.JPG)
Κοινωνικό πρόσωπο και δήμος Μύκης καμία απολύτως σχέση
Στέλνει με αστείες δικαιολογίες τα δύο περίπτερα σε δυο οικισμούς με λιγότερες από πενήντα οικογένειες
Εκτός τόπου και χρόνου φαίνεται να βρίσκεται ο δήμαρχος Μύκης Μουσταφά Αγγά ο οποίος παρά τις αντιδράσεις συμβούλων της παράταξής του και πολλών κατοίκων της περιοχής, με την ψήφο του λαμβάνει αποφάσεις που προφανώς δε βοηθούν κανέναν και τίποτα αλλά απαλλάσσουν τον ίδιο από πιέσεις επαγγελματιών της περιοχής και κάθε πολιτικό κόστος.
Ο λόγος για τις δυο άδειες περιπτέρων που εγκρίθηκαν από τη νομαρχία και μάλιστα ανακοινώθηκαν οι δύο δικαιούχοι. Ο ένας εκ των δύο είναι κάτοικος του Προσηλίου, ενός χωριού 50 οικογενειών ενώ ο δεύτερος είναι κάτοικος του οικισμού Ζουμπούλι, ενός χωριού ελάχιστων επίσης οικογενειών.
Όπως ορίζεται λοιπόν και από τη νομοθεσία, το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Μύκης έπρεπε καταρχήν να αποδεχτεί τις δύο αυτές άδειες και κατά δεύτερον να ορίσει τις θέσεις που αυτά τα δύο περίπτερα θα τοποθετηθούν. Να θυμίσουμε πως ο νόμος ορίζει σαφέστατα ότι ως προτεινόμενη περιοχή για την εγκατάσταση περιπτέρου είναι η πιο ανεπτυγμένη του δήμου και εφόσον μιλάμε για το δήμο Μύκης τη μεγαλύτερη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια γνωρίζει το χωριό Σμίνθη.
Η απλή λογική λοιπόν λέει πως τουλάχιστον το ένα εκ των δύο περιπτέρων θα έπρεπε να εγκατασταθεί στη Σμίνθη αν και οι δύο δικαιούχοι δε διαφωνούν να γίνουν και τα δύο στο ίδιο χωριό με κάποια στοιχειώδη απόσταση μεταξύ τους φυσικά. Ωστόσο ο δήμαρχος Μύκης, ύστερα από πιέσεις που προφανώς δέχτηκε από επαγγελματίες του χωριού οι οποίοι με την παρουσία ενός ή δύο περιπτέρων θα χάσουν το δικαίωμα να πωλούν τσιγάρα στα μαγαζιά τους, πρότεινε το ένα περίπτερο να γίνει στο Προσήλιο και το δεύτερο στο Ζουμπούλι, στα δύο χωριά δηλαδή στα οποία κατοικούν οι δύο δικαιούχοι.
Αλήθεια, αναρωτήθηκε ο κύριος Αγγά αν τα δύο αυτά περιπτερά θα καλύπτουν ακόμα και τα έξοδα λειτουργίας τους σε δύο χωριά των 50 οικογενειών; Τι τον πειράζει δηλαδή να γίνουν και τα δυο στη Σμίνθη απ’ όπου σε καθημερινή βάση περνάνε χιλιάδες κάτοικοι της ορεινής περιοχής; Γιατί αυτή η επιμονή να μη γίνει κανένα από τα δύο περιπτερά στη Σμίνθη; Πόσες ψήφους θα χάσει ο κύριος Αγγά αν επιτρέψει την εγκατάσταση των περιπτέρων στο συγκεκριμένο χωριό; Δε χρειάζεται βέβαια να μας απαντήσει γιατί απλούστατα την απάντηση την ξέρουμε όλοι μας.
Η πρόφαση του δημάρχου Μύκης είναι ότι στη Σμίνθη δεν έχει κάποιο μέρος για να παραχωρήσει στους δύο δικαιούχους προκειμένου οι τελευταίοι να εγκαταστήσουν εκεί το περίπτερό τους. Προφανώς κύριε δήμαρχε τα δύο χιλιόμετρα πεζοδρόμιο που διαθέτει η Σμίνθη ανήκουν σε ιδιώτες και όχι στο δήμο. Ακόμα όμως κι αν είναι έτσι, αν δηλαδή όντως δεν υπάρχει κάποιος χώρος που να μπορεί να παραχωρηθεί, πώς γίνεται αντίστοιχοι χώροι να υπάρχουν στο Προσήλιο και το Ζουμπούλι και κατά διαβολική σύμπτωση να μην υπάρχουν στη Σμίνθη;
Πως γίνεται να τα βρίσκουν μεταξύ τους οι δύο δικαιούχοι των περιπτέρων και ο δήμαρχος Μύκης με τόσο προκλητικό τρόπο να τους καταδικάζει σε αποτυχία της μετέπειτα επαγγελματικής τους πορείας; Βέβαια η απόφαση αυτή είναι ολόκληρου του δημοτικού συμβουλίου αλλά αναφέρομαι προσωπικά στο δήμαρχο γιατί ως η κεφαλή του δήμου θα μπορούσε να εισηγηθεί μια καλύτερη και σαφώς πιο δίκαιη λύση αλλά προφανώς η δίψα του να είναι για άλλη μια τετραετία δήμαρχος δεν του επέτρεψε να σκεφτεί και να λειτουργήσει ανθρώπινα, κατά τα άλλα όλοι μιλάνε για το κοινωνικό πρόσωπο της πολιτείας.
Επίσης θα πρέπει να αναφέρω ότι γνωστός δημοτικός σύμβουλος της παράταξης Αγγά είπε ξεκάθαρα πως δεν μπορεί να πάρει στο λαιμό του 20 επαγγελματίες επιτρέποντας να γίνει στη Σμίνθη περίπτερο. Γιατί άραγε; Το περίπτερο το μόνο που θα στερήσει από τους επαγγελματίες του χωριού είναι το δικαίωμα να πωλούν στα μαγαζιά τους τσιγάρα. Από τα τσιγάρα δηλαδή ζουν μέχρι σήμερα αυτοί οι επαγγελματίες; Δεν πουλάνε τίποτα άλλο στα καταστήματά τους; Μα αν περίμεναν να ζήσουν πωλώντας μόνο τσιγάρα θα είχαν πεθάνει ως τώρα. Μήπως όμως υπάρχει συγκεκριμένος επαγγελματίας στη Σμίνθη ο οποίος εξασφάλισε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές τουλάχιστον 100 ψήφους στο συγκεκριμένο δημοτικό σύμβουλο; Εγώ λέω πως υπάρχει και πως δικό του χατίρι κάνει ο σύμβουλος αυτός.
Το πιο προκλητικό όμως από τη μεριά του κυρίου Αγγά είναι που, προφανώς εκ του πονηρού, διαβεβαίωσε τους δύο δικαιούχους ότι η δική του απόφαση δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία αφού στο τέλος θα ληφθεί υπόψη και η πρόταση της νομαρχίας. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει αφού αποκλειστικός αρμόδιος για να υποδείξει τους χώρους που θα μπουν τα δύο περίπτερα είναι ο δήμος, μιας και αυτά θα πρέπει να τοποθετηθούν σε δημοτικούς χώρους.
Έτσι τώρα οι δύο δικαιούχοι αρχίζουν πραγματικά έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να προσβάλουν την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Μύκης ώστε αυτή να ακυρωθεί. Το θέμα είναι πάντως κατά πόσο αυτό είναι εφικτό να γίνει με δεδομένο μάλιστα ότι εδώ είναι Ελλάδα και ότι ελάχιστοι μέχρι σήμερα κατάφεραν να τα βάλουν με ένα δήμο και να δικαιωθούν.
Σ. Καραχότζα
Ο λόγος για τις δυο άδειες περιπτέρων που εγκρίθηκαν από τη νομαρχία και μάλιστα ανακοινώθηκαν οι δύο δικαιούχοι. Ο ένας εκ των δύο είναι κάτοικος του Προσηλίου, ενός χωριού 50 οικογενειών ενώ ο δεύτερος είναι κάτοικος του οικισμού Ζουμπούλι, ενός χωριού ελάχιστων επίσης οικογενειών.
Όπως ορίζεται λοιπόν και από τη νομοθεσία, το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Μύκης έπρεπε καταρχήν να αποδεχτεί τις δύο αυτές άδειες και κατά δεύτερον να ορίσει τις θέσεις που αυτά τα δύο περίπτερα θα τοποθετηθούν. Να θυμίσουμε πως ο νόμος ορίζει σαφέστατα ότι ως προτεινόμενη περιοχή για την εγκατάσταση περιπτέρου είναι η πιο ανεπτυγμένη του δήμου και εφόσον μιλάμε για το δήμο Μύκης τη μεγαλύτερη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια γνωρίζει το χωριό Σμίνθη.
Η απλή λογική λοιπόν λέει πως τουλάχιστον το ένα εκ των δύο περιπτέρων θα έπρεπε να εγκατασταθεί στη Σμίνθη αν και οι δύο δικαιούχοι δε διαφωνούν να γίνουν και τα δύο στο ίδιο χωριό με κάποια στοιχειώδη απόσταση μεταξύ τους φυσικά. Ωστόσο ο δήμαρχος Μύκης, ύστερα από πιέσεις που προφανώς δέχτηκε από επαγγελματίες του χωριού οι οποίοι με την παρουσία ενός ή δύο περιπτέρων θα χάσουν το δικαίωμα να πωλούν τσιγάρα στα μαγαζιά τους, πρότεινε το ένα περίπτερο να γίνει στο Προσήλιο και το δεύτερο στο Ζουμπούλι, στα δύο χωριά δηλαδή στα οποία κατοικούν οι δύο δικαιούχοι.
Αλήθεια, αναρωτήθηκε ο κύριος Αγγά αν τα δύο αυτά περιπτερά θα καλύπτουν ακόμα και τα έξοδα λειτουργίας τους σε δύο χωριά των 50 οικογενειών; Τι τον πειράζει δηλαδή να γίνουν και τα δυο στη Σμίνθη απ’ όπου σε καθημερινή βάση περνάνε χιλιάδες κάτοικοι της ορεινής περιοχής; Γιατί αυτή η επιμονή να μη γίνει κανένα από τα δύο περιπτερά στη Σμίνθη; Πόσες ψήφους θα χάσει ο κύριος Αγγά αν επιτρέψει την εγκατάσταση των περιπτέρων στο συγκεκριμένο χωριό; Δε χρειάζεται βέβαια να μας απαντήσει γιατί απλούστατα την απάντηση την ξέρουμε όλοι μας.
Η πρόφαση του δημάρχου Μύκης είναι ότι στη Σμίνθη δεν έχει κάποιο μέρος για να παραχωρήσει στους δύο δικαιούχους προκειμένου οι τελευταίοι να εγκαταστήσουν εκεί το περίπτερό τους. Προφανώς κύριε δήμαρχε τα δύο χιλιόμετρα πεζοδρόμιο που διαθέτει η Σμίνθη ανήκουν σε ιδιώτες και όχι στο δήμο. Ακόμα όμως κι αν είναι έτσι, αν δηλαδή όντως δεν υπάρχει κάποιος χώρος που να μπορεί να παραχωρηθεί, πώς γίνεται αντίστοιχοι χώροι να υπάρχουν στο Προσήλιο και το Ζουμπούλι και κατά διαβολική σύμπτωση να μην υπάρχουν στη Σμίνθη;
Πως γίνεται να τα βρίσκουν μεταξύ τους οι δύο δικαιούχοι των περιπτέρων και ο δήμαρχος Μύκης με τόσο προκλητικό τρόπο να τους καταδικάζει σε αποτυχία της μετέπειτα επαγγελματικής τους πορείας; Βέβαια η απόφαση αυτή είναι ολόκληρου του δημοτικού συμβουλίου αλλά αναφέρομαι προσωπικά στο δήμαρχο γιατί ως η κεφαλή του δήμου θα μπορούσε να εισηγηθεί μια καλύτερη και σαφώς πιο δίκαιη λύση αλλά προφανώς η δίψα του να είναι για άλλη μια τετραετία δήμαρχος δεν του επέτρεψε να σκεφτεί και να λειτουργήσει ανθρώπινα, κατά τα άλλα όλοι μιλάνε για το κοινωνικό πρόσωπο της πολιτείας.
Επίσης θα πρέπει να αναφέρω ότι γνωστός δημοτικός σύμβουλος της παράταξης Αγγά είπε ξεκάθαρα πως δεν μπορεί να πάρει στο λαιμό του 20 επαγγελματίες επιτρέποντας να γίνει στη Σμίνθη περίπτερο. Γιατί άραγε; Το περίπτερο το μόνο που θα στερήσει από τους επαγγελματίες του χωριού είναι το δικαίωμα να πωλούν στα μαγαζιά τους τσιγάρα. Από τα τσιγάρα δηλαδή ζουν μέχρι σήμερα αυτοί οι επαγγελματίες; Δεν πουλάνε τίποτα άλλο στα καταστήματά τους; Μα αν περίμεναν να ζήσουν πωλώντας μόνο τσιγάρα θα είχαν πεθάνει ως τώρα. Μήπως όμως υπάρχει συγκεκριμένος επαγγελματίας στη Σμίνθη ο οποίος εξασφάλισε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές τουλάχιστον 100 ψήφους στο συγκεκριμένο δημοτικό σύμβουλο; Εγώ λέω πως υπάρχει και πως δικό του χατίρι κάνει ο σύμβουλος αυτός.
Το πιο προκλητικό όμως από τη μεριά του κυρίου Αγγά είναι που, προφανώς εκ του πονηρού, διαβεβαίωσε τους δύο δικαιούχους ότι η δική του απόφαση δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία αφού στο τέλος θα ληφθεί υπόψη και η πρόταση της νομαρχίας. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει αφού αποκλειστικός αρμόδιος για να υποδείξει τους χώρους που θα μπουν τα δύο περίπτερα είναι ο δήμος, μιας και αυτά θα πρέπει να τοποθετηθούν σε δημοτικούς χώρους.
Έτσι τώρα οι δύο δικαιούχοι αρχίζουν πραγματικά έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να προσβάλουν την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Μύκης ώστε αυτή να ακυρωθεί. Το θέμα είναι πάντως κατά πόσο αυτό είναι εφικτό να γίνει με δεδομένο μάλιστα ότι εδώ είναι Ελλάδα και ότι ελάχιστοι μέχρι σήμερα κατάφεραν να τα βάλουν με ένα δήμο και να δικαιωθούν.
Σ. Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου