Κάνεις έγκλημα νέος και πας φυλακή γέρος
Μπορεί κάθε φορά που υπάρχει σε εξέλιξη μια δικαστική υπόθεση στην οποία εμπλέκονται είτε πολιτικά πρόσωπα είτε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα να ακούμε τους πολιτικούς παράγοντες να μιλάνε για μια ανεξάρτητη κι ανεπηρέαστη δικαιοσύνη, αλλά αυτό δε σημαίνει πως το ανεξάρτητο της λειτουργίας είναι και δεδομένο. Φαντάζομαι πως κανένας μας δεν έχει ξεχάσει τις προ μερικών ετών αποκαλύψεις για το παραδικαστικό κύκλωμα και το χρηματισμό δικαστικών. Επειδή όμως θέλω να πιστεύω πως αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα αλλά την εξαίρεσή του, θα εστιάσω κυρίως στους ρυθμούς χελώνας με τους οποίους ανέκαθεν λειτουργούσε η ελληνική δικαιοσύνη.
Αν ανατρέξει κανείς στο παρελθόν θα δει μια σειρά από δικαστικές υποθέσεις, σχετικά απλές και εύκολες, να σέρνονται επί χρόνια στις αίθουσες των δικαστηρίων και η τελική απόφαση που σε μια προηγμένη χώρα θα ήταν θέμα ενός μήνα, για να μην πω ολίγων ημερών, να λαμβάνεται μετά από χρόνια. Επειδή όμως πολλοί λένε πως σημασία δεν έχει το παρελθόν αλλά το παρόν και το μέλλον, μπορώ να αναφέρω και τωρινές υποθέσεις που για λόγους που πραγματικά δεν καταλαβαίνω εξακολουθούν να βρίσκονται στις δικαστικές αίθουσες και να ταλαιπωρούνται άδικα κατήγοροι και κατηγορούμενοι.
Εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια έχουν γίνει τρεις αγωγές σε βάρος γνωστής τουρκόφωνης εφημερίδας της Θράκης για υβριστικά, προσβλητικά και συκοφαντικά δημοσιεύματα εναντίων κάποιων μουσουλμάνων συμπολιτών μας. Μάλιστα και για τις τρεις αυτές υποθέσεις υπάρχει πρωτόδικη απόφαση για αποζημίωση της τάξεως των 50.000 ευρώ από την πλευρά της εφημερίδας σε κάθε έναν από τους ενάγοντες.
Αν δει κανείς αυτά τα δημοσιεύματα, ακόμα κι αν δεν είναι γνώστης των νόμων, θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για υποθέσεις ρουτίνας που το μόνο που χρειάζονται είναι μια ανάγνωση και στη συνέχεια εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας. Κι όμως, μετά τις πρωτόδικες αποφάσεις ακολούθησαν τα εφετεία, των οποίων η ακροαματική διαδικασία έχει ολοκληρωθεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά αποφάσεις ακόμα να δούμε.
Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι για τις δύο εκ των τριών εφέσεων που ασκήθηκαν από τη μεριά των κατηγορουμένων οι αποφάσεις υπάρχουν με τη διαφορά ότι αυτές εξακολουθούν να είναι κλειδωμένες σε κάποια συρτάρια και δεν έχουν κοινοποιηθεί ακόμα σε κανέναν. Κι όλα αυτά ενώ βρισκόμαστε ήδη στον τρίτο χρόνο της όλης διαδικασίας.
Αν αναλογιστεί κανείς και τις πολιτικές που οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις έχουν ακολουθήσει ως προς το μειονοτικό ζήτημα της Θράκης, δεν αποκλείεται να σκεφτεί ακόμα και τυχόν παρεμβολές στην όλη διαδικασία. Ας μην ξεχνάμε ότι στο πλευρό των κατηγορουμένων ήταν και εξακολουθούν να είναι ακόμα και βουλευτές, τη στιγμή που οι ενάγοντες παλεύουν εντελώς μόνοι τους με τη στήριξη απλά κάποιων ηρωικών δικηγόρων.
Προσωπικά δε θέλω να πιστέψω ότι η τεράστια αυτή καθυστέρηση οφείλεται στην πρόθεση να γίνει κάποιο μαγείρεμα της τελικής απόφασης. Εξάλλου δεν έχω ούτε καν ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Εκείνο όμως που ξέρω είναι πως σε άλλες χώρες που έτσι κι αλλιώς είναι σε όλους τους τομείς τουλάχιστον εκατό χρόνια μπροστά από την Ελλάδα, τέτοιες υποθέσεις τελειώνουν μέσα σε λίγους μήνες αλλά στη χώρα μας όπως φαίνεται πρέπει να περάσουν χρόνια κι αυτό γιατί μάλλον μια χελώνα λειτουργεί πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι η δικαιοσύνη μας.
Αφού λοιπόν η κυβέρνηση αυτή έχει δείξει την πρόθεση να αλλάξει προς το καλύτερο πολλά πράγματα, μια πρόθεση που φυσικά έχει τη στήριξη όλων μας αφού πρέπει κάποτε να μάθουμε να λειτουργούμε ως μια σύγχρονη χώρα, θα πρέπει να ασχοληθεί λίγο και με το θέμα της δικαιοσύνης, θα πρέπει να βρει τη φόρμουλα εκείνη ώστε να μη ζούμε σε μια χώρα στην οποία διαπράττεις το έγκλημα νέος και πας φυλακή όταν γεράσεις, αν φυσικά πας ακόμα και τότε.
Δεν μπορεί σε θέματα περικοπής μισθών και συντάξεων, σε θέματα αυξήσεων σε τσιγάρα και καύσιμα, σε θέματα απολύσεων και ελαστικής μορφής εργασίας να λειτουργούμε ως Ευρώπη και σε θέματα παιδείας, υγείας και δικαιοσύνης να παραμένουμε μια κακόμοιρη Ελλάδα. Ή γινόμαστε Ευρώπη σε όλα ή παραμένουμε Ελλάδα σε όλα, όχι όπου μας συμφέρει ακολουθούμε τον πρώτο δρόμο και όπου δε μας συμφέρει ακολουθούμε το δεύτερο.
Πρέπει το υπουργείο Δικαιοσύνης να βρει τον τρόπο με τον οποίο η δικαιοσύνη θα κινείται με πιο γρήγορους ρυθμούς. Εντάξει, το καταλαβαίνω πως υπάρχουν περιπτώσεις περίπλοκες και πολύ δύσκολες για τη διαλεύκανσή τους και φυσικά δεν αναφέρομαι σ’ αυτές. Μιλάω για εκείνες που μοιάζουν τυπική διαδικασία εφαρμογής των όσων προβλέπει η νομοθεσία μας και οι οποίες γίνονται ολόκληρο σήριαλ μέχρι να ολοκληρωθούν. Αφού λοιπόν όλοι μιλάνε για μια ανεξάρτητη δικαιοσύνη ας μας το αποδείξουν κιόλας. Όσο εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η κατάσταση, μόνο να μας πείσουν δεν μπορούν.
Σ. Καραχότζα
Αν ανατρέξει κανείς στο παρελθόν θα δει μια σειρά από δικαστικές υποθέσεις, σχετικά απλές και εύκολες, να σέρνονται επί χρόνια στις αίθουσες των δικαστηρίων και η τελική απόφαση που σε μια προηγμένη χώρα θα ήταν θέμα ενός μήνα, για να μην πω ολίγων ημερών, να λαμβάνεται μετά από χρόνια. Επειδή όμως πολλοί λένε πως σημασία δεν έχει το παρελθόν αλλά το παρόν και το μέλλον, μπορώ να αναφέρω και τωρινές υποθέσεις που για λόγους που πραγματικά δεν καταλαβαίνω εξακολουθούν να βρίσκονται στις δικαστικές αίθουσες και να ταλαιπωρούνται άδικα κατήγοροι και κατηγορούμενοι.
Εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια έχουν γίνει τρεις αγωγές σε βάρος γνωστής τουρκόφωνης εφημερίδας της Θράκης για υβριστικά, προσβλητικά και συκοφαντικά δημοσιεύματα εναντίων κάποιων μουσουλμάνων συμπολιτών μας. Μάλιστα και για τις τρεις αυτές υποθέσεις υπάρχει πρωτόδικη απόφαση για αποζημίωση της τάξεως των 50.000 ευρώ από την πλευρά της εφημερίδας σε κάθε έναν από τους ενάγοντες.
Αν δει κανείς αυτά τα δημοσιεύματα, ακόμα κι αν δεν είναι γνώστης των νόμων, θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για υποθέσεις ρουτίνας που το μόνο που χρειάζονται είναι μια ανάγνωση και στη συνέχεια εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας. Κι όμως, μετά τις πρωτόδικες αποφάσεις ακολούθησαν τα εφετεία, των οποίων η ακροαματική διαδικασία έχει ολοκληρωθεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά αποφάσεις ακόμα να δούμε.
Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι για τις δύο εκ των τριών εφέσεων που ασκήθηκαν από τη μεριά των κατηγορουμένων οι αποφάσεις υπάρχουν με τη διαφορά ότι αυτές εξακολουθούν να είναι κλειδωμένες σε κάποια συρτάρια και δεν έχουν κοινοποιηθεί ακόμα σε κανέναν. Κι όλα αυτά ενώ βρισκόμαστε ήδη στον τρίτο χρόνο της όλης διαδικασίας.
Αν αναλογιστεί κανείς και τις πολιτικές που οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις έχουν ακολουθήσει ως προς το μειονοτικό ζήτημα της Θράκης, δεν αποκλείεται να σκεφτεί ακόμα και τυχόν παρεμβολές στην όλη διαδικασία. Ας μην ξεχνάμε ότι στο πλευρό των κατηγορουμένων ήταν και εξακολουθούν να είναι ακόμα και βουλευτές, τη στιγμή που οι ενάγοντες παλεύουν εντελώς μόνοι τους με τη στήριξη απλά κάποιων ηρωικών δικηγόρων.
Προσωπικά δε θέλω να πιστέψω ότι η τεράστια αυτή καθυστέρηση οφείλεται στην πρόθεση να γίνει κάποιο μαγείρεμα της τελικής απόφασης. Εξάλλου δεν έχω ούτε καν ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Εκείνο όμως που ξέρω είναι πως σε άλλες χώρες που έτσι κι αλλιώς είναι σε όλους τους τομείς τουλάχιστον εκατό χρόνια μπροστά από την Ελλάδα, τέτοιες υποθέσεις τελειώνουν μέσα σε λίγους μήνες αλλά στη χώρα μας όπως φαίνεται πρέπει να περάσουν χρόνια κι αυτό γιατί μάλλον μια χελώνα λειτουργεί πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι η δικαιοσύνη μας.
Αφού λοιπόν η κυβέρνηση αυτή έχει δείξει την πρόθεση να αλλάξει προς το καλύτερο πολλά πράγματα, μια πρόθεση που φυσικά έχει τη στήριξη όλων μας αφού πρέπει κάποτε να μάθουμε να λειτουργούμε ως μια σύγχρονη χώρα, θα πρέπει να ασχοληθεί λίγο και με το θέμα της δικαιοσύνης, θα πρέπει να βρει τη φόρμουλα εκείνη ώστε να μη ζούμε σε μια χώρα στην οποία διαπράττεις το έγκλημα νέος και πας φυλακή όταν γεράσεις, αν φυσικά πας ακόμα και τότε.
Δεν μπορεί σε θέματα περικοπής μισθών και συντάξεων, σε θέματα αυξήσεων σε τσιγάρα και καύσιμα, σε θέματα απολύσεων και ελαστικής μορφής εργασίας να λειτουργούμε ως Ευρώπη και σε θέματα παιδείας, υγείας και δικαιοσύνης να παραμένουμε μια κακόμοιρη Ελλάδα. Ή γινόμαστε Ευρώπη σε όλα ή παραμένουμε Ελλάδα σε όλα, όχι όπου μας συμφέρει ακολουθούμε τον πρώτο δρόμο και όπου δε μας συμφέρει ακολουθούμε το δεύτερο.
Πρέπει το υπουργείο Δικαιοσύνης να βρει τον τρόπο με τον οποίο η δικαιοσύνη θα κινείται με πιο γρήγορους ρυθμούς. Εντάξει, το καταλαβαίνω πως υπάρχουν περιπτώσεις περίπλοκες και πολύ δύσκολες για τη διαλεύκανσή τους και φυσικά δεν αναφέρομαι σ’ αυτές. Μιλάω για εκείνες που μοιάζουν τυπική διαδικασία εφαρμογής των όσων προβλέπει η νομοθεσία μας και οι οποίες γίνονται ολόκληρο σήριαλ μέχρι να ολοκληρωθούν. Αφού λοιπόν όλοι μιλάνε για μια ανεξάρτητη δικαιοσύνη ας μας το αποδείξουν κιόλας. Όσο εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η κατάσταση, μόνο να μας πείσουν δεν μπορούν.
Σ. Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου