μας. Ψευδαισθήσεις για αποτελέσματα δια της συλλογής υπογραφών δεν έχουμε.


Η παρουσία επιχειρηματιών οι οποίοι χρηματοδοτούν συλλόγους και εφημερίδες που υποστηρίζουν τη διάσωση του πομάκικου στοιχείου στη Θράκη δεν μπορεί αν χαρακτηριστεί ως ανάλογη με τη προσπάθεια του τουρκικού προξενείου να παρουσιάσει μια τουρκική μειονότητα στη Θράκη;


Θα μπορούσε να γίνει μια αντιστοιχία αν αυτή η ιδιωτική προσπάθεια που λέτε χρησιμοποιούσε αθέμιτα μέσα ή επεδίωκε στρέβλωση της πραγματικότητας. Από τη στιγμή που δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει οποιαδήποτε σύγκριση. Η αποτελεσματικότητα και οι επιμέρους επιλογές είναι βέβαια ένα άλλης τάξης ζήτημα.


Τελικά κύριε Καραϊσκο είστε αισιόδοξος, πιστεύετε ότι η προσπάθεια σας αυτή θα φέρει κάτι καλό για τη Θράκη;


Φυσικά και είμαι, άλλωστε δεν είναι θέμα αν πιστεύω κάτι. Το βλέπουμε καθημερινά ότι κάτι σημαντικό παράγεται. Το βλέπουμε στα πρόσωπα αγνώστων μας ανθρώπων που μας συγχαίρουν για την πρωτοβουλία, το βλέπουμε στην κινητικότητα που γεννά η κινητοποίησή μας. Δεν γίνεται μόνο να γκρινιάζει κανείς στον καναπέ της τηλεόρασης. Οι πολίτες που έχουν νου και γνώση πρέπει να βγουν μπροστά από τις διεφθαρμένες και άβουλες ηγεσίες τους και να τις τραβήξουν εκεί που πρέπει.


Σεμπαϊδήν . Καραχότζα

533.000 αλλοδαποί θα ψηφίσουν στις δημοτικές


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ


Σκηνικό νοθείας, με τη χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας σε 532.898 «εισαγόμενους» ψηφοφόρους στήνει το ΠΑΣΟΚ, λίγους μήνες πριν από τη διενέργεια των τοπικών εκλογών και τις επικείμενες αλλαγές στον χωροταξικό χάρτη της χώρας.

Πρόκειται για την πλέον εκτεταμένη επιχείρηση (ξεπερνώντας ακόμη κι αυτή του 2000 με τους αερομεταφερόμενους Τσετσένους και Αμπχάζιους) αλλοίωσης της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού, αφού οι αλλογενείς ψηφοφόροι ανέρχονται στο 6%(!) του εκλογικού σώματος.

Ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης φοβούμενος τις αντιδράσεις που θα προκληθούν, προτίμησε να καταθέσει το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, ακριβώς τη στιγμή που αυτή έκλεινε τις εργασίες της, λόγω του Σαββατοκύριακου.Η κίνηση αυτή, που δεν τιμά την κοινοβουλευτική δημοκρατία μας, καθώς παραβίασε τον βασικό κανόνα της έγκαιρης ενημέρωσης των πολιτικών κομμάτων για μείζονα θέματα, έρχεται να επιβεβαιώσει τις ανησυχίες εκατομμυρίων Ελλήνων ότι το ΠΑΣΟΚ προετοιμάζει τον νέο «κομματικό στρατό» του, ψαρεύοντας στα «θολά νερά» των οικονομικών μεταναστών.

Στην άποψη αυτή συνηγορεί και το γεγονός ότι η προθεσμία εγγραφής νέων ψηφοφόρων στους εκλογικούς καταλόγους που κανονικά έληγε στις 31 Μαρτίου, παρατάθηκε για τις 30 Ιουνίου. Είναι κάτι που δεν έχει (ξανα)συμβεί στα εκλογικά χρονικά, πλην όμως αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης.Σύμφωνα με το ν/σ Ραγκούση την ελληνική υπηκοότητα μπορεί να αποκτήσει κάποιος αν έχει γεννηθεί και συνεχίζει να ζει στη χώρα μας από γονείς που διαμένουν νόμιμα επί πέντε τουλάχιστον συνεχή χρόνια.

Αν το παιδί αλλοδαπών γεννήθηκε πριν από τη συμπλήρωση της πενταετούς νόμιμης διαμονής και από τους γονείς στη χώρα, θα περιμένει προκειμένου να αποκτήσει την ιθαγένεια να συμπληρώσουν και οι δύο γονείς το νόμιμο απαιτούμενο διάστημα.Δηλαδή, σε απλά ελληνικά, όποιος γεννηθεί στην Ελλάδα, ασχέτως αν οι γονείς του είναι νόμιμοι (νομιμοποιηθέντες για την ακρίβεια) ή μη θα «βαπτισθεί» «πατριώτης» μας με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη δημιουργία εθνολογικών και θρησκευτικών μειονοτήτων στα επόμενα δέκα χρόνια.

«Ελληνόπουλο» γίνεται και όποιος παρακολουθήσει έξι τάξεις ελληνικού σχολείου και κατοικεί νόμιμα στη χώρα.

Με συνοπτικές διαδικασίες θα πολιτογραφηθούν και οι ανιθαγενείς που διαμένουν νόμιμα τα τελευταία έτη στη χώρα μας και δεν έχουν καταδικασθεί τελεσίδικα για ποινικά αδικήματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους 532.898 πρώην παράνομους μετανάστες, που σύμφωνα με τον κ. Ραγκούση είχαν θεμελιώσει «δικαίωμα ψήφου» μέχρι τις 13-1-2010, οι 378.34 προέρχονται από την όμορη Αλβανία σε μια περίοδο που ο αλυτρωτισμός των Τιράνων βρίσκεται σε νέα έξαρση και οι Τσάμηδες επανακάμπτουν θεαματικά στο προσκήνιο.

Οι υπόλοιποι 154.552 έλκουν την καταγωγή τους από τριτοκοσμικές χώρες, όπως το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, η Σομαλία, η Νιγηρία κ.ά.

Στον παραπάνω αριθμό θα προστεθούν εντός του έτους άλλοι 110.017 αλλοδαποί που θα ενταχθούν στον θεσμό του μακρώς διαμένοντος.

Δεν είναι μόνο τα νούμερα των αλλοεθνών που τρομάζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και η εγκληματικότητα που τους συνοδεύει, αλλά και οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.

Πράγματι, το 80% όσων «ελληνοποιηθούν» είναι μουσουλμάνοι, οι οποίοι εκτός από φονταμενταλιστές συνηθίζουν να μεταφέρουν τις εσωτερικές έριδές τους (βλέπε σιίτες εναντίον σουιτών) και στα κράτη που μεταναστεύουν.

Το χειρότερο είναι ότι με το δόγμα Ραγκούση "όποιος γεννιέται στην Ελλάδα αποκτά αυτομάτως και την υπηκοότητά της" θα υπάρξει κύμα εκατομμυρίων οικονομικών μεταναστών που αναζητούν τη Γη της Επαγγελίας στην Ευρώπη.Η «κερκόπορτα» πάντως άνοιξε…


ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ


Παράθυρο απόκτησης της ευρωπαϊκής ιθαγένειας για απροσδιόριστο αριθμό μεταναστών αποτελεί το σχέδιο νόμου της ελληνικής κυβέρνησης για απόδοση πολιτικών δικαιωμάτων σε μετανάστες. Αυτό τόνισε ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γ. Παπανικολάου με παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες. Ειδικότερα, ο κ. Παπανικολάου έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι η απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας σηματοδοτεί παράλληλα την απόδοση της αντίστοιχης ευρωπαϊκής, λέγοντας ότι η ρύθμιση αυτή στέλνει λάθος μήνυμα στις χώρες προέλευσης που θα αντιλαμβάνονται την Ελλάδα ως τον πλέον εγγυημένο τόπο απόκτησης της ευρωπαϊκής ιθαγένειας και εξέφρασε την ανησυχία ότι η χώρα μας θα αποτελέσει πόλο έλξης μεταναστών. Χαρακτήρισε τέλος «πρόχειρη» την εν λόγω πρωτοβουλία της κυβέρνησης, σημειώνοντας ότι το σχέδιο νόμου υπολείπεται μιας σφαιρικής εθνικής στρατηγικής.

Μόνο θυμηδία προκαλούν οι αποφάσεις του δημάρχου Μύκης







Κοινωνικό πρόσωπο και δήμος Μύκης καμία απολύτως σχέση

Στέλνει με αστείες δικαιολογίες τα δύο περίπτερα σε δυο οικισμούς με λιγότερες από πενήντα οικογένειες

Εκτός τόπου και χρόνου φαίνεται να βρίσκεται ο δήμαρχος Μύκης Μουσταφά Αγγά ο οποίος παρά τις αντιδράσεις συμβούλων της παράταξής του και πολλών κατοίκων της περιοχής, με την ψήφο του λαμβάνει αποφάσεις που προφανώς δε βοηθούν κανέναν και τίποτα αλλά απαλλάσσουν τον ίδιο από πιέσεις επαγγελματιών της περιοχής και κάθε πολιτικό κόστος.
Ο λόγος για τις δυο άδειες περιπτέρων που εγκρίθηκαν από τη νομαρχία και μάλιστα ανακοινώθηκαν οι δύο δικαιούχοι. Ο ένας εκ των δύο είναι κάτοικος του Προσηλίου, ενός χωριού 50 οικογενειών ενώ ο δεύτερος είναι κάτοικος του οικισμού Ζουμπούλι, ενός χωριού ελάχιστων επίσης οικογενειών.
Όπως ορίζεται λοιπόν και από τη νομοθεσία, το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Μύκης έπρεπε καταρχήν να αποδεχτεί τις δύο αυτές άδειες και κατά δεύτερον να ορίσει τις θέσεις που αυτά τα δύο περίπτερα θα τοποθετηθούν. Να θυμίσουμε πως ο νόμος ορίζει σαφέστατα ότι ως προτεινόμενη περιοχή για την εγκατάσταση περιπτέρου είναι η πιο ανεπτυγμένη του δήμου και εφόσον μιλάμε για το δήμο Μύκης τη μεγαλύτερη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια γνωρίζει το χωριό Σμίνθη.
Η απλή λογική λοιπόν λέει πως τουλάχιστον το ένα εκ των δύο περιπτέρων θα έπρεπε να εγκατασταθεί στη Σμίνθη αν και οι δύο δικαιούχοι δε διαφωνούν να γίνουν και τα δύο στο ίδιο χωριό με κάποια στοιχειώδη απόσταση μεταξύ τους φυσικά. Ωστόσο ο δήμαρχος Μύκης, ύστερα από πιέσεις που προφανώς δέχτηκε από επαγγελματίες του χωριού οι οποίοι με την παρουσία ενός ή δύο περιπτέρων θα χάσουν το δικαίωμα να πωλούν τσιγάρα στα μαγαζιά τους, πρότεινε το ένα περίπτερο να γίνει στο Προσήλιο και το δεύτερο στο Ζουμπούλι, στα δύο χωριά δηλαδή στα οποία κατοικούν οι δύο δικαιούχοι.
Αλήθεια, αναρωτήθηκε ο κύριος Αγγά αν τα δύο αυτά περιπτερά θα καλύπτουν ακόμα και τα έξοδα λειτουργίας τους σε δύο χωριά των 50 οικογενειών; Τι τον πειράζει δηλαδή να γίνουν και τα δυο στη Σμίνθη απ’ όπου σε καθημερινή βάση περνάνε χιλιάδες κάτοικοι της ορεινής περιοχής; Γιατί αυτή η επιμονή να μη γίνει κανένα από τα δύο περιπτερά στη Σμίνθη; Πόσες ψήφους θα χάσει ο κύριος Αγγά αν επιτρέψει την εγκατάσταση των περιπτέρων στο συγκεκριμένο χωριό; Δε χρειάζεται βέβαια να μας απαντήσει γιατί απλούστατα την απάντηση την ξέρουμε όλοι μας.
Η πρόφαση του δημάρχου Μύκης είναι ότι στη Σμίνθη δεν έχει κάποιο μέρος για να παραχωρήσει στους δύο δικαιούχους προκειμένου οι τελευταίοι να εγκαταστήσουν εκεί το περίπτερό τους. Προφανώς κύριε δήμαρχε τα δύο χιλιόμετρα πεζοδρόμιο που διαθέτει η Σμίνθη ανήκουν σε ιδιώτες και όχι στο δήμο. Ακόμα όμως κι αν είναι έτσι, αν δηλαδή όντως δεν υπάρχει κάποιος χώρος που να μπορεί να παραχωρηθεί, πώς γίνεται αντίστοιχοι χώροι να υπάρχουν στο Προσήλιο και το Ζουμπούλι και κατά διαβολική σύμπτωση να μην υπάρχουν στη Σμίνθη;
Πως γίνεται να τα βρίσκουν μεταξύ τους οι δύο δικαιούχοι των περιπτέρων και ο δήμαρχος Μύκης με τόσο προκλητικό τρόπο να τους καταδικάζει σε αποτυχία της μετέπειτα επαγγελματικής τους πορείας; Βέβαια η απόφαση αυτή είναι ολόκληρου του δημοτικού συμβουλίου αλλά αναφέρομαι προσωπικά στο δήμαρχο γιατί ως η κεφαλή του δήμου θα μπορούσε να εισηγηθεί μια καλύτερη και σαφώς πιο δίκαιη λύση αλλά προφανώς η δίψα του να είναι για άλλη μια τετραετία δήμαρχος δεν του επέτρεψε να σκεφτεί και να λειτουργήσει ανθρώπινα, κατά τα άλλα όλοι μιλάνε για το κοινωνικό πρόσωπο της πολιτείας.
Επίσης θα πρέπει να αναφέρω ότι γνωστός δημοτικός σύμβουλος της παράταξης Αγγά είπε ξεκάθαρα πως δεν μπορεί να πάρει στο λαιμό του 20 επαγγελματίες επιτρέποντας να γίνει στη Σμίνθη περίπτερο. Γιατί άραγε; Το περίπτερο το μόνο που θα στερήσει από τους επαγγελματίες του χωριού είναι το δικαίωμα να πωλούν στα μαγαζιά τους τσιγάρα. Από τα τσιγάρα δηλαδή ζουν μέχρι σήμερα αυτοί οι επαγγελματίες; Δεν πουλάνε τίποτα άλλο στα καταστήματά τους; Μα αν περίμεναν να ζήσουν πωλώντας μόνο τσιγάρα θα είχαν πεθάνει ως τώρα. Μήπως όμως υπάρχει συγκεκριμένος επαγγελματίας στη Σμίνθη ο οποίος εξασφάλισε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές τουλάχιστον 100 ψήφους στο συγκεκριμένο δημοτικό σύμβουλο; Εγώ λέω πως υπάρχει και πως δικό του χατίρι κάνει ο σύμβουλος αυτός.
Το πιο προκλητικό όμως από τη μεριά του κυρίου Αγγά είναι που, προφανώς εκ του πονηρού, διαβεβαίωσε τους δύο δικαιούχους ότι η δική του απόφαση δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία αφού στο τέλος θα ληφθεί υπόψη και η πρόταση της νομαρχίας. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει αφού αποκλειστικός αρμόδιος για να υποδείξει τους χώρους που θα μπουν τα δύο περίπτερα είναι ο δήμος, μιας και αυτά θα πρέπει να τοποθετηθούν σε δημοτικούς χώρους.
Έτσι τώρα οι δύο δικαιούχοι αρχίζουν πραγματικά έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να προσβάλουν την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Μύκης ώστε αυτή να ακυρωθεί. Το θέμα είναι πάντως κατά πόσο αυτό είναι εφικτό να γίνει με δεδομένο μάλιστα ότι εδώ είναι Ελλάδα και ότι ελάχιστοι μέχρι σήμερα κατάφεραν να τα βάλουν με ένα δήμο και να δικαιωθούν.

Σ. Καραχότζα

Που πήγαν τα λεφτά;


Θέλουν να κρύψουν και όχι να αποκαλύψουν την αλήθεια


Για 20 χρόνια μας κυβερνούσαν άγιοι και για 5 χρόνια μας κυβερνούσαν απατεώνες; Αυτό θέλετε να πιστέψουμε;

Πολλές φορές έχω γράψει πως το μόνο που μπορεί να κάνει τον Έλληνα να εμπιστευτεί και πάλι τους πολιτικούς είναι να βγουν όλα στο φως, να μάθουμε όλοι ποιοι καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα, τα δικά μας χρήματα. Για μια στιγμή πιστέψαμε όλοι, ανεξάρτητα από το τι ψηφίσαμε στις τελευταίες εκλογές, πως η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει πραγματικά τη διάθεση να αποκαλύψει τα πάντα και οι ένοχοι να τιμωρηθούν.
Δυστυχώς όμως και αυτή τη φορά μάλλον πέσαμε έξω, αυτό τουλάχιστον φαίνεται από τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την περιβόητη εξεταστική για την οικονομία. Ο κύριος Παπανδρέου και οι συνεργάτες του θέλουν να μας πείσουν πως επί 20 και πλέον χρόνια τη χώρα αυτή την κυβερνούσαν άγιοι και μόνο τα τελευταία 5,5 χρόνια μας κυβερνούσαν απατεώνες. Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να δώσω άλλη εξήγηση σ’ αυτή την απόφαση της κυβέρνησης να διερευνήσει τα οικονομικά σκάνδαλα από το 2004 και μετά.
Καταρχήν ακόμα και κορυφαία στελέχη της κυβερνούσας παράταξης εκφράζουν τις αμφιβολίες τους αναφορικά με την περίοδο που αποφασίστηκε να γίνει αυτή η εξεταστική. Κανείς δεν ξέρει αν με τις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες και με δεδομένο ότι οι Ευρωπαίοι ήδη μας έχουν στήσει στη γωνία, θα μας ωφελήσουν οι τέτοιου είδους αποκαλύψεις. Δε λέω να μη διερευνηθούν τα πάντα και να μη βρεθούν οι ένοχοι, αν φυσικά αυτοί υπάρχουν, λέω απλά πως θα μπορούσε αυτό να γίνει αργότερα, αφού δηλαδή νοικοκυρέψουμε λίγο την οικονομία μας και εξέλθει η χώρα μας από την κρίση.
Ακόμα όμως κι αν γίνει τώρα, γιατί θα πρέπει να διερευνηθούν μόνο τα τελευταία 5 χρόνια; Με το επιχείρημά της η κυβέρνηση το οποίο λέει «σιγά μην ψάξουμε και από την εποχή του Όθωνα» ασφαλώς και δε μας πείθει για το ορθό της απόφασής τους. Από την άλλη πράγματι η πρόταση του Αντώνη Σαμαρά για διερεύνηση από το 1981 ακούγεται κάπως υπερβολική, αν και κατά τη γνώμη μου έτσι πρέπει να γίνει.
Πρέπει όμως ο κύριος Παπανδρέου, αφού λέει πως θέλει να τα βγάλει όλα στο φώς, να ξεκινήσει την έρευνα τουλάχιστον από το 1996, από τις δυο τελευταίες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δηλαδή. Ε, δε φαντάζομαι να θέλουν να πιστέψουμε πως την περίοδο εκείνη όλα κύλησαν ομαλά και άψογα; Αν μη τι άλλο σε νοήμονα όντα απευθύνονται.
Ένα μεγάλο ερώτημα είναι βέβαια και τα αποτελέσματα που θα φέρει η συγκεκριμένη εξεταστική. Αν αναλογιστεί κανείς τα αποτελέσματα που είχαν όλες οι προηγούμενες έχει την αίσθηση ότι κι αυτή έγινε έτσι απλά για να γίνει, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου και να μας δείξουν ότι τάχα νοιάζονται για το καλό του τόπου.
Ακόμα όμως κι αν στο τέλος της εξεταστικής καταφέρουν να εντοπίσουν ορισμένους πολιτικούς οι οποίοι καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα, θα τους στείλουν στη φυλακή; Και το κυριότερο. Τα χρήματα αυτά θα επιστραφούν εκεί που ανήκουν; Στη Βρετάνια σε μια παρόμοια υπόθεση, όχι απλά ο εμπλεκόμενος τιμωρήθηκε με 7 χρόνια φυλάκιση αλλά επέστρεψε και τα χρήματα. Στην Ελλάδα θα γίνει αυτό;
Που πήγαν τα λεφτά; Αλήθεια, πόσες φορές δεν ακούσαμε τους τελευταίους μήνες τον πρωθυπουργό μας να κάνει αυτή την ερώτηση…Το περίεργο είναι πάντως πως ο κύριος Παπανδρέου έχει μια ανεξήγητη βεβαιότητα ότι όλα τα χρήματα βρίσκονται σε γαλάζια χέρια και καθόλου σε πράσινα. Από πού να αντλεί άραγε αυτή του τη βεβαιότητα; Κι όμως, δεν πρόκειται για βεβαιότητα αλλά για μια απεγνωσμένη προσπάθεια να μπει για άλλη μια φορά το στενό κομματικό συμφέρον πάνω από αυτό της χώρας ολόκληρης, να καλύψουν δηλαδή τους δικούς τους και να τα φορτώσουν όλα στους άλλους.
Το έχουμε ξαναδεί το έργο κύριοι του ΠΑΣΟΚ και δε μας άρεσε καθόλου. Τα ίδια κάνατε και παλιότερα, τότε που ήσασταν κυβέρνηση. Τα ίδια έκανε και η Νέα Δημοκρατία. Πιστέψτε με δεν έχετε καμία απολύτως διαφορά μεταξύ σας. Το μόνο που σας νοιάζει είναι το κόμμα σας και όχι ο λαός. Αν λοιπόν πραγματικά θέλετε να βρεθούν τα χρήματα και κυρίως αν θέλετε να κερδίσετε την πολυπόθητη εμπιστοσύνη του λαού, ξεκινήστε τις έρευνες από τους δικούς σας κι αν ανάμεσά σας αποδειχτεί ότι υπάρχουν και κάποιοι ένοχοι, στείλτε τους στη φυλακή.
Αφήστε αυτή τη νοοτροπία, ότι δηλαδή για όλα φταίνε οι άλλοι και για τίποτα εμείς. Αποδείξτε μας έμπρακτα ότι πραγματικά έχετε τη διάθεση να αλλάξετε πράγματα και καταστάσεις σ’ αυτή τη χώρα. Φαντάζομαι γνωρίζετε ότι οι Έλληνες που σήμερα ζουν στη Γερμανία, ντρέπονται να πουν ότι είναι Έλληνες γιατί πλέον εκεί η λέξη Έλληνας έχει γίνει συνώνυμο της λέξης κλέφτης. Φταίνε μήπως αυτοί οι άνθρωποι γι’ αυτό ή μήπως φταίει μόνο η Νέα Δημοκρατία;
Ξέρετε πολύ καλά πως φταίτε όλοι σας, και ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Γιατί λοιπόν επιμένετε να κοροϊδεύετε τον ελληνικό λαό; Προεκλογικά μας λέγατε «οι ένοχοι στη φυλακή» δε μας λέγατε μόνο οι γαλάζιοι ένοχοι στη φυλακή. Άντε λοιπόν, κάντε πράξη όλα όσα μας υποσχεθήκατε, αν φυσικά θέλετε να παραμείνετε κυβέρνηση. Είναι η τελευταία φορά που ο λαός θα ανεχτεί ψέματα, την επόμενη φορά θα σας στείλει όλους στα σπίτια σας. Αν βέβαια έχουμε ακόμη την πολυτέλεια να εκλέγουμε κυβερνήσεις.

Σ. Καραχότζα




Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Αγαθονήσι- Αποστολή Η «μπίζνα» των λαθρομεταναστών

Το «Κ» αποκαλύπτει από το ακριτικό νησί τι πραγματικά συμβαίνει με τα σύγχρονα δουλεμπορικά και τους επιβάτες τους.
Του Νίκου Βαφειάδη - Φωτογραφίες: Νίκος Πηλός
Πυθαγόρειο Σάμου - Αγαθονήσι σε περίπου μία ώρα με το «Νήσος Κάλυμνος». Μαζί μας αποβιβάζονται ένας μόνιμος υπαξιωματικός και δυο-τρεις φαντάροι, που υπηρετούν στο υπερσύγχρονο φυλάκιο πάνω στο Κάστρο. Κατασκευάστηκε πρόσφατα στην κορυφή της ανατολικής πλευράς του νησιού για την επόπτευση της θαλάσσιας περιοχής μέχρι τα απέναντι τουρκικά παράλια, την αρχαία Μίλητο, όπου εκβάλλει ο Μαίανδρος ποταμός, νοτίως του Κουσάντασι, απ' όπου σχεδόν καθημερινά εισβάλλουν λάθρα με φουσκωτά σκάφη οικονομικοί μετανάστες. Το φαινόμενο έχει πολλαπλασιαστεί τα τελευταία δύο χρόνια και μόνο πέρυσι έφτασαν στο Αγαθονήσι περίπου 5.000 άτομα, ενώ φέτος μέχρι το Μάιο περίπου 1.500. Το διεθνές δουλεμπορικό κύκλωμα γιγαντώνεται, αφού οι διακινητές ψευτοδιώκονται σε βαθμό πλημμελήματος, ενώ οι «συλληφθέντες» (150.000 σε όλη τη χώρα το 2008) επιτυγχάνουν το στόχο τους, που είναι η είσοδος στην Ε.Ε.
Πρώτη εικόνα του επισκέπτη στο λιμάνι, δεκάδες Ασιάτες και Αφρικανοί, στη μικρή διαδρομή μέχρι το κτίριο της αστυνομίας όπου προσωρινά διαμένουν. Ελάχιστοι μπροστά στο καρτοτηλέφωνο, αφού κατά κανόνα έχουν μαζί τους κινητό. Ανάμεσά τους και ο Ζοάν, που δηλώνει Παλαιστίνιος, μου ζητάει την επόμενη μέρα το τηλέφωνό μου «να τα πούμε στην Αθήνα», αν και ο τελικός του προορισμός είναι, όπως λέει, η Αγγλία. Παλιά, εδώ ήταν το στρατιωτικό φυλάκιο. Τώρα η ταμπέλα έξω γράφει «Αστυνομικό Τμήμα», όμως οι αστυνομικοί μένουν αλλού, σε ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ερχονται εδώ μόλις γίνουν οι νέες αφίξεις για να καταγράψουν τους καινούργιους. Από τη στιγμή που καταγράφονται εδώ, ακόμη και στην περίπτωση που καταφέρουν να φτάσουν λάθρα σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, προβλέπεται να επιστραφούν σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ στη χώρα μας, που αποτελεί την πρώτη χώρα εισόδου στην Ε.Ε.
Στις αίθουσες, με εξαίρεση μία που είναι το γραφείο των αστυνομικών και είναι κλειδωμένη όταν αυτοί λείπουν, κοιμούνται αυτή τη στιγμή περίπου 60 άνθρωποι στο πάτωμα, πάνω σε χαρτόνια συσκευασίας και παλιές κουβέρτες. Τις τουαλέτες τις έχουν κλειδώσει οι Αρχές, διαδίδοντας πως «δεν υπάρχουν χώροι υγιεινής», για να μην αναγκάζονται να αδειάζουν κάθε δύο μέρες το βόθρο, με αποτέλεσμα δεκάδες έως και εκατοντάδες άτομα να κάνουν τις ανάγκες τους στο ύπαιθρο. «Πάνε πίσω απ' το σχολείο. Αν ξεσπάσει γαστρεντερίτιδα, όλο το χωριό θα τρέχει. Οταν γίνει το περιστατικό, την επομένη θα έρθουν εδώ γιατροί και νοσοκόμες. Κανονικά θα έπρεπε να τους κάνουμε κάποιες υποτυπώδεις ιατρικές εξετάσεις, να έχουμε μια πρώτη κλινική εικόνα - στην Αφρική, η φυματίωση έχει επανέλθει», μου λέει ο αγροτικός γιατρός Φώτης Σεπεταδέλης, που έχει έρθει με απόσπαση από τη Λέρο.
Το σύστημα δουλεύει... ρολόι
«Εγώ δεν ήμουν ρατσιστής, τώρα είμαι ο μεγαλύτερος», μου λέει ο Γιάννης Κοπανιάρης, που χρησιμοποιεί απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τους μετανάστες. O ίδιος έχει μία απ' τις ταβέρνες στο λιμάνι και έχει αναλάβει να μαγειρεύει μία φορά την ημέρα το συσσίτιό τους. «Τους κάνω κάθε μέρα ρύζι, που είναι το αγαπημένο τους φαγητό, και τσάι - πίνουν πολύ τσάι». Το αντίτιμο είναι 5,80 ευρώ για κάθε ατομικό γεύμα, ποσό που καταβάλλει το ελληνικό Δημόσιο. Στην προκειμένη περίπτωση, ένα καζάνι πιλάφι για 100 άτομα στοιχίζει περίπου 600 ευρώ. Το ρέμα που κατεβαίνει από τη διασταύρωση πλάι στο δρόμο είναι γεμάτο πεταμένα σκουπίδια, χρησιμοποιημένες αλουμινένιες συσκευασίες απ' το συσσίτιο, κάποια παλιά ρούχα και πλαστικά. Κάποιοι πλένουν τα ρούχα τους στη θάλασσα.
Η στερεότυπη εικόνα των απελπισμένων αλλοδαπών, που εισβάλλουν καθημερινά θαλασσοπνιγμένοι απ' τις ακτές της Τουρκίας, και των Ελλήνων λιμενικών, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να τους αποτρέψουν, δεν αντιστοιχεί στην εικόνα που σχημάτισα στο Αγαθονήσι. Οι πνιγμοί, κυρίως κατά τη διάρκεια του χειμώνα, σε περίπτωση που ανατραπεί η βάρκα τους απ' τη θαλασσοταραχή, αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα, όπως με διαβεβαιώνουν λιμενικοί, αστυνομικοί και κάτοικοι.
Οσοι έχουν φτάσει αυτές τις μέρες στο νησί, σχεδόν όλοι σε παραγωγικές ηλικίες, δείχνουν ήρεμοι. Επικοινωνούν μέσω των κινητών τους τηλεφώνων με συγγενείς και φίλους στις χώρες τους, τους λένε ότι έφτασαν, ότι είναι καλά. Είναι αισιόδοξοι, γεμάτοι ελπίδες. Οι ίδιοι μπήκαν εύκολα στη χώρα μας, που αποτελεί πύλη της Ε.Ε., χωρίς να βραχούν, χωρίς να κινδυνέψουν ιδιαίτερα. Γνώριζαν από ομοεθνείς τους, που βρίσκονται ήδη εδώ, ότι, αν εντοπιστούν απ' το Λιμενικό και κάνουν πως σκίζουν με το μαχαίρι το φουσκωτό, θα θεωρηθούν ναυαγοί και θα διασωθούν. Ακόμη και στην περίπτωση που το φουσκωτό δεν βυθιστεί και δεν αναγκαστούν καν να πέσουν στη θάλασσα, όπως και έγινε στην περίπτωση της φωτογράφισης. Ξέρουν ότι ύστερα από κάποιες διατυπώσεις και κάποιο μικρό χρονικό διάστημα αναμονής θα βάλουν πλώρη για την Αθήνα.
Το πρώτο πρωί που ξύπνησα στο νησί, γύρω στις 8.30, βγαίνοντας απ' το δωμάτιό μου, είδα δύο «φρέσκες» ομάδες των περίπου 25 ατόμων η καθεμία να κατηφορίζουν για το αστυνομικό τμήμα. Δεν είχαν εντοπιστεί στη θάλασσα και είχαν βγει κανονικά στη στεριά. Νεαροί, ως επί το πλείστον Αφρικανοί, με δυτική νεανική ενδυμασία, κάποιοι με επώνυμα αθλητικά παπούτσια. Ανετοι, χαλαροί, πληροφορημένοι για το πού έπρεπε να παρουσιαστούν. Ξέρουν την Ομόνοια, το μετρό και την Πάτρα. Εχουν πετάξει στη θάλασσα τα χαρτιά τους πριν φτάσουν, δηλώνουν όλοι πως έρχονται από εμπόλεμες ζώνες, προκειμένου να έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση πολιτικού ασύλου και, αφού δεν έχουν χαρτιά, υπογράφουν με όποιο ονοματεπώνυμο θέλουν. Εχει παρατηρηθεί πως, όταν το κτίριο της αστυνομίας είναι γεμάτο, καθυστερούν οι νέες αφίξεις από απέναντι. Το σύστημα δουλεύει ρολόι.
Δεδομένου ότι η παράνομη είσοδος στη χώρα αποτελεί ποινικό αδίκημα, βάσει του άρθρου 83 του νόμου 3386/2005, υποτίθεται πως οι αλλοδαποί συλλαμβάνονται. Εξω από το κτίριο της αστυνομίας τούς γράφουν με μαρκαδόρο έναν αριθμό στο χέρι, τους φωτογραφίζουν και τους παίρνουν δακτυλικά αποτυπώματα. Στη συνέχεια όμως αφήνονται ελεύθεροι, αφού οι εισαγγελικές Αρχές κρίνουν πως δεν είναι ύποπτοι φυγής ή επικίνδυνοι για τη δημόσια τάξη, αφού πρώτα υπογράψουν πως θα αναχωρήσουν μόνοι τους από τη χώρα μέσα σε διάστημα 30 ημερών. Δέσμευση την οποία, φυσικά, κανένας απολύτως δεν τηρεί.
Οι περισσότεροι φτάνουν στην Αθήνα, κάποιοι μάλιστα διαμένουν, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, στο κτίριο του παλιού Εφετείου της Σωκράτους, κάποιοι στην Πάτρα και την Ηγουμενίτσα, στο δρόμο για την Ιταλία, οι υπόλοιποι εξαπλώνονται σε όλη τη χώρα, αναζητώντας τρόπους να επιβιώσουν, άλλοι πουλώντας τσάντες, ομπρέλες και CD, άλλοι καθαρίζοντας τζάμια στα φανάρια των λεωφόρων, ενώ άλλοι γίνονται έρμαια των γραφείων ενοικίασης εργαζομένων, δουλεύοντας σε όλη την Ελλάδα για ένα κομμάτι ψωμί. Ακόμη και στο Αγαθονήσι θα έρθουν κάποιοι ξανά στη συνέχεια: τρεις Ινδοί και ένας Αιγύπτιος δουλεύουν στις ιχθυοκαλλιέργειες στο Καθολικό, ενώ ένας Αφρικανός στην ανακαίνιση του σχολείου στο Μεγάλο Χωριό και ένας ανήλικος Πακιστανός στην ταβέρνα στο λιμάνι - «έχουν έρθει νόμιμα από γραφείο της Αθήνας».
«Αν δεν τους ήθελαν, θα τους σταματούσαν»
Αστυνομικοί, λιμενικοί, φαντάροι αλλά και οι κάτοικοι αδυνατούν να κατανοήσουν την επίσημη πολιτική γραμμή. «Ταξιτζήδες είμαστε, κόσμο μαζεύουμε», αυτοσαρκάζεται ένας λιμενικός. «Προφανώς τους θέλουν για φτηνά μεροκάματα. Οταν έρχονται και σε δύο μέρες κυκλοφορούν ελεύθεροι στην Αθήνα, είναι χαρούμενοι, ειδοποιούν και άλλους να έρθουν», τον διακόπτει ένας αστυνομικός. Ενώ και ο πρόεδρος της κοινότητας, Βαγγέλης Κόττορος, είχε προτείνει μεταξύ αστείου και σοβαρού στον υφυπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Παναγιώτη Καμμένο, «αφού έτσι κι αλλιώς έρχονται, να βάλουμε εμείς ένα πλοίο να τους φέρνουμε από απέναντι και να παίρνουμε εμείς τα 1.000 ευρώ το κεφάλι που παίρνουν τα κυκλώματα».
Ο Χαράλαμπος Κυπραίος, που διατηρεί το παντοπωλείο στο Μεγάλο Χωριό, κοινοτάρχης την περίοδο 1959 - 1972, πιστεύει πως είναι καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης. Το ίδιο πιστεύει και ο φιλόλογος Φάνης Καρκατζούνης: «Είναι θέμα κεντρικής πολιτικής. Ηταν χρήσιμοι για να ρίξουν τα μεροκάματα σε πολλές περιοχές». Αλλά και ο 27χρονος Μανώλης Κατσουλιέρης, που σπούδασε ηλεκτρολόγος σε τεχνική σχολή στη Σάμο και έχει επιστρέψει στο Αγαθονήσι, υποστηρίζει: «Κυρίως πηγαίνουν στην Αθήνα και δουλεύουν με χαμηλά μεροκάματα. Εάν δεν τους ήθελαν, θα τους σταματούσαν. Είναι προφανές ότι τους θέλουν. Αυτό βλέπουμε, αυτό καταλαβαίνουμε. Το ξέρουμε ότι μπαίνουν και τους καλωσορίζουμε, δεν συλλαμβάνονται».
Υστερα απ' το θόρυβο που έκαναν τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ και οι δημοσιογραφικές αποστολές στο Αγαθονήσι, ύστερα απ' τα απανωτά διαβήματα και τις δηλώσεις του κοινοτάρχη πως «τα αισθήματα φιλοξενίας των κατοίκων εξαντλήθηκαν», ιδρύθηκε λιμενικό φυλάκιο, αυξήθηκε η δύναμη του αστυνομικού σταθμού, στάλθηκαν πλωτά μέσα για θαλάσσιες περιπολίες. Οπως το υπερσύγχρονο ΠΑΘ (Πλοίο Ανοιχτής Θαλάσσης) «ΡΩ» - 070 του Λιμενικού, με 25μελές πλήρωμα και θερμική κάμερα συνδεδεμένη με τα οπλικά συστήματα -η οποία καταγράφει τα πάντα ακόμη και στο σκοτάδι-, που αγοράσαμε λίγο πριν από την Ολυμπιάδα της Αθήνας από το Ισραήλ, μαζί με δύο άλλα όμοιά του έναντι 30 εκατομμυριών ευρώ το ένα. «Απ' τα καλύτερα στο είδος τους, 10 εκατομμύρια ευρώ κάνουν μόνο τα οπλικά συστήματα», μου λέει ένα βράδι, που ακολουθούσαμε την περιπολία ο αρμενιστής του Λιμενικού, Σταμάτης Παπανικολάου, ο οποίος είχε εκπαιδευτεί στο Ισραήλ πριν έρθει το πλοίο στην Ελλάδα.
Δεν υστερούμε, λοιπόν, σε τεχνολογικά μέσα. Είναι καθαρά θέμα πολιτικής γραμμής. Εντολές για απώθηση δίνονταν, όπως διασταύρωσα, μόνο κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Από τότε πραγματοποιούνται μόνο διασώσεις. Τόσο από τα σκάφη του Λιμενικού όσο και από τα πλοία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα (FRONTEX), που προστίθενται στις περιπολίες τους καλοκαιρινούς μήνες. Ετσι, τίποτε ουσιαστικά δεν πρόκειται να αλλάξει. Ισως, λόγω της τοπικής πίεσης, που έφτασε μέχρι και σε αποχή των μαθητών απ' την τελετή κατάθεσης στεφάνου την 25η Μαρτίου, οι αλλοδαποί να μην παραμένουν πια για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Αγαθονήσι και να μεταφέρονται γρηγορότερα στη Σάμο ή στην Πάτμο και από εκεί στην Αθήνα, όμως η ροή συνεχίζεται κανονικά.
«Οταν δεν περιπολεί το Λιμενικό, το φαινόμενο είναι πιο μαζικό. Βγαίνουν κανονικά σαν κύριοι το πρωί στη στεριά. Εμείς τους βλέπουμε, αλλά δεν μπορούμε να αντιδράσουμε ως κάτοικοι, να πάμε να τους διώξουμε. Δεν έχουμε ούτε τα μέσα ούτε τη δυνατότητα ούτε το δικαίωμα. Δεν υπάρχει όμως υποδομή για να τους κρατήσουμε εδώ. Το αίτημά μας είναι να φεύγουν αυθημερόν για Πάτμο και από εκεί κατευθείαν για Πειραιά. Θα μου πείτε, πάει αλλού το πρόβλημα...» λέει ο κοινοτάρχης.
Στη Σάμο, όπου λειτουργεί «πρότυπο» κέντρο υποδοχής, καθ' υπόδειξιν της Ε.Ε., έχει επιτραπεί με κάποια διάταξη στους ντόπιους να διαλέγουν κάθε πρωί απέξω όσους θέλουν για σκληρή δουλειά, κυρίως στις ελιές, με αμοιβή 15 ευρώ και την υποχρέωση να τους γυρίζουν πίσω το βράδυ. «Μου είπαν 'γιατί δεν παίρνεις και εσύ για τις ελιές; Κορόιδο είσαι;'» μου λέει ένας αστυνομικός στο Πυθαγόρειο και αποκαλύπτει στη συνέχεια πως στο Βαθύ οι Αλβανοί, που ως παλιοί μετανάστες έπαιρναν 50 - 60 ευρώ μεροκάματο, επιτέθηκαν σε κάποιους Ασιάτες και τους μαχαίρωσαν.
4 AΠOΨEIΣ KAI MIA OMOΛOΓIA ΓIA TH ΛAΘPOMETANAΣTEYΣH
«Οι επιχειρηματίες θέλουν τους μετανάστες γιατί τους βλέπουν ως φτηνή, εύκολα εκμεταλλεύσιμη εργατική δύναμη. Οι εργαζόμενοι βιώνουν τη μετανάστευση ως μοχλό για τη συμπίεση των ημερομισθίων και των κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στη ρίζα του είναι να βελτιωθούν οι υποδομές, οι μισθοί και το βιοτικό επίπεδο στις χώρες απ' όπου προέρχονται οι μετανάστες. Τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα δεν θέλουν κατά βάση να αντιμετωπίσουν τη λαθρομετανάστευση» (από συνέντευξη στην «Κ» του καθηγητή του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης, Νόαμ Τσόμσκι, στον Πέτρο Παπακωνσταντίνου το 2006).
«Η άφιξη μεταναστών δημιουργεί ευκαιρίες και προκλήσεις στις χώρες που τους υποδέχονται, ωστόσο στις χώρες απ' όπου προέρχονται προκαλεί μόνο προβλήματα, αφού συνήθως οι μετανάστες είναι το νεότερο και δυναμικότερο τμήμα της κοινωνίας τους» (εκτιμήσεις της Eurostat, 18/11/2008).
«Στο νέο οικονομικό περιβάλλον, οι λιγότερες θέσεις ανειδίκευτης απασχόλησης θα αποτελέσουν πεδίο διαμάχης ανάμεσα στους γηγενείς, τους παλαιούς μετανάστες και τους νέους μετανάστες. Οι νέοι μετανάστες θα είναι διατεθειμένοι να αμείβονται ολοένα και χαμηλότερα και οι παλαιοί μετανάστες θα βρεθούν στην ίδια θέση που είχαν βρεθεί οι Ελληνες ανειδίκευτοι, πριν από λίγα χρόνια, όταν έχασαν την εργασία τους ή μειώθηκε η αμοιβή τους» (έρευνα που παρουσιάστηκε το 2008 με τίτλο: «Πόσους μετανάστες μπορούμε να έχουμε;» των Σταύρου Ζωγραφάκη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Αντώνη Κόντη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και Θόδωρου Μητράκου της Τραπέζης της Ελλάδος).
«Πιέσεις στους μισθούς των παλαιότερων μεταναστών ασκούνται από τις συνεχιζόμενες αφίξεις παράνομων μεταναστών από την Ασία και την υποσαχάρια Αφρική και τη μαζική νόμιμη είσοδο -αλλά όχι νόμιμη απασχόληση- μειονοτήτων από Ρουμανία και Βουλγαρία» ( έρευνα του 2007, πανεπιστημιακής ομάδας με επικεφαλής τον καθηγητή Χαράλαμπο Κασίμη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου ).
«Εμπορεύομαι ανθρώπους για τον απλούστατο λόγο ότι το εμπόρευμα είναι πολύ φθηνότερο από ένα καλάσνικοφ ή ένα κιλό ηρωίνης, κινδυνεύω λιγότερο αν πουλήσω άνθρωπο παρά αν πουλήσω όπλα ή ναρκωτικά και επιπλέον το εμπόρευμα είναι αυτοκινούμενο, το κλωτσάς και προχωράει» (καταγεγραμμένη ομολογία διακινητή ανθρώπων στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης).
«Υπάρχουν προοπτικές, είναι ωραίο το νησί μας» - Η ζωή στο Αγαθονήσι πέρα από μετανάστες και «γκρίζες ζώνες»
Mια σταλιά τόπος, περίπου 14 τετραγωνικά χιλιόμετρα, 8 ναυτικά μίλια από τις μικρασιατικές ακτές. Μέχρι το 1945 ονομαζόταν Αγκαθονήσι ή Γάιδαρος. Εξι βραχονησίδες υπάρχουν στην ανατολική του πλευρά, η Πίττα (Ψαθονήσι), η Στρογγυλή, το Πράσο, το Νερονήσι, το Κατσαγάνι (Γλάρος) και το Κουνελονήσι. Ως «ο τελευταίος ανέγγιχτος παράδεισος της Δωδεκανήσου» παρουσιάζεται στο τετράπτυχο φυλλάδιο της κοινότητας.
Η Τουρκία περιλαμβάνει το νησί στις «γκρίζες», αμφισβητούμενες ζώνες, επειδή δεν αναφέρεται στη συνθήκη παραχώρησης της Δωδεκανήσου, όπως άλλωστε και τα Ιμια, το Φαρμακονήσι, η Ψέριμος και οι Φούρνοι, με συνέπεια η πολεμική της αεροπορία να πραγματοποιεί συχνότατα υπερπτήσεις, δημιουργώντας ανησυχία στους κατοίκους.
Διοικητικά υπάγεται στο νομό Δωδεκανήσου, οι υπηρεσίες όμως είναι διασκορπισμένες σε διάφορα νησιά: το λιμεναρχείο και η αστυνομία στην Πάτμο, η εφορία και τα ΕΛΤΑ στη Λέρο, το γραφείο συγκοινωνιών και η πυροσβεστική στην Κω και το επαρχείο (τμήμα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης) στην Κάλυμνο. Εχει καθημερινή συγκοινωνία, τέσσερις φορές την εβδομάδα με Σάμο, μία φορά με Ρόδο και άλλες δύο φορές με Κάλυμνο, Λέρο, Λειψούς και Αρκιούς, χρειάζεται όμως καλύτερος σχεδιασμός σε σχέση με τις ανταποκρίσεις, προκειμένου να εξυπηρετούνται οι ντόπιοι και να μην αναγκάζονται να διανυκτερεύουν στα ενδιάμεσα νησιά.
Φτάνοντας στο μικρό λιμανάκι του Αγίου Γεωργίου, με δυο-τρεις καλοκαιρινές ταβέρνες και κάποια ενοικιαζόμενα δωμάτια, βλέπεις λίγο πιο πάνω αριστερά το σχεδόν ακατοίκητο Μικρό Χωριό και συνεχίζοντας δεξιά, το Μεγάλο Χωριό. Απ' το λιμάνι στο Καθολικό, το ψαροχώρι στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, μόλις τρία χιλιόμετρα δρόμος. Ογδόντα έως εκατό οι μόνιμοι κάτοικοι, καμιά δεκαπενταριά οι νέοι και σχεδόν πενήντα οι δημόσιοι υπάλληλοι - δάσκαλοι και καθηγητές, λιμενικοί, αστυνομικοί και φαντάροι.
Πέντε καθηγητές για πέντε μαθητές
Οι αλλαγές είναι ορατές σε σχέση με 12 χρόνια πριν, όταν είχα φτάσει αναζητώντας ήσυχες διακοπές. Εχει ανοιχτεί δρόμος για τη γειτονική στο λιμάνι παραλία της Σπηλιάς, που, όπως και το Γαϊδουραύλακο δυτικότερα, έχει απίθανα νερά αλλά κακοτράχαλη ακτή. Πραγματοποιείται μια στροφή προς τον τουρισμό και στο προστατευμένο απ' τα μελτέμια λιμάνι του καταφεύγουν όλο και πιο συχνά ιστιοπλοϊκά σκάφη και θαλαμηγοί. Στα περίπου 50 ενοικιαζόμενα δωμάτια μπορούν να φιλοξενηθούν 100 - 130 τουρίστες. Οι κάτοικοι είναι κατεξοχήν ψαράδες και κτηνοτρόφοι, κάνουν όμως και κανένα μεροκάματο στις οικοδομές για να συμπληρώσουν το εισόδημα. «Το κρέας δεν έχει τιμή, 2 - 2,20 ευρώ το κιλό, πρέπει να πάμε και τα ζώα στο σφαγείο στη Σάμο», μου λέει ο Γιάννης Κατσουλιέρης, υπάλληλος της ΔΕΗ, που εντάχθηκε σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα LEADER και κατασκεύασε μια όμορφη μικρή τουριστική μονάδα, ανεβαίνοντας απ' το λιμάνι στο δρόμο για το Μεγάλο Χωριό.
Κάποιοι δουλεύουν στις ιχθυοκαλλιέργειες στο Καθολικό. Η παραγωγή φεύγει κατευθείαν για Πειραιά. «Είμαστε 13 άτομα, είναι καλή επιχείρηση, αφήνει χρήματα στον τόπο. Αλλοι το βλέπουν ότι δεν είναι καλό, ο καθένας με την άποψή του», λέει ο Γιάννης Καρύδης. Κάποιοι άλλοι δουλεύουν στη ΔΕΗ, άλλοι στο ΚΕΠ, στην κοινότητα. Το εμπορικό του Χαράλαμπου Κυπραίου στο Μεγάλο Χωριό υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Ενα δεύτερο άνοιξε τελευταία κάτω στο λιμάνι.
Δύο δάσκαλοι διδάσκουν τους τέσσερις μαθητές του δημοτικού και πέντε καθηγητές (φιλολογίας, μαθηματικών, πληροφορικής, αγγλικών και γυμναστικής) τους πέντε μαθητές του γυμνασίου. Δημοτικό και γυμνάσιο στεγάζονται προσωρινά σε ενοικιαζόμενα δωμάτια στο λιμάνι· από την επόμενη σχολική χρονιά θα λειτουργήσουν ξανά στο Μεγάλο Χωριό, στο παλιό κτίριο, που ανακαινίζεται. «Σβήνουμε μέρες εδώ, είμαστε αποκλεισμένοι, το κινητό δουλεύει στο φουλ», λέει η γυμνάστρια Δώρα Δρουβέλη, που βρίσκεται στο νησί δύο χρόνια.
«Υπάρχουν προοπτικές, το νησί είναι ωραίο, καθαρό, τα προϊόντα του γνήσια, είναι ένα παρθένο μέρος που προσφέρεται για ήρεμες διακοπές», τονίζει ο κοινοτάρχης, που θεωρεί πως τα αιτήματα των κατοίκων σιγά-σιγά ικανοποιούνται. «Είχα βάλει στόχο να διπλασιαστούν οι κάτοικοι, να δημιουργηθούν υποδομές και ανάπτυξη και να επανέλθουν οι κάτοικοι που είχαν αναγκαστεί να φύγουν για λόγους εργασίας ή και εκπαίδευσης. Εχουν γίνει πολλά βήματα. Εχω κάνει τρεις προσλήψεις μονίμων στην κοινότητα, θα κάνω κι άλλες, θα δημιουργηθεί μια μικρή δημοτική επιχείρηση για να δουλέψουν άλλες 4 - 5 οικογένειες. Παρακινώ τους νέους να δημιουργήσουν ιδιωτικές τουριστικές επιχειρήσεις, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, καφενεία, κάμπινγκ, τους εξηγώ ότι θα επιδοτηθούν από κοινοτικά προγράμματα, δεδομένου ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας. Θέλουμε να μεγαλώσουμε το λιμάνι, να φτιάξουμε βιολογικό καθαρισμό, εργοστάσιο αφαλάτωσης, έχουμε μεγαλόπνοα σχέδια...»
Πώς θα πάτε
To καλοκαίρι, το Αγαθονήσι έχει καθημερινή επικοινωνία με Λέρο, Πάτμο, Λειψούς, Σάμο και Χίο και μέσω αυτών των νησιών με τη Ρόδο και τον Πειραιά. Πληροφορίες: Λιμεναρχείο Πειραιά (210-41.72.675), Λιμεναρχείο Πάτμου (22470-31.231), Λιμεναρχείο Ρόδου (22410-28.666). Στο νησί λειτουργεί επίσης μεγάλο και σύγχρονο ελικοδρόμιο.
Πηγή: Περιοδικό «Κ»

“Κοινή πρακτική ο βιασμός ανηλίκων στο Πακιστάν” σύμφωνα με διεθνή έρευνα.

Status Symbol η αιχμαλωσία και ο βιασμός ανηλίκων στο Πακιστάν.
σσΟ: Σεβασμός στο “διαφορετικό”, πολυπολιτισμική κοινωνία, ευφημισμός του πρωθυπουργού σε βιαστή ανηλίκων εντός του Ελληνικού κοινοβουλίου, ενώ ο κύριος Ραγκούσης φτιάχνει νομοσχέδια κατ’ απαίτηση κυβερνήσεων που εκλαμβάνουν Γυναίκα και Παιδί ως αντικείμενα.
Αγώνες αιώνων για την προστασία του παιδιού από τους ανώμαλους Φεουδάρχες και φιλάνθρωπους “Οθωμανούς”, γίνονται παρανάλωμα της εξουσιαστικής απληστίας. Δίνεται δικαίωμα κοινωνικής συμμετοχής σε ανθρώπους φύσει αντικοινωνικούς, χωρίς καμμία υποχρέωση αποδοχής των ανθρωπιστικών αρχών και αξιών. Αντίθετα, προωθείται και η διαφύλαξη των ιδιαίτερων “πολιτιστικών” χαρακτηριστικών μην τυχόν και “αφομοιωθούν” οι “πολίτες μειωμένης ευθύνης” σε ένα υπεύθυνο σύστημα κοινωνικής συνεργασίας και συμβίωσης. Αντικοινωνικά καρκινώματα δηλαδή, έτοιμα για χρήση από την εκάστοτε αντικοινωνική εξουσία για να προάγουν τις όποιες αντικοινωνικές μεθοδεύσεις…
Κοινή πρακτική στο Πακιστάν αλλά και στο Αφγανιστάν χαρακτήρισε τον βιασμό και την σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων, Οργάνωση που αγωνίζεται για τα δικαιώματα των παιδιών. Σε μελέτη της με τίτλο : ‘A Situational Analysis of Commercial Sexual Exploitation of Children in Transport Industry of Pakistan’
Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πάνω από το 95% των Πακιστανών οδηγών μεγάλων οχημάτων έχει ως κύρια “διασκέδαση” αυτή την απεχθή σεξουαλική δραστηριότητα. Σε αυτή την βιομηχανία του αίσχους έχουν εμπλακεί και “ειδικά” ξενοδοχεία, διαμορφωμένοι χώροι στάθμευσης κλπ. Επίσης καταγράφονται μαζικές δολοφονίες ανηλίκων από “βιτσιόζους” εύπορους. Μία τέτοια περίπτωση είδαμε με το κοριτσάκι που βιάστηκε και δολοφονήθηκε από τον Πακιστανό μεγαλοδικηγόρο με τις ισχυρές σχέσεις στην κυβέρνηση.
Μιλάμε δηλαδή για μία έκνομη, αηδιαστική δραστηριότητα με κρατική προστασία, αφού μέχρι και ενώσεις δικηγόρων απειλούσαν ότι θα κάψουν ζωντανό όποιον καταθέσει ενάντια στον σημαντικό αυτόν παράγοντα. Είναι όμως μέρος του “φιλάνθρωπου” πολιτισμού…
Αυτό το κράτος όμως, υπαγορεύει στο Ελληνικό τα περιβόητα “διατάγματα” και νομοσχέδια για την ιθαγένεια.
Προφανώς οι θιασώτες αυτών των πρωτοβουλιών, ενστερνίζονται τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και προτιμήσεις των Πακιστανών συνεταίρων τους. Έτσι, εκτός από τους πακτωλούς μαύρου χρήματος μέσω πρέζας και δουλεμπορίου, ικανοποιούν “οικονομικά” και τα ιδιαίτερα γούστα τους.
Μπράβο σας, αλλά δεν θα περάσει. Εδώ έχει τσεκούρι για κάθε βιαστή και δολοφόνο ανηλίκων, πράγμα το οποίο θα το διαπιστώσετε σύντομα. Ντόπιοι και ξένοι.

Συλλήψεις στρατηγών στην Τουρκία

Σκηνικό εμφυλίου πολέμου μεταξύ της κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του βαθέος τουρκικού κράτους των στρατηγών έχει στηθεί τις τελευταίες ώρες στη γείτονα.
Από τα ξημερώματα είναι σε εξέλιξη μεγάλη επιχείρηση σύλληψης πρώην υψηλόβαθμων στελεχών του Τουρκικού Στρατού, τα οποία εμπλέκονται στην προσπάθεια ανατροπής μέσω αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος του πρωθυπουργού Ερντογάν.
Οι πρώην αρχηγοί του Ναυτικού, Οζντέν Ορτέκ, της Πολεμικής Αεροπορίας, Ιμπραήμ Φουρτούνα, αλλά και ο αρχηγός της επιχείρησης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην Κένυα το 1999, Ενγκίν Αλάν, συνελήφθησαν μετά από συντονισμένη επιχείρηση εντοπισμού τους από τις τουρκικές Αρχές.
Είναι η πρώτη φορά στη γειτονική χώρα που συλλαμβάνονται πρώην αρχηγοί Όπλων σε μια επιχείρηση που θεωρείται απάντηση της κυβέρνησης στις προσπάθειες του βαθέος κράτους να ελέγξει την πολιτική ζωή της Τουρκίας.
Ειδικά η σύλληψη του πρώην αρχηγού της Πολεμικής Αεροπορίας, Ιμπραήμ Φουρτούνα, ενός σκληροπυρηνικού στρατοκράτη, έρχεται να ξεκαθαρίσει ένα μπερδεμένο σκηνικό που αφορά στα εσωτερικά της Τουρκίας αλλά και τις σχέσεις με τα γειτονικά της κράτη, όπως η Ελλάδα
Υπενθυμίζεται ότι ο Φουρτούνα εμπλέκεται στην υπόθεση «βαριοπούλα», που είναι η κωδική ονομασία της επιχείρησης ανατροπής του Ερντογάν το 2004, ενώ πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι ήταν ο εγκέφαλος του σεναρίου εμπλοκής της Ελλάδας με την ηθελημένη πτώση τουρκικού μαχητικού με σκοπό να προκληθεί ένταση με την Αθήνα.
Τιποτένιος - πρωθυπουργός
Η απόλυτη ρήξη στις σχέσεις της κυβέρνησης με το βαθύ τουρκικό στρατιωτικό καθεστώς φανερώνεται από μια μικρή λεπτομέρεια.
Ο στρατός, σε όλα τα Όπλα, χρησιμοποιεί καθημερινά διάφορα συνθηματικά για την εξυπηρέτηση των αναγκών του, αλλά και την απόλυτη τήρηση της ασφάλειας στις μονάδες του.
Το έγγραφο με το συνθηματικό του τουρκικού στρατού, όπως δημοσιεύεται στην εφημερίδα Zaman

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

ΠΟΜΑΚΟΧΩΡΙΑ ΘΡΑΚΗΣ Πολυπολιτισμική Ελλάδα

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΙΚΟΛΑΟΣ Θ. ΚΟΚΚΑΣ
Πομακοχώρια. Οροσειρά της Ροδόπης. Ακολουθούμε τα χνάρια του Ορφέα προσπαθώντας να ψηλαφήσουμε το χθες μέσα στο πολύχρωμο ψηφιδωτό της Θράκης. Μιας Θράκης φορτωμένης με μνήμες αλλά και μιας Θράκης ζωντανής. Εδώ η πολυμορφία δεν είναι μειονέκτημα, εδώ η πολυγλωσσία δεν είναι ψεγάδι. Εδώ η διαφορετικότητα είναι πλούτος μοναδικός, και το γνωρίζουν καλά χριστιανοί και μουσουλμάνοι, που αιώνες τώρα συμβιώνουν αρμονικά, μοιράζονται τις πίκρες και τις χαρές τους, τραγουδούν μαζί και ο άνεμος της Ροδόπης σιγοντάρει το τραγούδι τους. Εδώ ζουν και οι Πομάκοι, οι σλαβόφωνοι μουσουλμάνοι, άνθρωποι αγνοί και φιλόξενοι, μα ταλαιπωρημένοι στο διάβα των χρόνων από τους πολλαπλούς προσεταιρισμούς της ταυτότητάς τους. Ταλαιπωρημένοι τόσο που όλο και συχνότερα ακούς από τους νέους μία και μόνο επιθυμία: «Αφήστε μας να ζήσουμε! Χωρίς ταμπέλες! Περήφανοι γι' αυτό που είμαστε, ό,τι κι αν είναι αυτό».
Μια μειονότητα με πολλές ταυτότητες
Οι Πομάκοι αποτελούν περίπου το 34% του συνόλου της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, ενώ στο Νομό Ξάνθης υπολογίζεται ότι ξεπερνούν το 60% των μουσουλμάνων. Εκτός από την Ελλάδα, Πομάκοι υπάρχουν σήμερα και στη Βουλγαρία, όπου ο αριθμός τους υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 270.000 άτομα, αλλά και στην Τουρκία (περίπου 70.000 άτομα). Αν και υπάρχουν αρκετές θεωρίες για την καταγωγή τους, πιστεύεται ότι είναι γηγενές φύλο της Θράκης.
Στο περιθώριο της Ιστορίας
Στο διάβα των αιώνων οι Πομάκοι συχνά βρέθηκαν ανάμεσα σε διαφορετικές γλώσσες, θρησκείες, παραδόσεις, πολιτικές επιλογές. Η τύχη τους ήταν συνυφασμένη με τις γενικότερες εξελίξεις στην περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου. Ο όρος «Πομάκοι», που καταγράφεται για πρώτη φορά από τον Γάλλο περιηγητή Boué σε περιοδεία του στα Βαλκάνια το 1839, αρχίζει να χρησιμοποιείται ευρύτερα στις οθωμανικές πηγές μετά τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877-78. Πιο πριν, ευρύτερα διαδεδομένος ήταν ο υποτιμητικός όρος Αχριγιάν αναφορικά με τους εξισλαμισμένους κατοίκους της Ροδόπης.Στην οροσειρά της Ροδόπης πιστεύεται ότι οι Πομάκοι δέχτηκαν τη μωαμεθανική θρησκεία γύρω στα τέλη του 17ου αιώνα, στα χρόνια του σουλτάνου Μεχμέτ Δ΄ και του μεγάλου βεζίρη Μεχμέτ Κιοπρουλού. Την πε-ρίοδο αυτή κατεδαφίστηκαν στην περιοχή 218 εκκλησίες και 336 παρεκκλήσια. Βασική αιτία του εξισλαμισμού ήταν η απαλλαγή από τη δυσβάσταχτη φορολογία. Κατά την επίσκεψη του μοναχού Παχώμιου Ρουσάνου στην Ξάνθη γύρω στο 1550, έξι έως εννέα χωριά της ορεινής Ξάνθης είχαν ήδη στραφεί προς το Ισλάμ. Ο διακεκριμένος αυτός λόγιος επισημαίνει ότι πολλοί χριστιανοί από χωριά της ορεινής Ξάνθης έγιναν μουσουλμάνοι «διά τα τέλη», δηλαδή για να ξεφύγουν από τους φόρους που επέβαλλαν οι οθωμανικές αρχές στον χριστιανικό πληθυσμό.Από τους Βαλκανικούς Πολέμους ώς τις μπάρες (1912-1995)
Ο 20ός αιώνας βρίσκει τους Πομάκους σκορπισμένους στα Βαλκάνια, δίχως ενιαία εθνοτική ταυτότητα. Μετά τη λήξη του Β' Βαλκανικού Πολέμου το 1913, η Δυτική Θράκη έμεινε στη Βουλγαρία, συμπεριλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος των Πομάκων. Στο χρονικό διάστημα 1912-1918 οι Πομάκοι δέχτηκαν πιέσεις ώστε να εκβουλγαριστούν. Στις 31 Δεκεμβρίου 1918 οκτώ Πομάκοι βουλευτές της βουλγαρικής Βουλής ζήτησαν από τον Γάλλο στρατηγό Fr. D. Esperey να ενταχθεί ολόκληρη η περιοχή τους στον ελληνικό χώρο.Το 1919 διενεργήθηκε στον Εχίνο δημοψήφισμα, με το οποίο οι Πομάκοι ζήτησαν να ενωθεί η περιοχή τους με την Ελλάδα. Το 1923 υπογράφηκε στη Λωζάνη η Σύμβαση περί Ανταλλαγής των Πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, από την οποία εξαιρέθηκαν όλοι οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης. Για τους μουσουλμάνους που απέμειναν στη Θράκη, η Συνθήκη της Λωζάνης προέβλεπε σχολική εκπαίδευση στη μητρική τους γλώσσα, κάτι που στην πράξη δεν εφαρμόστηκε για τους Πομάκους και τους Ρομά και ίσχυσε μόνο για τους τουρκόφωνους.
Στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι Πομάκοι υπέστησαν πολλές θρησκευτικές βιαιότητες. Το 1946, όταν πραγματοποιούνταν το Συνέδριο Ειρήνης των Παρισίων, ο Χαμδή Χουσεΐν Φεχμή Μπέης, πρώην βουλευτής Ροδόπης, και ο Χακκή Σουλεϊμάν Μπέης ζήτησαν με υπόμνημα την ενσωμάτωση όλων των Πομάκων της Ροδόπης στην Ελλάδα.Το 1936 η μεταξική δικτατορία δημιούργησε τις Επιτηρούμενες Ζώνες, από την ορεινή Θράκη ώς την Ηπειρο. Οι κύριες περιοχές κατοικίας των Πομάκων έγιναν απαγορευμένες και ελεγχόμενες με μπάρες. Για την είσοδο στις περιοχές αυτές χρειαζόταν ειδική άδεια εισόδου από την Αστυνομία. Οι Επιτηρούμενες Ζώνες ατόνησαν, για να καταργηθούν από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Γεράσιμο Αρσένη στις 17/11/1995.
Η ελληνική πολιτική για τους Πομάκους
Το 1954 τέθηκε σε ισχύ ο νόμος «Περί τουρκικής μειονότητος Θράκης», με τον οποίο η ελληνική διοίκηση επέβαλε την ονομασία «τουρκικός», καταργώντας την ονομασία «μουσουλμανικός» που αναγνωρίζει η Συνθήκη της Λωζάνης. Με το Μορφωτικό Πρωτόκολλο του 1951 εισήχθη στα μειονοτικά σχολεία και άρχισε να ακολουθείται το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του τουρκικού υπουργείου Παιδείας. Επίσης αυξήθηκε ο αριθμός των μετακλητών δασκάλων από την Τουρκία, γεγονός που αποτέλεσε την αφετηρία για τον εκτουρκισμό των Πομάκων. Για χάρη της συνοχής του ΝΑΤΟ και του καλού κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι ελληνικές κυβερνήσεις παρέβλεπαν παράτυπες κινήσεις του τουρκικού προξενείου, ενώ ενώπιον του κινδύνου του βουλγαρικού κομμουνισμού οι Πομάκοι αφέθηκαν ουσιαστικά στα χέρια της τουρκικής προπαγάνδας.
Ο πλήρης εκτουρκισμός της μειονοτικής εκπαίδευσης συντελέστηκε με το Μορφωτικό Πρωτόκολλο του 1968. Σήμερα, 55 χρόνια μετά το ψυχροπολεμικό διάταγμα, που αντικαθιστούσε τον όρο «μουσουλμανικός» με τον όρο «τουρκικός», η ελληνική πολιτική απέναντι στους Πομάκους ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει. Μέσα από τη μειονοτική εκπαίδευση οι Πομάκοι μαθητές γκετοποιούνται και αναγκάζονται να διδάσκονται -πλην της ελληνικής- την τουρκική γλώσσα, ενώ η μητρική τους γλώσσα αγνοείται παντελώς (κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης). Αυτή η θεσμοθετημένη τριγλωσσία ισοδυναμεί με παραποίηση της ταυτότητας των Πομάκων, που γίνεται μέσα από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας. Η μόνη λύση στο πρόβλημα αυτό δεν μπορεί παρά να είναι η κατάργηση των μειονοτικών σχολείων που καταδικάζουν τους Πομάκους μαθητές στην αμάθεια και η παροχή σε όλους τους μουσουλμάνους ισότιμης με όλους τους Ελληνες πολίτες εκπαίδευσης καθώς και διδασκαλίας (πλην του βασικού προγράμματος) των μητρικών γλωσσών της μειονότητας (τουρκικής - πομακικής - ρομά).
Η τουρκική προπαγάνδα στη Θράκη
Τα τελευταία χρόνια, στα τζαμιά της Θράκης έχει ξεσπάσει πόλεμος κατά των «απίστων», των «γκιαούρηδων». Η ισλαμική θρησκεία χρησιμοποιείται ως όργανο για την εξυπηρέτηση εθνικιστικών στόχων, κάτι που εκφράζεται με απειλές και άσκηση ψυχολογικής βίας προς όσους μιλούν για μια διακριτή ταυτότητα για τους Ρομά ή τους Πομάκους. Η Τουρκία επιδιώκει να παρέμβει στη Θράκη όχι για να υποστηρίξει την ελληνική πολιτική ισονομίας και ισοπολιτείας, αλλά για να την υπονομεύσει, στοχεύοντας στην αύξηση της απομόνωσης της μουσουλμανικής μειονότητας και την περιχαράκωσή της γύρω από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής.
Ο τουρκόφωνος Τύπος συκοφαντεί, απειλεί και δημιουργεί αντιπομακικό κλίμα μίσους, με αφορμή την ίδρυση Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων το 2007. Στο Διαδίκτυο δημιουργούνται μειονοτικές ιστοσελίδες που προωθούν την κεμαλική ιδεολογία, ενώ εμπρηστικές είναι οι δηλώσεις απεσταλμένων της Τουρκίας που περιοδεύουν στη Θράκη.Μέσα στο κλίμα αυτό, ορισμένοι αναλυτές προφητεύουν επεκτατικές δράσεις της Τουρκίας και συγκρούσεις. Ομως, πέρα από τις προσπάθειες χειραγώγησης των Πομάκων, η παροχή δημοκρατικών ελευθεριών στα μεταψυχροπολεμικά χρόνια έχει αναδείξει μια νέα δημοκρατική πολυμορφία που φαίνεται να αμβλύνει τις εντάσεις. Οι ίδιοι οι Πομάκοι αρνούνται να μπουν στη διαδικασία του οριστικού αυτοπροσδιορισμού και απέναντι στις προσπάθειες ταυτοποίησής τους απαντούν με άρνηση της μισαλλοδοξίας και φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Η γλώσσα των Πομάκων
Το βασικό στοιχείο που διαφοροποιεί τους Πομάκους από τις δύο άλλες ομάδες της μειονότητας (τουρκόφωνους και Ρομά) είναι η γλώσσα τους. Πιο συγκεκριμένα, μιλούν ένα παλαιοσλαβονικό ιδίωμα που έχει αρκετές ομοιότητες με τις άλλες νοτιοσλαβικές γλώσσες. Η γλώσσα αυτή δεν υπήρχε σε γραπτή μορφή μέχρι το 1995 και εξακολουθεί και σήμερα να μεταδίδεται μόνον προφορικά.
Στις πρόσφατες εκδόσεις που αφορούν την πομακική γλώσσα γίνεται συνήθως παράλληλη χρήση του ελληνικού και του λατινικού αλφαβήτου, με την πρόσθεση ορισμένων συμβόλων για την ορθότερη απόδοση ορισμένων φθόγγων. Τα πρώτα βήματα καταγραφής της πομακικής έγιναν πριν από 40 χρόνια. Ηταν τότε που ο Πέτρος Θεοχαρίδης, δάσκαλος στον Εχίνο, άρχισε να καταγράφει συστηματικά τον παραδοσιακό πολιτισμό των κατοίκων της οροσειράς της Ροδόπης. Το βιβλίο του «Πομάκοι, οι μουσουλμάνοι της Ροδόπης» εκδόθηκε το 1995. Σχεδόν παράλληλα κυκλοφόρησε το Πομακο-Ελληνικό Λεξικό του Ριτβάν Καραχότζα και λίγο μετά η Γραμματική και το Συντακτικό της Πομακικής. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Αναπτυξιακού Κέντρου Θράκης (ΠΑΚΕΘΡΑ) να προχωρήσει το 2003 στη διοργάνωση μαθημάτων πομακικής γλώσσας και στην έκδοση σχετικών εγχειριδίων.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Ναι! = Da!, ho!Οχι! = Ne!Πώς σε λένε; = Kak tο zavót?Eμένα με λένε Νίκο = Móne mo zavót NikoΠόσων ετών είσαι; = Na kólko li si?Τι δουλειά κάνεις; = Κakvó rábata právish?Tι κάνεις; = Kaná práish?Πώς είσαι; = Kak si?Καλά είσαι; = Húbe li si?Πολύ καλά! = Yátse húbave!Δεν κατάλαβα = Ne razbrá sa, Ne sáti saΜπορείς να με βοηθήσεις; = Mózhesh li da mi pomágash?Υπάρχει ένας νερόμυλος κοντά στο χωριό = 'Ima ennó vodenítsa blíze pri sélonoΔεν υπάρχει = Néma
Στην υγειά σας! = Na zdrávye!Ελα μέσα = Υéla na vótreΠόσο κάνει αυτό; = Kólko právi esuzí?Eίναι πολύ φτηνό/ ακριβό = Yátse sa yéftino/skópoΘα πιείτε καφέ; = She píete li kahvé?Θέλεις νερό; = Íshtes li vóda?Τι θέλεις να φας; = Kaná íshtis da yedésh?Πού μένεις; = Kadé sedísh?Στο διπλανό χωριό = Faf blíznono séloΔεν ξέρω = Ne znáemΠρος τα δεξιά = Νa désnana stránaΠρος τα αριστερά = Na lévana stránaΙσια μπροστά = Ai túka na práveΧάθηκα = Zagubí soΤι ώρα είναι; = Kólko e sahátet?Κάνει κρύο = MráziΒρέχει = Letí doshΕίμαι κουρασμένος = Umarén sam
Στις οικοδομές και στα καπνοχώραφα
Σήμερα οι Πομάκοι εργάζονται στις οικοδομές, στα καράβια και στα ναυπηγεία στην Αθήνα, τη Ρόδο, τη Μύκονο, την Ξάνθη, την Κομοτηνή και τη Γερμανία. Για όσους ζουν στα Πομακοχώρια, κύριες ασχολίες παραμένουν η γεωργία και η κτηνοτροφία. Ειδικότερα η καλλιέργεια του καπνού αποτελεί μια γεωργική δραστηριότητα που εκτείνεται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Η ποικιλία που καλλιεργείται στα ορεινά της Θράκης, ο μπασμάς, θεωρείται άριστης ποιότητας, αλλά απαιτεί σκληρή δουλειά. Από την προετοιμασία των χωραφιών, τη λίπανσή τους και το όργωμα ώς τη σπορά, το τσάπισμα, τη συγκομιδή, το βελόνιασμα και το παστάλιασμα, όλη η οικογένεια καλείται να μοιραστεί τις δουλειές για να εξασφαλίσει ένα βασικό ετήσιο εισόδημα. Το καλοκαίρι οι ενήλικοι και τα μεγάλα παιδιά ξεκινούν τη δουλειά στο χωράφι από τις 6 το πρωί και μερικές φορές συνεχίζουν μέχρι να σουρουπώσει.
O Νικόλαος Θ. Κόκκας Eργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Ξάνθη, όπου ασχολείται με την καταγραφή του παραδοσιακού πολιτισμού των Πομάκων. Εχει εκδώσει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: Τα Πομακοχώρια της Θράκης (με τους Ν. Κωνσταντινίδη, Ρ. Μεχμεταλή), Οδυσσέας 2003, Μαθήματα Πομακικής Γλώσσας, ΠΑΚΕΘΡΑ 2004, Μετασχηματισμοί της συλλογικής ταυτότητας των Πομάκων (με τον Φ. Μαλκίδη), Σπανίδης 2006.

Φάνης Μαλκίδης

«Βιογραφικαί Αναμνήσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου του από Τραπεζούντος 1881-1949» Γ΄ έκδοση Μορφωτικός Όμιλος Κομοτηνής- Κέντρο Θρακικών Μελετών. Κομοτηνή 2010
Αφιερωμένο στα 60 χρόνια από τον θάνατο του Κομοτηναίου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδας, του από Τραπεζούντος Χρύσανθου, επανεκδόθηκε στην Κομοτηνή, το βιβλίο του «Βιογραφικαί Αναμνήσεις».Προλογίζοντας την έκδοση ο πρόεδρος του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής π. Δ. Βασιλειάδης, αναφέρει ότι «ο Κομοτηναίος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας Χρύσανθος Φιλιππίδης ο από Τραπεζούντος αναμφιβόλως είναι ο διαπρεπέστερος γόνος της πόλης μας σε όλη την γνωστή σε εμάς ιστορική της πορεία. Με τις διανοητικές και πνευματικές αρετές, την βαθύτατη εκκλησιαστική και θύραθεν μόρφωση, την ακάματη προσφορά προς την Ορθόδοξη Εκκλησία, τους ανυποχώρητους αγώνες για τα δίκαια του Ελληνισμού, την ανυστερόβουλη μέριμνα για την προστασία των αλλοδόξων και αλλοθρήσκων και τέλος την αυτοθυσιαστική αντιστασιακή του στάση και δράση έναντι των Γερμανών ναζιστών κατακτητών και των συμμάχων τους, αναδείχθηκε λαμπρός επιστήμονας και συγγραφέας, άξιος κληρικός της Εκκλησίας του Χριστού, κορυφαίος Πρωθιεράρχης της Ορθοδοξίας, μέγιστος εθνικός αγωνιστής και οικουμενικών διαστάσεων αντιστασιακός ηγέτης. Γι' αυτό τον λόγο απολαμβάνει τιμής και αναγνωρίσεως σε πανελλήνιο, παναρθόδοξο και οικουμενικό επίπεδο».Ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός ο οποίος έκανε τον πρόλογο του βιβλίου αναφέρει ότι «χαιρετίζω με ενθουσιασμό την απόφαση του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής να επανεκδώσει τον Α' τόμο της τριτόμου εκδόσεως του αειμνήστου Γεωργίου Τασούδη για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδας, τον από Τραπεζούντος Χρύσανθο, που περιέχει τις βιογραφικές αναμνήσεις του σεπτού Ιεράρχου. Πρόκειται για μεγάλη προσφορά στην εκκλησία και το έθνος μας, αλλά και το πλήρωμα της Τοπικής Εκκλησίας, διότι δίδεται εκ νέου η ευκαιρία προσεγγίσεως του λόγου και του έργου μιας μεγάλης μορφής της νεότερης ιστορίας μας, με γενικά αποδεκτή εθνωφελή δράση σε όλους τους σταθμούς του πολυτάραχου βίου του και ανυπέρβλητη προσφορά στην Εκκλησία και τον μαρτυρικό Ελληνισμό. Θα προσθέσω όμως εδώ και την έκφραση της ευγνωμοσύνης μου για την τιμή, που μου περιποιεί ο Όμιλος, αναθέτοντας μου την προλόγηση της εκδόσεως. Είναι μεγάλη τιμή στην ταπεινότητα μου, που ως διάκονος της ιστορικής έρευνας των τελευταίων αιώνων της ιστορίας του Γένους μας και της Ρωμιοσύνης, επανειλημμένα έχει ασχοληθεί με το πρόσωπο και το έργο του Αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου».Ο Χρύσανθος Φιλιππίδης γεννήθηκε το 1881 στην υπόδουλη τότε Κομοτηνή, Μητροπολίτης Τραπεζούντας στα δύσκολα χρόνια (1913-1923), στάθηκε στον Ελληνισμό του Ευξείνου Πόντου και μετά στην προσφυγιά, δημιουργώντας την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών, όπου μέχρι σήμερα πραγματοποιεί ένα θαυμάσιο έργο. Από το 1938 - 1941 ήταν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, και με την έλευση των Γερμανών κάνει την πρώτη αντιστασιακή ενέργεια.
Στην εμφάνιση μίας επιτροπής, η οποία πρότεινε για το καλό του Ελληνικού λαού να γίνει δεκτός ευμενώς ο κατακτητής και με μπροστάρη την θρησκευτική ηγεσία να παραδωθεί η πόλη των Αθηνών στους Γερμανούς, ο Χρύσανθος απάντησε:«Οι Έλληνες Ιεράρχες δεν παραδίδουν πόλεις στον εχθρό, καθήκον έχουν να εργαστούν δια την απελευθέρωση». Στην αίτηση για δοξολογία στην Μητρόπολη, απάντησε:«ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ! Δοξολογία δεν έχει θέσιν επί τη υποδουλώσει της Πατρίδος μας, η ώρα της δοξολογίας θα είναι άλλη». Στην αίτηση για να δει τον Γερμανό στρατηγό Στούμμε είπε: «Θα τον αναμένω». Και ο Αρχιεπίσκοπος είπε στον Γερμανό στρατιωτικό:«Ελπίζω να σεβαστείτε την Χώρα. Στρατηγέ μη θίξετε την φιλοτιμία του Ελληνικού λαού».
Τέλος, ο στρατηγός Στούμμε, του ζήτησε να ορκίσει την κυβέρνηση Τσολάκογλου. Στην απάντησή του ο πρώην Τραπεζούντας και νυν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών ανέφερε:«Δεν μπορώ να ορκίσω Κυβέρνηση προβληθείσα από τον εχθρό. Εμείς γνωρίζουμε ότι τις Κυβερνήσεις τις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς. Εδώ τώρα ούτε ο λαός εψήφισε την Κυβέρνηση, ούτε ο Βασιλεύς την όρισε. Πως ζητάτε να ορκίσω Κυβέρνηση υποδειχθείσα υπό του εχθρού; Δια να είναι όργανό των; Εν γνώσει των συνεπειών που με αναμένουν, δεν δέχομαι την προτεινομένη πρόταση. Εμμένω εις τας αρχάς μου. Ο πρωθυπουργός που όρκισα βρίσκεται και αγωνίζεται στην Κρήτη».Τελικά Στις 29/4/1941 11πμ ορκίστηκε η πρώτη κατοχική κυβέρνηση από τον διάκονο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου Καρύτση. Στις 2/6/1941, ο Χρύσανθος επαύθη με Συντακτική Πράξη της ψευδοκυβέρνησης Τσολάκογλου, και από τότε θα αποσυρθεί στο σπίτι του, όπου καθ' όλη τη διάρκεια της κατοχής θα λειτουργεί ασύρματο επικοινωνίας με τους Συμμάχους. Ο Χρύσανθος πέθανε το 1949, πάμφτωχος, χωρίς ακίνητη περιουσία και με ελάχιστα κινητά υπάρχοντα.Το βιβλίο αποτελεί σημαντικότατη μαρτυρία για το βίο του Χρύσανθου, για τη συνεισφορά του στην νεότερη ιστορία του Ποντιακού, Θρακικού, Μικρασιατικού και όλου του Ελληνισμού. Είναι μία παρακαταθήκη που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους Έλληνες, για όλους τους ιερωμένους, για όλους τους ανθρώπους.

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Σοφά τα λόγια του πρωθυπουργού, δεν πάει άλλο


Ας μην επιτρέψουμε να βουλιάξουν τη χώρα 300 λαμόγια,
ας τη βουλιάξουμε πρώτοι εμείς, έτσι κι αλλιώς δε γλιτώνει


Αν υπήρχε βραβείο βλακείας αυτό σίγουρα θα το είχαμε πάρει ως λαός εδώ και πολλά χρόνια, πόσο μάλλον σήμερα που αυτοί που κατάκλεψαν το δημόσιο χρήμα μας ζητούν να βάλουμε εμείς πλάτη για να σωθεί από τη χρεοκοπία η χώρα κι εμείς οι ανόητοι είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε. Είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε για άλλη μια φορά κι αυτό γιατί ποτέ μας δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε ότι στη χώρα αυτή δεν έχουμε δημοκρατία αλλά κομματική χούντα.
Είχαμε κυβερνήσεις που η κάθε μία για μερικές ψήφους έβαζε τα δικά της παιδιά σε ένα αρρωστημένο δημόσιο και τώρα ξαφνικά μιλάνε για περικοπή στις δαπάνες του δημοσίου. Πως άραγε; Μήπως στέλνοντας στα σπίτια τους όλους εκείνους που εκείνοι διόρισαν; Μα οι άνθρωποι αυτοί δεν κατέλαβαν μόνοι τους τις θέσεις που έχουν για να τους πουν τώρα έτσι απλά «φύγετε», κάποιοι τους έβαλαν εκεί και ξέρουμε όλοι πολύ καλά ποιοι.
Τα λόγια που λένε τα έχουμε μάθει πια απ’ έξω κι ανακατωτά, «όλα στο φως, παντού διαφάνεια, οι ένοχοι να πληρώσουν, πρώτα ο πολίτης, ισονομία και ισοπολιτεία, δικαιοσύνη για όλους και άλλα πολλά λόγια, μεγάλα και άνευ σημασίας. Λέω άνευ σημασίας γιατί πολύ απλά θα μείνουν λόγια και δε θα γίνουν ποτέ πράξη. Ας βγει έστω και ένας να μου αποδείξει ότι τα λόγια αυτά δεν τα ακούμε εδώ και 30 τουλάχιστον χρόνια, ας βγει έστω και ένας να μου πει ότι δεν είναι μια κασέτα που την ακούμε συνέχεια.
Εδώ δε χωράνε κομματισμοί, εδώ δε μιλάμε για ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, μιλάμε για πολιτικές καταστροφικές για την πατρίδα μας. Θυμηθείτε λίγο, υπόθεση με τα περίφημα ομόλογα, υπόθεση SIEMENS, υπόθεση μονής Βατοπεδίου κι αυτά είναι μόνο τα πιο γνωστά, αφού αν ψάξει κανείς όλους τους επιμέρους τομείς θα δει μίζες και σκάνδαλα παντού, παιδεία, υγεία, τοπική αυτοδιοίκηση κα.
Κι όμως, για όλα αυτά οι εξεταστικές της Νέας Δημοκρατίας έδειχναν ως ενόχους στελέχη του ΠΑΣΟΚ ενώ οι εξεταστικές του ΠΑΣΟΚ έδειχναν ως ενόχους στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Ας έρθουμε όμως στο σήμερα και στον Γιώργο Παπανδρέου που μας υπόσχεται διαλεύκανση όλων των σκανδάλων. Εγώ θέλω να τον πιστέψω αλλά για να τον πιστέψουν όλοι οι Έλληνες θα πρέπει πρώτα να ξεκινήσει από τα στελέχη της δικής του παράταξης που έφαγαν εκατομμύρια δημόσιου χρήματος και μάλιστα όχι να τους αποδώσει τις λεγόμενες πολιτικές ευθύνες, αυτές δεν ικανοποιούν πλέον κανέναν μας. Να τους στείλει φυλακή, μόνο έτσι θα μας πείσει ότι πραγματικά οι προθέσεις του είναι καλές.
Βάζω στοίχημα όμως πως για άλλη μια φορά θα δούμε μια εξεταστική που θα εντοπίσει μόνο γαλάζιες ευθύνες, όπως ακριβώς πριν από μερικούς μήνες μια άλλη εξεταστική είχε εντοπίσει μόνο πράσινες ευθύνες, το ίδιο έργο σε επανάληψη δηλαδή. Έτσι για τα μάτια του κόσμου θα βρουν κάποιον κακομοίρη που θα τον φορτώσουν με ευθύνες και όλοι αυτοί που απέκτησαν βίλες, κότερα και ακριβά αυτοκίνητα θα συνεχίσουν να εμφανίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα και να μας υπόσχονται μια καλύτερη Ελλάδα.
Παρόλα αυτά όμως έρχονται τώρα και ζητάνε νέες θυσίες από τον απλό λαό, όσα έφαγαν δηλαδή εκείνοι πρέπει τώρα να τα καλύψουμε εμείς. Κι εγώ σας λέω ότι εμείς για άλλη μια φορά κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε και κάνουμε τις θυσίες που μας ζητάνε, εκείνοι τι θυσίες θα κάνουν; Θυμίζω μόνο ότι οι βουλευτές παίρνουν 16 μισθούς των 8.100 ευρώ και ότι ο ένας τους κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο πάνω από 2.500 ευρώ το μήνα.
Εμάς λοιπόν να μας κόψει τον 14ο μισθό, εκείνοι θα κατέβουν στους 13 μισθούς; Θα δεχτούν μείωση κατά τουλάχιστον 50% του μισθού τους; Όχι βέβαια, βλέπετε εκείνοι αν πάρουν 4.000 αντί για 8.100 ευρώ θα πεινάσουν ενώ εμείς αν τα 700 που παίρνουμε τα κάνουμε 600 δε θα πεινάσουμε. Και στο κάτω κάτω δηλαδή μαζί τα φάγαμε τα λεφτά και πρέπει τώρα εμείς να πληρώσουμε τα σπασμένα; Πήραμε κι εμείς μερίδιο από τις μίζες και δεν το ξέρω; Εμείς παίξαμε τα ομόλογα; Γιατί πρέπει σ’ αυτή τη χώρα πάντα να πληρώνουν αυτοί που δε φταίνε σε τίποτα;
Τώρα εξηγείται το προεκλογικό σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ που έλεγε «πρώτα ο πολίτης», ήταν ξεκάθαρο το μήνυμα που μας έστελνε ο Γιώργος Παπανδρέου αλλά εμείς που να το καταλάβουμε. Ο άνθρωπος εννοούσε ότι πρώτα θα πληρώσει ο πολίτης και αν μείνει κανένα μικρό υπόλοιπο ε, θα το καλύψουν οι πολιτικοί. Απλά είναι τα πράγματα.
Έχουμε δοκιμάσει τόσα και τόσα μέχρι σήμερα, ας δοκιμάσουμε και το Βρυξελλάτο, πού ξέρετε, μπορεί και να μας αρέσει, βίτσια είναι αυτά. Λίγη υπομονή μόνο πρέπει να κάνουμε μέχρι τα μέσα Μαρτίου όποτε και παύει να κυβερνάει τη χώρα μας ο Παπανδρέου και αναλαμβάνουν δράση οι Βρυξέλλες. Ο δικός μας πρωθυπουργός και οι υπουργοί του απλά θα εκτελούν εντολές, εντολές που θα λένε «απολύστε ελεύθερα τον κόσμο, αυξήστε το ΦΠΑ, βάλτε κι άλλο φόρο στα καύσιμα, μειώστε τις αποδοχές των εργαζομένων κι άλλο, κόψτε τους τον 14ο μισθό και πολλά ακόμα τα οποία η ελληνική (ας πούμε) κυβέρνηση θα κάνει πράξη θέλοντας και μη.
Επειδή λοιπόν η κατάσταση της χώρας μας είναι κάτι παραπάνω κι από κρίσιμη, επειδή είμαστε ένα βήμα πριν τον γκρεμό, γι’ αυτό στην αρχή του κειμένου μου λέω να μην επιτρέψουμε να δώσουν τη χαριστική βολή και να σπρώξουν μια και καλή στο γκρεμό οι 300 αλλά να το κάνουμε αυτό εμείς. Ή τώρα ή ποτέ, αν σκύψουμε τώρα το κεφάλι τότε δε θα υπάρχει επιστροφή και θα είμαστε συνένοχοι σε ό,τι μας συμβεί.
Με απεργίες των δύο ή τριών ημερών δεν κάνουμε δουλειά, το έχουν μάθει το κόλπο και δεν πιάνει πλέον. Ξέρουν ότι θα απεργήσουμε το πολύ τρεις μέρες και μετά σαν κακόμοιρα ανθρωπάκια υποταγμένα μια ζωή στο ψέμα τους, θα επιστρέψουμε στις θεσούλες των 600 ευρώ. Αν δεν κάνουμε τώρα την επανάστασή μας το παιχνίδι θα έχει χαθεί οριστικά, οπότε η λύση είναι μία αυτή τη στιγμή.
Αποχή επ’ αορίστου από παντού, οι εφοριακοί από τις εφορίες, οι εκπαιδευτικοί από τα σχολεία, οι ιατροί από τα νοσοκομεία, οι τελωνιακοί από τα τελωνεία, οι δημόσιοι υπάλληλοι από το δημόσιο, οι αγρότες στους δρόμους ώστε να σταματήσουν τα πάντα και να μην κινείται τίποτα και πάει λέγοντας. Ας πάνε εκείνοι να καλύψουν το κενό που θα δημιουργηθεί και να αποτρέψουν το βούλιαγμα της χώρας. Θα μου πείτε πως αν γίνει κάτι τέτοιο μόνο για δυο εβδομάδες, η χώρα θα καταστραφεί. Μα και ποιος σας είπε πως αν δε γίνει αυτό η χώρα θα σωθεί. Αυτό ακριβώς εννοώ όταν λέω να τη βουλιάξουμε εμείς τη χώρα και όχι αυτοί οι 300 που προφανώς μας περνάνε για χαζούς.
Είναι η κατάλληλη στιγμή για να βάλουμε επιτέλους μια οριστική τελεία στην περίοδο της μεταπολίτευσης, δεν πάει άλλο βρε αδελφέ, πως το λένε; Αυτή τη νέα αρχή που μας την υποσχέθηκαν πολλές φορές αλλά ακόμα δεν την είδαμε, πρέπει να την κάνουμε εμείς και μπορούμε να την κάνουμε. Τι να καταστρέψουμε εμείς τη χώρα τι αυτοί; Την καταστροφή μια φορά θα την υποστούμε είτε το θέλουμε είτε όχι, τουλάχιστον μέσα από αυτή ας βγει και κάτι καλό, ας βγει μια πραγματικά νέα αρχή γι’ αυτή τη χώρα.

Σ. Καραχότζα

Υπάρχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη; Ας μας το αποδείξουνε


Κάνεις έγκλημα νέος και πας φυλακή γέρος


Μπορεί κάθε φορά που υπάρχει σε εξέλιξη μια δικαστική υπόθεση στην οποία εμπλέκονται είτε πολιτικά πρόσωπα είτε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα να ακούμε τους πολιτικούς παράγοντες να μιλάνε για μια ανεξάρτητη κι ανεπηρέαστη δικαιοσύνη, αλλά αυτό δε σημαίνει πως το ανεξάρτητο της λειτουργίας είναι και δεδομένο. Φαντάζομαι πως κανένας μας δεν έχει ξεχάσει τις προ μερικών ετών αποκαλύψεις για το παραδικαστικό κύκλωμα και το χρηματισμό δικαστικών. Επειδή όμως θέλω να πιστεύω πως αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα αλλά την εξαίρεσή του, θα εστιάσω κυρίως στους ρυθμούς χελώνας με τους οποίους ανέκαθεν λειτουργούσε η ελληνική δικαιοσύνη.
Αν ανατρέξει κανείς στο παρελθόν θα δει μια σειρά από δικαστικές υποθέσεις, σχετικά απλές και εύκολες, να σέρνονται επί χρόνια στις αίθουσες των δικαστηρίων και η τελική απόφαση που σε μια προηγμένη χώρα θα ήταν θέμα ενός μήνα, για να μην πω ολίγων ημερών, να λαμβάνεται μετά από χρόνια. Επειδή όμως πολλοί λένε πως σημασία δεν έχει το παρελθόν αλλά το παρόν και το μέλλον, μπορώ να αναφέρω και τωρινές υποθέσεις που για λόγους που πραγματικά δεν καταλαβαίνω εξακολουθούν να βρίσκονται στις δικαστικές αίθουσες και να ταλαιπωρούνται άδικα κατήγοροι και κατηγορούμενοι.
Εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια έχουν γίνει τρεις αγωγές σε βάρος γνωστής τουρκόφωνης εφημερίδας της Θράκης για υβριστικά, προσβλητικά και συκοφαντικά δημοσιεύματα εναντίων κάποιων μουσουλμάνων συμπολιτών μας. Μάλιστα και για τις τρεις αυτές υποθέσεις υπάρχει πρωτόδικη απόφαση για αποζημίωση της τάξεως των 50.000 ευρώ από την πλευρά της εφημερίδας σε κάθε έναν από τους ενάγοντες.
Αν δει κανείς αυτά τα δημοσιεύματα, ακόμα κι αν δεν είναι γνώστης των νόμων, θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για υποθέσεις ρουτίνας που το μόνο που χρειάζονται είναι μια ανάγνωση και στη συνέχεια εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας. Κι όμως, μετά τις πρωτόδικες αποφάσεις ακολούθησαν τα εφετεία, των οποίων η ακροαματική διαδικασία έχει ολοκληρωθεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά αποφάσεις ακόμα να δούμε.
Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι για τις δύο εκ των τριών εφέσεων που ασκήθηκαν από τη μεριά των κατηγορουμένων οι αποφάσεις υπάρχουν με τη διαφορά ότι αυτές εξακολουθούν να είναι κλειδωμένες σε κάποια συρτάρια και δεν έχουν κοινοποιηθεί ακόμα σε κανέναν. Κι όλα αυτά ενώ βρισκόμαστε ήδη στον τρίτο χρόνο της όλης διαδικασίας.
Αν αναλογιστεί κανείς και τις πολιτικές που οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις έχουν ακολουθήσει ως προς το μειονοτικό ζήτημα της Θράκης, δεν αποκλείεται να σκεφτεί ακόμα και τυχόν παρεμβολές στην όλη διαδικασία. Ας μην ξεχνάμε ότι στο πλευρό των κατηγορουμένων ήταν και εξακολουθούν να είναι ακόμα και βουλευτές, τη στιγμή που οι ενάγοντες παλεύουν εντελώς μόνοι τους με τη στήριξη απλά κάποιων ηρωικών δικηγόρων.
Προσωπικά δε θέλω να πιστέψω ότι η τεράστια αυτή καθυστέρηση οφείλεται στην πρόθεση να γίνει κάποιο μαγείρεμα της τελικής απόφασης. Εξάλλου δεν έχω ούτε καν ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Εκείνο όμως που ξέρω είναι πως σε άλλες χώρες που έτσι κι αλλιώς είναι σε όλους τους τομείς τουλάχιστον εκατό χρόνια μπροστά από την Ελλάδα, τέτοιες υποθέσεις τελειώνουν μέσα σε λίγους μήνες αλλά στη χώρα μας όπως φαίνεται πρέπει να περάσουν χρόνια κι αυτό γιατί μάλλον μια χελώνα λειτουργεί πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι η δικαιοσύνη μας.
Αφού λοιπόν η κυβέρνηση αυτή έχει δείξει την πρόθεση να αλλάξει προς το καλύτερο πολλά πράγματα, μια πρόθεση που φυσικά έχει τη στήριξη όλων μας αφού πρέπει κάποτε να μάθουμε να λειτουργούμε ως μια σύγχρονη χώρα, θα πρέπει να ασχοληθεί λίγο και με το θέμα της δικαιοσύνης, θα πρέπει να βρει τη φόρμουλα εκείνη ώστε να μη ζούμε σε μια χώρα στην οποία διαπράττεις το έγκλημα νέος και πας φυλακή όταν γεράσεις, αν φυσικά πας ακόμα και τότε.
Δεν μπορεί σε θέματα περικοπής μισθών και συντάξεων, σε θέματα αυξήσεων σε τσιγάρα και καύσιμα, σε θέματα απολύσεων και ελαστικής μορφής εργασίας να λειτουργούμε ως Ευρώπη και σε θέματα παιδείας, υγείας και δικαιοσύνης να παραμένουμε μια κακόμοιρη Ελλάδα. Ή γινόμαστε Ευρώπη σε όλα ή παραμένουμε Ελλάδα σε όλα, όχι όπου μας συμφέρει ακολουθούμε τον πρώτο δρόμο και όπου δε μας συμφέρει ακολουθούμε το δεύτερο.
Πρέπει το υπουργείο Δικαιοσύνης να βρει τον τρόπο με τον οποίο η δικαιοσύνη θα κινείται με πιο γρήγορους ρυθμούς. Εντάξει, το καταλαβαίνω πως υπάρχουν περιπτώσεις περίπλοκες και πολύ δύσκολες για τη διαλεύκανσή τους και φυσικά δεν αναφέρομαι σ’ αυτές. Μιλάω για εκείνες που μοιάζουν τυπική διαδικασία εφαρμογής των όσων προβλέπει η νομοθεσία μας και οι οποίες γίνονται ολόκληρο σήριαλ μέχρι να ολοκληρωθούν. Αφού λοιπόν όλοι μιλάνε για μια ανεξάρτητη δικαιοσύνη ας μας το αποδείξουν κιόλας. Όσο εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η κατάσταση, μόνο να μας πείσουν δεν μπορούν.

Σ. Καραχότζα

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Παράθυρο για τουρκικό εποικισμό της Θράκης ανοίγει η «φιλάνθρωπη» κυβέρνηση

•Επιστροφή της ιθαγένειας στους μουσουλμάνους που έφυγαν από τη Θράκη ζητάει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χατζηοσμάν, ενώ ξεχνάει τους έλληνες που εκδιώχθηκαν από την Τουρκία•Το νομοσχέδιο της νομιμοποίησης της λαθρομεταναστών, στάθηκε η αφορμή της "αίτηση" του μουσουλμάνου κυβερνητικού βουλευτή•Συνεχίζει η ανεκδιήγητη κυβέρνηση να μην κατανοεί το μέγεθος του σφάλματός της που θα επιφέρει σειρά προβλημάτων εθνικού χαρακτήρα
Ενώ γινόταν συζήτηση στην ελληνική Βουλή στην Επιτροπή του Υπ. Εσωτερικών,για το νομοσχέδιο που κατέθεσε ο υπουργός Εσωτερικών, με θέμα την «Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα», άρπαξε την ευκαιρία ο βουλευτής Ροδόπης Αχμέτ Χατζηοσμάν και ζήτησε την αναίρεση της απόφασης περί ακύρωσης της ιθαγένειας σε μουσουλμάνους που έφυγαν από τη Θράκη.
Συγκεκριμένα στην ελληνική Βουλή ο μουσουλμάνος κυβερνητικός βουλευτής κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου που κατέθεσε ο υπουργός Εσωτερικών, με θέμα την «Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα», άδραξε την ευκαιρία και ζήτησε διάταξη που θα αποδίδει την ελληνική ιθαγένεια στους ανιθαγενείς της μειονότητας μέσω της ανάκλησης της απόφασης αφαίρεσής της.
Επικαλούμενος τη διάταξη που αφορά την ελληνοποίηση των παιδιών δεύτερης γενιάς των (λαθρο)μεταναστών, χαρακτήρισε ως «μεγαλύτερα θύματα» τους μουσουλμάνους που έφυγαν –οριστικά- από την Ελλάδα αποδεχόμενοι την απώλεια της ελληνικής υπηκοότητας και ιθαγένειας…!
Ο κύριος Χατζηοσμάν, συμπλήρωσε τα λεγόμενά του, ισχυριζόμενος πως «αυτοί οι άνθρωποι βρέθηκαν σε καθεστώς μετανάστευσης χωρίς να το επιλέξουν οι ίδιοι». Μάλιστα, απορίας άξιο είναι πως ο κύριος Χατζηοσμάν θεωρεί πως η Τουρκία δεν αποτελεί χώρα ασφάλειας, λέγοντας χαρακτηριστικά «βρέθηκαν σε ένα καθεστώς που δεν τους παρείχε καμία προστασία και καμία ασφάλεια, εκτεθειμένοι σε πολλούς κινδύνους και πρωτίστως έμαθαν να ζούνε με τον φόβο και την ανασφάλεια»!!!
Ο κύριος Χατζηοσμάν δεν δίστασε να βάλει και τον κατάλληλο συναισθηματισμό στα λεγόμενά του, προσθέτοντας πως «το μοναδικό έγκλημα γι αυτά τα παιδιά ήταν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους (εννοώντας την Ελλάδα), συνήθως χωρίς να έχουν καμία άλλη επιλογή, στην προσπάθεια των γονιών τους να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους».
Το καλύτερο, ο μουσουλμάνος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, το άφησε για το τέλος, λέγοντας επακριβώς:
«Θέλω στη σημερινή μου παρέμβαση να προτείνω κι εγώ κάτι χρήσιμο που πιστεύω ότι μπορεί να προστεθεί στο παρόν νομοσχέδιο ως συμπληρωματική ειδική διάταξη.
Το άρθρο 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας το οποίο τέθηκε σε ισχύ το 1955, καταργήθηκε το 1998 χωρίς αναδρομική ισχύ. Το άρθρο αυτό αφαιρούσε αυθαίρετα ιθαγένειες από πολλούς συμπολίτες μας. Θύματά του υπήρξαν κατά κύριο λόγο Έλληνες πολίτες, μέλη της μειονότητας της Θράκης.
Σήμερα πολλοί συμπολίτες μας, μέλη της μειονότητας, υφίστανται καθημερινά τις αρνητικές συνέπειες της απώλειας ιθαγένειας. Πρότασή μου είναι να υπάρξει μία διάταξη η οποία θα αποδίδει την ελληνική ιθαγένεια στους ανιθαγενείς της μειονότητας μέσω της ανάκλησης της απόφασης αφαίρεσης της ελληνικής τους ιθαγένειας.
Πρόκειται για μία άδικη πολιτική που εφαρμοζόταν επί πολλές δεκαετίες, αλλά πρωτίστως πρόκειται για μία πολιτική καταπάτησης θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι άδικο οι συνέπειες αυτής της καταπάτησης να βαραίνουν μέχρι και σήμερα τα θύματα του άρθρου 19. Πρέπει να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα αυτό. Παρακαλώ κύριε υπουργέ να μελετήσετε προσεκτικά την πρότασή μου με την ευκαιρία του παρόντος νομοσχεδίου που αφορά ζητήματα ιθαγένειας».
Σε αυτό το σημείο, όμως θα πρέπει ίσως ο κύριος Χατζηοσμάν να θυμηθεί τα την προεκλογική εκστρατεία και τα λεγόμενα της Ζεϊμπέκ Αϊσέλ, της κοπέλας που επέστρεψε στην Ελλάδα και που έφτασε μέχρι και να διεκδικήσει βουλευτικό αξίωμα (με την ομπρέλα της Νέας Δημοκρατίας) υποσχόμενη πολλά χρήματα, στους Πομάκους της Ξάνθης, ενώ χρησιμοποιούσε την τουρκική γλώσσα (πόσο ελληνίδα είναι άραγε;) προκαλώντας τους έλληνες πομάκους με τον εμφανέστατο τουρκισμό τους.
Προφανώς, ο κύριος Χατζηοσμάν, ονειρεύεται να επιστρέψουν Τούρκοι πολίτες στην Θράκη, όλοι εκείνοι που την εγκατέλειψαν φοβούμενοι για πιθανά αντίποινα από την Ελλάδα, αμέσως μετά το γνωστό πογκρόμ της Κωνσταντινούπολης. Φυσικά, έφυγαν επειδή είχαν σαφέστατους λόγους να αποφύγουν το νόμο λόγω αδικημάτων κατά της Ελλάδας ή λόγω ιδιότυπων συμπεριφορών έναντι συμπολιτών τους. Στο μεγαλύτερο αριθμό τους, οι «εκδιωχθέντες» (αποχώρησαν με την θέλησή τους και ας ισχυρίζονται η Άγκυρα και ο κύριος Χατζηοσμάν οτιδήποτε άλλο…) ήταν άνθρωποι που προκάλεσαν ποικιλοτρόπως στην Θράκη, η οποία ποτέ δεν έπαψε να είναι στρατηγικός στόχος της «μητέρας πατρίδας».
Κλείνοντας, θα ήθελα να απευθύνω μία ερώτηση στον κύριο Χατζηοσμάν, αφού είναι γνωστές οι καλές του σχέσεις με την κυβέρνηση Ερντογάν και οι στενές επαφές που διατηρεί με πλήθος αξιωματούχων της πολιτικής και οικονομικής ζωής της Τουρκίας:Κύριε Χατζηοσμάν, μπορείτε να υποβάλλετε μία τέτοια πρόταση και στο τουρκικό κοινοβούλιο, αιτούμενος να επιστρέψουν ΟΛΟΙ οι εκδιωχθέντες έλληνες από την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο, την Τένεδο, τον Πόντο και τις πλούσιες πόλεις της Μικράς Ασίας;
Δεν θα ήταν άσχημο εάν ήσασταν αρκετά «χουβαρντάς» και ζητούσατε και την επιστροφή των περιουσιών όλων αυτών των αδίκως εκδιωχθέντων ελλήνων, των οποίων ο πλούτος και οι ικανότητες έκαναν τον Κεμάλ Ατατούρκ και τους συνεχιστές της πολιτικής του να τρέμουν στην ιδέα πως θα κυβερνούν μία Τουρκία της οποίας πλούτος (άρα και η δύναμη) βρισκόταν στα χέρια των «ρωμιών»…
Κωνσταντίνος

Θέμα δίγλωσσων σχολείων ετοιμάζονται να μας θέσουν τα Τίρανα

Μήπως κάποιο σχολείο θα διδάσκει ελληνικά; Η απορία είναι εύλογη, αφού με αυτόν τον ρυθμό σε λίγα χρόνια στα ελληνικά σχολεία θα επικρατεί μία σύγχρονη γλωσσική και πολιτισμική "βαβέλ"
Θέμα δημιουργίας δίγλωσσων σχολείων ώστε τα παιδιά των Αλβανών μεταναστών να μπορούν να διδάσκονται τη γλώσσα των γονέων τους, ετοιμάζονται να (ξανα)θέσουν τα Τίρανα ενθαρρυμένα από την ενδοτική πολιτική που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο στο μεταναστευτικό αλλά και στα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματά μας.
Η άτονη αντίδραση της Αθήνας στην πρόκληση της γείτονος χώρας να μην προχωρήσει στην επικύρωση της συμφωνίας για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των δύο κρατών αποθράσυνε την πολιτική ηγεσία της Αλβανίας.
Τώρα προετοιμάζεται το επόμενο βήμα, που δεν είναι άλλο παρά η κατάθεση επίσημου αιτήματος για άνοιγμα είτε αμιγώς αλβανικών σχολείων στην Ελλάδα είτε για την εκμάθηση της αλβανικής γλώσσας στα παιδιά δεύτερης ή τρίτης γενιάς μεταναστών μετά το τέλος του ωραρίου διδασκαλίας τους στα ελληνικά σχολεία.
Δεν είναι πρώτη φορά που τα Τίρανα εγείρουν το ζήτημα αυτό. Τον Αύγουστο του 1999 κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στην Αλβανία, ο ομόλογός του Παντελί Μάικο το είχε θέσει στην ελληνική πλευρά, για να εισπράξει καταφατική απάντηση από τον κ. Σημίτη, προκαλώντας την έντονη δυσαρέσκεια των εκπροσώπων της ελληνικής μειονότητας, αφού την ίδια ώρα η αλβανική κυβέρνηση απαγόρευε την επαναλειτουργία του ελληνικού σχολείου στη Χειμάρρα.
Στη συνέχεια και λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου τα εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών σχεδόν διπλασιάσθηκαν, το θέμα ξεχάσθηκε… Για να το θυμηθεί ο πρόεδρος της Αλβανίας Μπάμιρ Τόπι σε συναντήσεις που είχε τον Νοέμβριο του 2007 στην Αθήνα με την ελληνική πολιτική και πολιτειακή ηγεσία.
Σ’ αυτές, ορθά κοφτά ο κ. Τόπι ζήτησε να διδάσκεται η μητρική γλώσσα τους στα Αλβανόπουλα. Στις συναντήσεις αυτές ο ανώτατος άρχοντας της γειτονικής χώρας είχε θέσει και το θέμα της συνταξιοδότησης των Αλβανών εργαζομένων με την αναγνώριση και προσμέτρηση του χρόνου εργασίας (ας πούμε των ενσήμων) που έκαναν στην πατρίδα τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει, αν υπολογίσουμε και την παράμετρο ότι οι Αλβανοί είναι από τις λίγες εθνικότητες που διεκδικούν το μίνιμουμ της ασφαλιστικής κάλυψης για να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ίδιους και τους οικείους τους, πως αρκετοί απ’ αυτούς τα επόμενα χρόνια θα υποβάλουν αίτηση συνταξιοδότησης.
Σε περίπτωση μάλιστα που αναγνωρισθεί η προϋπηρεσία τους στην Αλβανία (πανηγύρια που έχουν να κάνουν οι πλαστογράφοι...), τότε το κραχ των ασφαλιστικών Ταμείων είναι δεδομένο.
Σε περίπτωση που γίνει αποδεκτό το αλβανικό αίτημα για τα σχολεία τότε θα έχουμε το εντελώς αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Ηδη, υπάρχουν αυξημένα προβλήματα στις σχέσεις Ελλήνων και Αλβανών μαθητών, με τη «βιομηχανία» Αλβανών σημαιοφόρων που προωθούν χρόνια τώρα διάφοροι «προοδευτικοί» εκπαιδευτικοί και κυρίως με την απλοχεριά που διακρίνει τους καθηγητές στη βαθμολόγηση των αλλοδαπών.
Πράγματι, αλλοεθνείς μαθητές, που καλά καλά δεν μπορούν να συντάξουν μια σωστή πρόταση στα ελληνικά, «αμείβονται» πλουσιοπάροχα με βαθμούς που τα Ελληνόπουλα πρέπει να μοχθήσουν πολύ για να τους πάρουν. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι ολοένα και περισσότεροι Έλληνες γονείς στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, προτιμώντας να περικόψουν άλλες ανάγκες τους, παρά να αφήσουν τα παιδιά τους στο τέλμα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει σε περίπτωση που τα Αλβανικά θα διδάσκονται έστω και ως πρόσθετα ή προαιρετικά στις ελληνικές σχολικές αίθουσες.
Μύλος κυριολεκτικά

ΦΡΙΚΗ! ΕΘΑΨΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟ 16ΧΡΟΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΣΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΗΣ!

The hole where a 16-year-old girl was buried alive by her relatives in Adiyaman, southeastern Turkey Photograph: HO/REUTERS (Η τρύπα όπου θάφτηκε το 16χρονο κορίτσι ΖΩΝΤΑΝΟ από συγγενείς της στη νοτιοανατολική Τουρκία)
Ένα 16χρονο κορίτσι θάφτηκε ζωντανό από την οικογένειά του που θέλησε έτσι να ξεπλύνει την τιμή της, επειδή υποψιαζόταν ότι η έφηβη διατηρούσε ερωτικές σχέσεις με άνδρες, όπως μετέδωσε το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή. Το φοβερό αυτό έγκλημα διαπράχθηκε στην Κάχτα, ένα χωριό κοντά στη Μαλάτια της νοτιοανατολικής Τουρκίας, περιοχής όπου πλειοψηφεί ο κουρδικός πληθυσμός.
«Η Μεντίν Μεμί βρέθηκε καθιστή σε μία τάφρο βάθους 2 μέτρων και οι αναλύσεις αποκάλυψαν χώμα μέσα στους πνεύμονες και το στομάχι της, κάτι που σημαίνει ότι θάφτηκε ζωντανή» δήλωσε στο Ανατολή ιατροδικαστής, το όνομα του οποίου δεν αναφέρεται. «Η κοπέλα βρέθηκε με δεμένα χέρια και τη στιγμή αυτού του μακάβριου εγκλήματος ήταν ζωντανή και είχε τις αισθήσεις της» πρόσθεσε. Το πτώμα της άτυχης νέας βρέθηκε στον κήπο του οικογενειακού σπιτιού τον περασμένο Δεκέμβριο, αφού επί ένα μήνα και πλέον ήταν αγνοούμενη.
Ο πατέρας και ο παππούς του θύματος συνελήφθησαν, αλλά δεν έχουν μιλήσει, διευκρινίζει το Ανατολή.
Η τουρκική κυβέρνηση και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις εντείνουν τις προσπάθειές τους τα τελευταία χρόνια να σταματήσουν τα εγκλήματα τιμής, που κάθε χρόνο στοιχίζουν τη ζωή πολλών ανθρώπων. Οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν ωστόσο ότι το ξέπλυμα της τιμής με αίμα χαίρει ακόμα ευρείας ανοχής στην τουρκική κοινωνία και κυρίως στις κουρδικές περιοχές όπου σημειώνονται τα περισσότερα εγκλήματα αυτού του είδους.
Υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης η Τουρκία έχει αυξήσει τις ποινές για τα εγκλήματα τιμής που σήμερα μπορούν να επισύρουν και ισόβια κάθειρξη

Ενδιαφέροντα τα ήθη και έθιμα των νέων "Ελλήνων" ιθαγενών του Ραγκούση. Ακρωτηριασμοί γεννητικών οργάνων νέων κοριτσιών

Η είδηση:
Διεθνής ημέρα κατά του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων ήταν η 6η Φεβρουαρίου, και η UNICEF μαζί με το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό εξέδωσαν ανακοίνωση, στην οποία αναφέρεται πως ακόμη και σήμερα 3 εκατομμύρια κορίτσια εξακολουθούν να τίθενται σε κίνδυνο εξαιτίας αυτής της πρακτικής κάθε χρόνο.
Επίσης, καλεί όλους να συμβάλλουν, ώστε να τερματιστεί αυτή η βλαβερή πρακτική μέσα σε μία γενιά."Η εκτομή ή αποκοπή των γυναικείων γεννητικών οργάνων έχει άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία των γυναικών και των κοριτσιών και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα...
...Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί πρόοδοι στον τομέα της μείωσης της εξάπλωσης αυτής της πρακτικής, κατά κύριο λόγο επειδή οι κοινότητες και οι οικογένειες αναλαμβάνουν δράση και απαιτούν αλλαγή. » Παρ’ όλα αυτά υπολογίζεται πως 120 με 140 εκατομμύρια γυναίκες έχουν υποστεί τις συνέπειες της βλαβερής και επικίνδυνης αυτής πρακτικής και 3 εκατομμύρια κορίτσια εξακολουθούν να τίθενται σε κίνδυνο εξαιτίας της κάθε χρόνο...
...Η πρακτική της εκτομής ή αποκοπής των γυναικείων γεννητικών οργάνων εξακολουθεί να υφίσταται, επειδή συντηρείται από κοινωνικές αντιλήψεις, όπως ότι τα κορίτσια και οι οικογένειές τους θα αντιμετωπίσουν ντροπή, κοινωνική περιθωριοποίηση και θα έχουν χειρότερες προοπτικές γάμου αν την εγκαταλείψουν. Οι αντιλήψεις αυτές μπορούν και πρέπει να αλλάξουν...
ΣΧΟΛΙΟ
Περιτομή και ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων των κοριτσιών. Καλό είναι πλέον να αρχίσουμε να γνωρίζουμε τις πρακτικές και τα ήθη και έθιμα των μουσουλμάνων "Ελλήνων" ιθαγενών που οι κύριοι Ραγκούσης και Χρυσοχοϊδης αποφάσισαν να κάνουν συνιδιοκτήτες του τόπου μας.Το διανοείστε οι άνθρωποι επειδή δεν έχουν τι να κόψουν στα κοριτσάκια, κόβουν την κλειτορίδα τους!!!!!!!!!
Είδαμε αυτομαστιγόμενους ισλαμιστές χριστουγεννιάτικα στους δρόμους μας!!! Και τα μικρά παιδιά μας που είχαμε πάρει μάζί μας στον Πειραιά να ψωνίσουμε τα δώρα έβλεπαν εφιάλτεςΔηλαδή κύριοι προοδευτικοκουλτουριάρηδες θα τους υποχρεώνετε να αρνούνται τα πιστεύω τους για να γίνουν Έλληνες. Μπα δεν νομίζω. Ανεξιθρησκία έχουμε. Οπότε καλά θα κάνουμε οι υπόλοιποι να συνηθίζουμε.

ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΕΘΙΜΑ-ΣΟΚ των "Νέων Ελλήνων-Γιωργάκη": Μπάνιο και χορός με μπούργκα και μαντήλα!

Μιας και οσονούπω θα είναι συμπατριώτες μας, πρέπει ν' αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε στα απολύτως φυσιολογικά ήθη και έθιμα τους, καθότι αυτό θα πει "ενσωμάτωση" και "πολυπολιτισμός".
Το να προσαρμοστούν αυτοί βέβαια στα έθιμα της χώρας που τους φιλοξενεί είναι κάτι αδιανόητο, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν άκρως φασιστικό, ρατσιστικό και ξενοφοβικό!
Πάμε λοιπόν: Δείτε το βίντεο από την πόλη Ιμπέρια της Ιταλίας, όπου η τοπική μουσουλμανική κοινότητα ζήτησε να της παραχωρηθεί η αποκλειστική χρήση της Δημοτικής πισίνας για μερικές ώρες, ώστε να κάνουν το μπάνιο τους οι μουσουλμάνοι και ειδικότερα οι γυναίκες!
Αν δεν καταλάβατε γιατί γίνεται αυτό, ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες: ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΜΠΑΝΑΚΙ δεν μπορούν να απολαύσουν οι μουσουλμάνες, χωρίς να είναι καλυμμένες από την κορφή ως τα νύχια! Απλά, ποικίλει ο βαθμός κάλυψης, από το μπούργκα μέχρι το τσαντόρ και το...μπουρκίνι!
Και σε άλλες μορφές όμως απλής διασκέδασης, όπως είναι ο χορός, οι μουσουλμάνες είναι εξίσου καλυμμένες. Δείτε το σχετικό βίντεο από την Υεμένη και φρίξτε:
Υπάρχουν πολλοί που όταν κάνουν αναφορά στα ισλαμικά έθιμα, δείχνουν σκοτωμούς, βασανιστήρια κλπ. Η "απάντηση" των λαθρομεταναστολάγνων είναι ότι πρόκειται για...εξαιρέσεις! Εμείς λοιπόν, ους δείχνουμε ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ!ΑΡΑΓΕ,ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΑ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ;
Όταν θα πηγαίνουμε για μπάνιο ανυποψίαστοι και θα σκάει μύτη η μουσουλμάνα με το μπούργκα, κολυμπώντας και μ' αυτό, δεν θα μπορούν κάποιοι να την χλευάσουν όπως κάνουν όταν βλέπουν Ιερείς ή μοναχές: Κι αυτό διότι θα παραμονεύουν οι μουσουλμάνοι σύζυγοι και οι...αντιρατσιστές παντός είδους! Το ίδιο θα συμβαίνει και σε χορούς κλπ.
Αυτοί λοιπόν είναι οι νέοι...συμπατριώτες μας, που θα μας επιβάλλουν διά της βίας και της μάζας τα βάρβαρα έθιμά τους: Εμείς, αφιερώνουμε αυτό το κείμενο στους "προοδευτικούς" και ειδικά στις "Ελληνίδες" που έχουν πάρει εργολαβία το "μπόλιασμα" (ότι κι αν σημαίνει αυτό...) των μουσουλμάνων. ΣΥΝΤΟΜΑ, θα βρεθούν προ οδυνηρών εκπλήξεων, όταν θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν στα "έθιμα" του Ισλάμ, προκειμένου να μην πάθουν χειρότερα.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Αφού δεν αντιδρούμε καλά μας κάνουν


Μπορεί η κακοκαιρία των τελευταίων ημερών να πέρασε, μπορεί τα όποια μικρά ή μεγάλα προβλήματα να ξεπεράστηκαν, εύκολα ή δύσκολα, ωστόσο φαίνεται πως ορισμένες νοοτροπίες στον τόπο μας δεν πρόκειται να αλλάξουν και πως προβλήματα τα οποία δε θα έπρεπε να ανακύπτουν καν, θα τα λύνουμε με την παρέμβαση των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Φυσικά η αναφορά μου αυτή αφορά κυρίως το δήμο Μύκης και την περίεργη πολλές φορές συμπεριφορά του.
Τα πρόσφατα περιστατικά με την κακοκαιρία και τους κλειστούς δρόμους των οικισμών ένα μόνο ένα παράδειγμα των όσων κατά καιρούς έχει κάνει ο συγκεκριμένος δήμος και φυσικά αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον τωρινό δήμαρχο Μουσταφά Αγγά αλλά με όλους τους μέχρι τώρα δημάρχους.
Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί έχουν μάθει να δίνουν πάντα προτεραιότητα στα χωριά εκείνα από τα οποία λαμβάνουν περισσότερες ψήφους. Έτσι, για παράδειγμα, το χωριό Άλμα όπου ο κύριος Αγγά είχε υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο, ο οποίος μάλιστα παρόλο που τελικά δεν εκλέχθηκε πήγε πολύ καλά σε ψήφους, ήταν ένα από τα πρώτα χωριά στα οποία ο δήμος Μύκης έστειλε εκχιονιστικά μηχανήματα και αλατιέρες προκειμένου να καθαριστεί ο δρόμος από τα χιόνια.
Από την άλλη φυσικά ο εκάστοτε δήμαρχος Μύκης δείχνει πάντα μια ιδιαίτερη προσοχή στα λεγόμενα μεγάλα χωριά του δήμου, Εχίνος, Κένταυρος, Μύκη, Πάχνη, Ωραίον κλπ αφήνοντας πάντα τελευταία τα χωριά των 50 και 100 οικογενειών. Αυτό βέβαια μπορεί να ακούγεται και λογικό ως ένα σημείο αλλά εδώ μιλάμε για περιπτώσεις μικρών οικισμών όπου οι παρεμβάσεις του δήμου ή δε γίνονται καθόλου ή γίνονται ύστερα από δημοσιοποίηση της αδράνειας και αδιαφορίας μέσω των τοπικών μέσων ενημέρωσης.
Αυτό εξάλλου έγινε και τώρα, τη στιγμή που με συνέντευξή του ο δήμαρχος Μύκης διαβεβαίωνε ότι όλα κυλούν ομαλά και ότι οι δρόμοι των οικισμών του δήμου είναι όλοι ανοιχτοί, έπρεπε να παρέμβει κάποιο μέσω ενημέρωσης και πιο συγκεκριμένα το Κανάλι 6 προκειμένου ο δήμαρχος να αντιληφθεί ότι όσα περιέγραφε δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και ότι υπάρχουν χωριά τα οποία ή ήταν αποκλεισμένα ή γινόταν με μεγάλη δυσκολία η κίνηση πεζών και οχημάτων σ΄ αυτά.
Έτσι την άλλη μέρα νωρίς το πρωί τα μηχανήματα του δήμου έπιασαν δουλειά και καθάρισαν όχι μόνο τους κεντρικούς δρόμους των οικισμών αλλά και τα μικρά δρομάκια που οδηγούν σε σπίτια ή γειτονιές. Δυστυχώς για τον κύριο Αγγά ήταν πολύ άτυχη η έκφρασή του ότι μερικοί δημότες μπορεί να ζητούν από το δήμο να τους καθαρίσει τις αυλές και τα κεραμίδια των σπιτιών τους από τα χιόνια. Εξάλλου με έναν τόσο αδιάφορο για τα προβλήματα των δημοτών του δήμο, θα έπρεπε να είναι κάποιος πολύ αφελείς ή πολύ αισιόδοξος για να ζητήσει κάτι τέτοιο. Εδώ δεν κάνουν τα βασικά, τις αυλές και τα κεραμίδια θα μας καθαρίσει;
Επίσης θα έπρεπε ο δήμαρχος Μύκης να το σκεφτεί πολύ καλά πριν κάνει λόγο για μόλις δύο εκχιονιστικά μηχανήματα και ελάχιστο προσωπικό. Από τη στιγμή που γνωρίζετε κύριε δήμαρχε ότι είστε ένας ορεινός δήμος και άρα ο πρώτος υποψήφιος για να τον επισκεφτεί ο χιονιάς είστε εσείς, θα έπρεπε το πρώτο που θα κάνετε ως δήμος να είναι η προμήθεια και μηχανημάτων αρκετών για να καλύψουν τις ανάγκες του δήμου και προσωπικού, γιατί δεν το έχετε κάνει;
Να δεχτούμε ότι η οικονομική κατάσταση είναι δύσκολη και ότι δεν υπάρχουν τα περιθώρια για τέτοιες αγορές, μα δήμαρχος δε γίνατε τώρα, ήσασταν δήμαρχος και τότε που τα οικονομικά της χώρας ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση και που μπορούσατε να ζητήσετε από την περιφέρεια ή απ’ όπου τέλος πάντων πρέπει χρηματοδότηση για να αγοράσετε μηχανήματα. Επίσης θυμίζω ότι κατά καιρούς, ο συγκεκριμένος δήμος, όποιος κι αν ήταν δήμαρχος, έβρισκε τρόπους να εξασφαλίσει χρήματα για να διοργανώσει συναυλίες με Τούρκους τραγουδιστές αλλά για εκχιονιστικά μηχανήματα και αλατιέρες ποτέ δεν μπόρεσε να βρει χρήματα.
Θα μου πείτε βέβαια τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα δήμο ο οποίος αδυνατεί εδώ και μήνες να αντικαταστήσει ένα χαλασμένο κάδο απορριμμάτων, έναν κάδο ο οποίος εξυπηρετούσε μια γειτονιά δέκα οικογενειών και οι οποίες οικογένειες εδώ και πολύ καιρό αναγκάζονται να μεταφέρουν με τα αυτοκίνητά τους τα σκουπίδια από το σπίτι τους σε κάποιον άλλον εντός ή εκτός του οικισμού κάδο. Ξέρει καλά ο δήμαρχος Μύκης για ποιόν οικισμό και για ποιόν κάδο μιλάω.
Βέβαια όλα αυτά με τους καθαρισμούς των δρόμων από τα χιόνια αφορούν τις τελευταίες μέρες αλλά εκεί που εγώ θέλω να καταλήξω είναι στη γενικότερη νοοτροπία του συγκεκριμένου δήμου να στηρίζει και να δίνει πάντα προτεραιότητα σε οικισμούς που δίνουν περισσότερες ψήφους στον εκάστοτε δήμαρχο λες και όλοι οι υπόλοιποι που ψηφίζουν κάτι διαφορετικό δεν έχουν δικαιώματα ή δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο δήμο και γενικότερα στην πολιτεία. Ίσως βέβαια σ’ αυτό να φταίνε και οι κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι έχουν συμβιβαστεί με αυτή την πραγματικότητα και δε δείχνουν κανένα δείγμα αντίδρασης.

Σ. Καραχότζα