Μπορούμε άραγε να περιγράψουμε πληρέστερα τη φύση της μεταμοντέρνας πολυπολιτισμικής ή εδαφικής-πολιτικής ταυτότητας που προσπαθούν να δημιουργήσουν η πολιτισμική και εθνοφοβική ελίτ στην χώρα μας ;Τι είδους κοινότητα επιδιώκει να πραγματώσει αυτού του είδους ο πολυπολιτισμικός εθνικισμός;
Η ουσία είναι πως εδώ, επειδή από την εκπαίδευση απουσιάζει η έμφαση στην εθνοτική ιδιαιτερότητα, το «πολιτικό» στοιχείο παίζει ακόμα μεγαλύτερο ρόλο ακριβώς εξαιτίας της βαρύτητας που δίνει αυτό το είδος των εδαφικών εθνών στην προετοιμασία για την ανάληψη της ιδιότητας του πολίτη. Θεωρείται δηλαδή πως το μακροπρόθεσμο γεφύρωμα των εθνοτικών ρηγμάτων μπορεί να γίνει μόνο αν δοθεί σαφής έμφαση στην ενστάλαξη ενός κοινωνικού ήθους μέσα στο πνεύμα της ισότητας και της αδελφότητας των πολιτών. Επίσης «πολιτικά» μπορεί να χαρακτηριστούν και τα περιεχόμενα αυτής της εκπαίδευσης ή τουλάχιστον ένα μέρος τους. Και αυτό διότι η εκπαίδευση χρησιμοποιείται για να μεταδώσει μέσω της γλώσσας (με την προϋπόθεση ότι υπάρχει κάποια lingua franca), της ιστορίας, των τεχνών και της λογοτεχνίας την πολιτική μυθολογία και τη συμβολική του νέου (ή προσδοκώμενου) έθνους, οι οποίες θα νομιμοποιήσουν τις ρηξικέλευθες ή ίσως και επαναστατικές κατευθύνσεις του με τη βοήθεια μύθων, μνημών, αξιών και συμβόλων αντλημένων από τα κινήματα για κοινωνική και πολιτική απελευθέρωση και τις εικόνες μακρινών ηρώων και «χρυσών εποχών», κατάλληλων για να παρακινήσουν τους σύγχρονους σε ανάλογες θυσίες.Σημειώνω δε ότι η Ελληνική γλώσσα του σήμερα είναι μία λοβοτημένη γλώσσα, μία greekenglish γλώσσα , με 2000 λέξεις για την καθημερινή χρήση και βιασμένη γραμματική.
Άλλα παραδείγματα είναι η σύγκριση των Ελλήνων μεταναστών και η παραποίηση των λεγομένων του Ισοκράτη σε ότι αφορά την δήθεν «Ελληνική» παιδεία που δεν είναι τίποτα άλλο από την Αττική.
Cui bono?
Τίνος συμφέροντα υπηρετούν εντέλει οι βλέψεις και τα ιδεώδη του μεταμοντέρνου πολυπολιτισμικού εθνικισμού;Όπως ακριβώς το έθνος θεωρείται από ορισμένους ως μια «φαντασιακή κοινότητα», ως κατασκεύασμα της εξουσίας και της ιντελιγκέντσιας, έτσι και μια παγκόσμια κουλτούρα η οποία θα είναι μια απομίμηση στοιχείων του παρελθόντος υποστηριζόμενη από την επιστήμη και τις τηλεπικοινωνίες, θεωρείται ως η πιο τολμηρή και φιλόδοξη πράξη της φαντασίας της ανθρωπότητας. Ωστόσο τα κείμενα από τα οποία αναγκαστικά θα συντεθεί ένας τέτοιος κοσμοπολιτισμός, τα διακωμωδημένα συστατικά αυτού του συνονθυλεύματος, δεν είναι άλλα από τους μύθους, τις μνήμες, τις αξίες, τα σύμβολα και τις παραδόσεις που διαμορφώνουν την κουλτούρα και το λόγο των διαφόρων εθνών και εθνοτικών κοινοτήτων. Άρα, αυτά ακριβώς τα έθνη και οι εθνοτικές κοινότητες οριοθετούν ιστορικά το λόγο μας. Το να διεισδύσει κανείς στις φόρμες που χρησιμοποιούν ή να αμφισβητήσει τις παραδοχές τους δεν αρκεί από μόνο του για να υποσκάψει τη δύναμη τους ή να ακυρώσει την επιρροή του εθνικού λόγου. Όντας στενά συνδεδεμένοι με τις πραγματικότητες της κρατικής εξουσίας και της πολιτισμικής επικοινωνίας, ο εθνοτικός και εθνικός λόγος και τα κείμενα τους θέτουν όρια στις φαντασιακές «κατασκευές» του ανθρώπου, διότι η μακρά διάρκεια των εθνοτικών ιστοριών είναι αυτή ακριβώς που του παρέχει τις γλώσσες και τις κουλτούρες μέσα στις οποίες διαμορφώνεται ο ατομικός και συλλογικός του εαυτός και αυτή εξακολουθεί να ενώνει και να διαιρεί τα ανθρώπινα όντα. Άρα, δεν αρκεί απλώς να φανταστεί κανείς μια παγκόσμια κοινότητα πρώτα πρέπει να αναδυθούν νέες, ευρύτερες μορφές πολιτικής οργάνωσης και διαφορετικοί τύποι πολιτισμικών κοινοτήτων. Αυτό πιθανότατα θα είναι μια σταδιακή, ασυνεχής και σε μεγάλο βαθμό απροσχεδίαστη πορεία.
Ένα μωσαϊκό πολυπολιτισμικού δίχως κοινή μνήμη αποτελεί αντίφαση οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας μιας τέτοιας πολυπολιτισμικής κουλτούρας απλούστατα θα τόνιζε περισσότερο τον πλούτο των παραδοσιακών μνημών και ταυτοτήτων που λεηλατήθηκαν προκειμένου να κατασκευαστεί αυτό το γιγαντιαίο μπρικολάζ.
Το νομοσχέδιο αυτό δεν ελληνοποιεί μόνο τους λαθρομετανάστες αλλά δίνει καινούργιους (1εκ) ψηφοφόρους στο ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Αλλοιώνει το εκλογικό σώμα εις βάρος των Ελλήνων οι οποίοι και ποτέ δεν θα αποδεχτούν ως Έλληνες τους "εισβολείς". Το τρίπτυχο ένταξη-εσνωμάτωση-αφομοίωση που είναι η μεταναστευτική πολιτική απέτυχε παταγωδώς. Μέρος αυτής της αποτυχίας θα είναι και η ελληνοποίηση 1,1 εκ αλλοδαπών λαθρομετναστών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου