Λένε ότι θα διδάξουν το κοράνιο και διδάσκουν την τουρκική προπαγάνδα

Οι περισσότεροι από εμάς στις μέρες μας δίνουμε ελάχιστη σημασία στο μάθημα των θρησκευτικών, στο αν δηλαδή τα παιδιά μας διδάσκονται σε ικανοποιητικό βαθμό το μάθημα αυτό κι αν το προσέχουν όσο θα έπρεπε ή το αντιμετωπίζουν σαν μια ώρα χαλάρωσης στο σχολείο. Στις τάξεις των μουσουλμάνων συμπολιτών μας βέβαια το ενδιαφέρον των γονέων για την εκπαίδευση του παιδιού τους στα θρησκευτικά είναι σαφώς μεγαλύτερο κι αυτό φαίνεται κυρίως από το γεγονός ότι αμέσως μετά το κανονικό σχολείο στέλνουν τα παιδιά τους και σε ένα ιδιότυπης μορφής φροντιστήριο που λειτουργεί στο τζαμί σχεδόν του κάθε μουσουλμανοχωρίου της περιοχής μας.
Το πρόβλημα είναι ότι στα ας τα πούμε φροντιστήρια αυτά εκτός από μάθημα θρησκευτικών γίνονται και πολλά άλλα που δε θα έπρεπε να γίνονται και τα περισσότερα από αυτά δυστυχώς οι γονείς δεν τα γνωρίζουν ή δεν μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος της ζημιάς που κάνουν στα παιδιά τους.
Καταρχήν όλοι γνωρίζουμε πως ο μουσουλμανισμός είναι μια καθαρά αραβική θρησκεία την οποία απλά υιοθέτησαν και κάποιοι άλλοι λαοί. Ως εκ τούτου λοιπόν η χρήση της τουρκικής γλώσσας στα παρασχολεία αυτά αποσκοπεί κάπου αλλού και όχι στο σωστό τρόπο διδασκαλίας του κορανίου. Αναρωτήθηκε κανείς γιατί οι ιεροδιδάσκαλοι που κάνουν μάθημα στα παρασχολεία αυτά χρησιμοποιούν μόνο την τουρκική γλώσσα; Μήπως πρόκειται για ακόμα έναν από τους έτσι κι αλλιώς πολλούς τρόπους εκτουρκισμού των παιδιών;
Το να διδάσκεται το παιδί φράσεις του τύπου ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΙΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ κι άλλα τέτοια χαζά είναι μάθημα θρησκευτικών; Το να μαθαίνει το παιδί παράλληλα με το κοράνιο και την τουρκική γλώσσα είναι μάθημα θρησκευτικών;
Εκτός αυτών όμως, κάθε χρόνο στη λήξη της παρασχολικής σαιζόν σε όλα τα παρασχολεία διοργανώνεται μια θεωρητικά θρησκευτική (αλλά στην πράξη μόνο θρησκευτική δεν είναι) γιορτή, το γνωστό σε όλους ΧΑΤΙΜ όπου ουσιαστικά τα παιδιά θα έπρεπε να διαβάζουν μόνο το κοράνιο που έχουν διδαχθεί κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Αντί για το κοράνιο όμως ακούμε τα παιδάκια να εκφωνούν φράσεις που ούτε και ο πιο φανατικός Τούρκος εθνικιστής δε θα έλεγε, φράσεις τις οποίες φυσικά τα παιδιά απλά τις έχουν μάθει παπαγαλία χωρίς να καταλαβαίνουν και το νόημα τους.
Επίσης στη γιορτή του ΧΑΤΙΜ επίσημοι προσκεκλημένοι κάθε φορά είναι το επιτελείο του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής καθώς και άλλοι αξιωματούχοι του τουρκικού κράτους. Προς τι άραγε όλες αυτές οι προσκλήσεις και γιατί δεν καλούν και ανθρώπους της επίσημης ελληνικής πολιτείας;
Πέραν όλων αυτών, κάτω από ποιο καθεστώς λειτουργούν όλα αυτά τα παρασχολεία; Υπάρχει μήπως κάποιος φορέας από τον οποίον παίρνουν ειδική άδεια λειτουργίας ή μήπως ζούμε σε ένα κράτος που οι όποιες απαγορεύσεις υπάρχουν μόνο στα χαρτιά και στην πράξη δεν ισχύουν ποτέ. Αν είναι έτσι, να κάνουμε κι εμείς κάτι ανάλογο, να λέμε ότι διδάσκουμε κοράνιο και στην ουσία να κάνουμε πολιτική και προπαγάνδα σε παιδάκια 8 και 10 χρονών.
Δηλαδή σ’ αυτό τον τόπο δεν ελέγχεται κανένας και τίποτα; Αφήνουμε τον κάθε πράκτορα άλλων χωρών να εκμεταλλεύονται την επιθυμία των μουσουλμάνων να μάθει το παιδί τους το κοράνιο χωρίς να μας ενδιαφέρει τελικά τι διδάσκει στα παιδιά;
Βέβαια μερίδιο ευθύνης έχουν και οι γονείς οι οποίοι εμπιστεύονται έτσι τυφλά τον κάθε έναν που τους λέει ότι θα διδάξει στο παιδί τους θρησκευτικά και ποτέ δεν ελέγχουν για να δουν αν όντως γίνεται κάτι τέτοιο. Από την άλλη όμως αυτοί οι δήθεν άνθρωποι του θεού που έχουν αναλάβει την ιερή υποχρέωση να μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά τα της θρησκείας δε ντρέπονται καθόλου να παίζουν τέτοια παιχνίδια εις βάρος τόσων μικρών κι αθώων παιδιών;
Είναι καιρός λοιπόν να ξυπνήσει από το βαθύ ύπνο το ελληνικό κράτος και να δει τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στη χώρα από ανθρώπους που μοναδικό σκοπό έχουν να εκτουρκίσουν τον κάθε μουσουλμάνο και για να το πετύχουν αυτό κάνουν χρήση ακόμα και της θρησκείας. Ας ψάξουν τον τρόπο οι αρμόδιοι να μάθουν τι πραγματικά συμβαίνει μέσα σε αυτά τα παρασχολεία όπου δήθεν διδάσκεται ο δρόμος του θεού και της αρετής.
Αλλά κι αυτοί που τα κάνουν όλα αυτά ας το καταλάβουν ότι δεν έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τις παιδικές ψυχές για να πετύχουν τα βρώμικα σχέδια τους, πρέπει να καταλάβουν ότι το θρησκευτικό αίσθημα του καθένα είναι κάτι το ιερό και κανένας δεν μπορεί να παίζει με αυτό. Το μόνο που κατορθώνουν με αυτά τα παιχνίδια τους είναι να απομακρύνουν κι άλλο τα παιδιά από το τζαμί και γενικότερα από τη θρησκεία γιατί τα παιδιά όσο μικρά κι ανυποψίαστα κι αν είναι μπορούν και καταλαβαίνουν ορισμένα πράγματα και ευτυχώς που τα καταλαβαίνουν γιατί αν δεν τα καταλάβαιναν τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο άσχημα τόσο γι’ αυτά όσο και γενικότερα για τον τόπο μας.
Σ. Καραχότζα