Φορτώνουμε στους άλλους τα δικά μας λάθη

Για άλλη μια φορά το μειονοτικό ζήτημα της Θράκης βρέθηκε στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Αυτή τη φορά το σημαντικό αυτό θέμα έφερε στη δημοσιότητα η εκπομπή ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ μετά από τετραήμερο ρεπορτάζ που πραγματοποίησε η δημοσιογραφική ομάδα της εκπομπής σε Κομοτηνή και Ξάνθη.
Εκείνο που μου προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση είναι η άρνηση των τοπικών πολιτικών παραγόντων όχι μόνο να παραβρεθούν ως καλεσμένοι στην εκπομπή αυτή αλλά ακόμα και να δώσουν μια συνέντευξη για το συγκεκριμένο θέμα. Όπως ο ίδιος ο παρουσιαστής αποκάλυψε, δε δέχτηκαν να έχουν την οποιαδήποτε συμμετοχή στη συγκεκριμένη εκπομπή οι κύριοι Στυλιανίδης, Χατζηοσμάν, Ιλχάν, Κοντός, Καραχασάν και Ξυνίδης. Μάλιστα ο τελευταίος, μετά και τη θέση που πήρε μέσα στο ΠΑΣΟΚ, είχε έναν παραπάνω λόγο να μιλήσει για το μειονοτικό ζήτημα και να πει δημόσια τις θέσεις και τις απόψεις του.
Γιατί λοιπόν όλοι οι προαναφερόμενοι αρνήθηκαν να μιλήσουν για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης; Τι είναι αυτό που τους φοβίζει; Μου είναι τρομερά δύσκολο να πιστέψω πως δεν το γνωρίζουν το θέμα και γι’ αυτό δε μίλησαν. Μήπως δεν ήθελαν να έρθει στο φως της δημοσιότητας και το δικό τους μερίδιο ευθύνης για ό,τι σήμερα γίνεται στη Θράκη;
Εντάξει, για τους χριστιανούς πολιτικούς μπορώ να δεχτώ ότι απλά θέλησαν να κρατήσουν μια σχετική απόσταση από το θέμα αυτό και να μην εμπλακούν σ’ αυτό. Οι μουσουλμάνοι πολιτικοί, αυτοί που με τόσο πάθος και τόση θέρμη αποκαλούν τη μειονότητα αυτή ως τουρκική, γιατί δε βγήκαν να τα πουν και δημόσια; Δηλαδή ο τσαμπουκάς τους φτάνει μόνο μέχρι τις κλειστές συγκεντρώσεις που κάνουν; Μόνο εκεί τολμούν να πουν όσα κατά καιρούς λένε; Μήπως δε θέλουν να μάθει όλη η Ελλάδα ποιοι ακριβώς είναι και τι πρεσβεύουν στη Θράκη; Εγώ ξέρω πως ο σωστός και έντιμος πολιτικός, υποστηρίζει μέχρι τέλους τις θέσεις του όσο προκλητικές κι αν είναι αυτές.
Βέβαια και από αυτούς που παραβρέθηκαν στην εκπομπή δεν ακούστηκαν και πολλά με τα οποία να συμφωνώ. Ίσως για τις ακραίες θέσεις που ακούστηκαν από τους περισσότερους καλεσμένους να φταίει και η ίδια η ροή της εκπομπής καθώς και το γεγονός ότι δεν προβλήθηκε όλο το υλικό που η δημοσιογραφική ομάδα είχε μαζέψει κατά τη διάρκεια της τετραήμερης παραμονής της στη Θράκη.
Φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στον κύριο Ντεντέ με τον οποίον είναι γνωστό ότι διαφωνώ σε πολλές από τις θέσεις του. Για παράδειγμα, τοποθετήσεις σαν κι αυτή του κυρίου Βελόπουλου ο οποίος αναφερόμενες στον κύριο Ντεντέ είπε «αυτή είμαστε σαν χώρα και σε όποιον αρέσουμε, αν δε μας θέλετε μαζέψτε τα μπογαλάκια σας και δρόμο» εμένα προσωπικά αλλά και κανέναν Πομάκο φαντάζομαι, δε μας αγγίζουν και δεν τις συμμεριζόμαστε. Δέχομαι ότι ο βασικός κανόνας μιας δημοκρατίας είναι να υπερισχύει η άποψη της πλειοψηφίας αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη, δημοκρατία δε σημαίνει απλά πλειοψηφία. Το κύριο μέλημα μιας δημοκρατικής χώρας είναι να λαμβάνει σοβαρά υπόψη και τις θέσεις της μειοψηφίας και να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ικανοποιήσει, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό, και αυτές.
Το να δηλώνει ο κύριος Ντεντέ και ο κάθε κύριος Ντεντέ Τούρκος, είναι απόλυτο δικαίωμά του και μέσα σε μια δημοκρατική χώρα κανένας δεν έχει το δικαίωμα να του το στερήσει. Αντιθέτως πρέπει να σεβαστούμε τα πιστεύω του αρκεί βέβαια αυτό να γίνεται με όλες τις μειονοτικές ομάδες. Όπως εγώ ως Έλληνας Πομάκος έχω κατά καιρούς ζητήσει δημόσια το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζομαι ως Πομάκος, το ίδιο δικαίωμα έχουν κι αυτοί που θεωρούν τον εαυτό τους Τούρκο. Τοποθετήσεις σαν κι αυτή του κυρίου Βελόπουλου μόνο κακό μπορούν να κάνουν στη Θράκη.
Εξάλλου δε θα πρέπει στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό να ξεχνάνε τόσο εύκολα τον τρόπο με τον οποίο φέρθηκαν πριν από μερικά χρόνια σε κάποιους Πομάκους, δε θα πρέπει να ξεχνάνε ποιόν είχαν υποψήφιο βουλευτή στην Ξάνθη στις εθνικές εκλογές του 2007. Μήπως θέλουν να τους τα θυμίσω όλα αυτά; Πως λοιπόν οι άνθρωποι αυτοί έγιναν τόσο θερμοί υποστηριχτές των Πομάκων; Γιατί κάθε φορά που γίνεται κουβέντα για τη Θράκη, εκείνοι πρέπει να εμφανίζονται ως οι μοναδικοί που αγαπάνε την Ελλάδα και τους μουσουλμάνους της Θράκης;
Από την άλλη ο κύριος Ντόλιος, βουλευτής Έβρου του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος προς τιμήν του δέχτηκε να παραβρεθεί στην εκπομπή, ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε πως όλα είναι τέλεια και όλα είναι υπό έλεγχο στη Θράκη. Αν η θέση αυτή του κυρίου Ντόλιου είναι και η επίσημη θέση της κυβέρνησης, τότε μάλλον ο Γιώργος Παπανδρέου θα κάνει όλα τα χατιράκια στους δύο μειονοτικούς βουλευτές του.
Όχι ότι η κατάσταση είναι τραγική, ωστόσο κανένας δεν μπορεί να πει ότι δεν υπάρχει μια δράση του τουρκικού προξενείου η οποία υπερβαίνει τα προβλεπόμενα όρια, κανένας δεν μπορεί να πει ότι εδώ και πολλά χρόνια στη Θράκη δεν γίνεται μια συστηματική προσπάθεια εκτουρκισμού όλων των μουσουλμάνων. Όποιος το ισχυρίζεται αυτό του συνιστώ να επισκεφτεί άμεσα κάποιον οφθαλμίατρο.
Όσο για τον κύριο Ντεντέ τον οποίον για άλλη μια φορά τα αθηναϊκά κανάλια δείχνουν να προτιμούν, δεν μπορώ να καταλάβω από πού έβγαλε το συμπέρασμα ότι στη χώρα αυτή του απαγορεύουν να αισθάνεται και να δηλώνει Τούρκος. Εδώ ισχύει το ακριβώς αντίθετο, το ελληνικό κράτος δηλαδή ενισχύει της επικράτηση της τουρκικής συνείδησης και αντικρούει όλες τις υπόλοιπες. Όσο για βίντεο που προβλήθηκαν με πρωταγωνιστή τον κύριο Ντεντέ, ο καθένας έβγαλε τα συμπεράσματά του και κάθε δικό μου σχόλιο περισσεύει.
Ένας άλλος εκ των καλεσμένων της εκπομπής, ο κύριος Θεοδωρίδης αν δεν κάνω λάθος, έκανε λόγο για αναγνώριση του τουρκικών συλλόγων στη Θράκη αφού ήδη έχουν αναγνωριστεί οι αντίστοιχοι σύλλογοι των Πομάκων. Ίσως να του διαφεύγει του κυρίου Θεοδωρίδη μια βασική λεπτομέρεια. Ο προσδιορισμός κάποιων ανθρώπων ως Πομάκοι ή κάποιων συλλόγων ως πομάκικοι δεν παραπέμπει σε άλλο έθνος, ενώ αυτός του τουρκικού ασφαλώς παραπέμπει σε άλλο κράτος και στα δικά του συμφέροντα. Με πιο απλά λόγια, οι Πομάκοι ποτέ δεν ισχυρίστηκαν ότι είναι διαφορετικό έθνος ενώ οι τουρκικής συνειδήσεως μουσουλμάνοι της Θράκης αυτό ακριβώς λένε, ότι ανήκουν σε ένα άλλο κράτος.
Επίσης άκουσα τον κύριο Θεοδωρίδη να κάνει λόγο για δίγλωσσα νηπιαγωγεία για τους μουσουλμάνους της Θράκης. Καλά κάνει και το λέει και εγώ πιστεύω πως αυτό θα πρέπει να γίνει κάποια στιγμή πράξη. Εκείνο που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω είναι γιατί θα πρέπει ντε και καλά η δεύτερη διδαχθείσα γλώσσα να είναι η τουρκική. Γιατί θα πρέπει ένας Έλληνας δηλαδή να διδάσκεται με το ζόρι την τουρκική γλώσσα; Ο κύριος Θεοδωρίδης που με τόση ευκολία μιλάει για ένα ζήτημα το οποίο δεν κατέχει, θα πρέπει να ρίξει μια ματιά στη συνθήκη της Λοζάνης η οποία μιλάει καθαρά για διδασκαλία της μητρικής γλώσσας στα μειονοτικά σχολεία. Τους Πομάκους τους ρώτησε ο κύριος Θεοδωρίδης ποια είναι η μητρική τους γλώσσα;
Δύο από τους συνεντευξιαζόμενους, ο κύριος Τσετίν και ο κύριος Μετέ, μπορεί θεωρητικά να ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο, ωστόσο οι απόψεις τους είναι διαφορετικές. Προς μεγάλη μου έκπληξη άκουσα τον κύριο Τσετίν να λέει ξεκάθαρα ότι η συνθήκη της Λοζάνης προσδιορίζει τη μειονότητα της Θράκης ως μουσουλμανική αλλά ο ίδιος τη θεωρεί τουρκική κι αυτό ασφαλώς είναι δικαίωμά του να το πιστεύει, εξάλλου όλοι μας έχουμε μια γνώμη και δεν είναι κακό να τη λέμε. Από την άλλη όμως άκουσα τον κύριο Μέτε να λέει ότι η συνθήκη της Λοζάνης προσδιορίζει τη μειονότητα της Θράκης ως τουρκική άρα οι απόψεις τους στο θέμα αυτό είναι διαφορετικές. Μήπως τελικά και οι ίδιοι δεν ξέρουν τι λένε και τι πιστεύουν; Επίσης ο κύριος Μέτε έκανε λόγο και για Τούρκους δασκάλους στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης. Πάλι καλά δηλαδή που δε ζητάει και τον Τούρκο Πρωθυπουργό στη Θράκη.
Στη ίδια εκπομπή όμως αποκαλύφθηκαν πολλά και για το ρόλο της κυρίας Μπακογιάννη στη Θράκη και για ποιο λόγο τη στηρίζουν ορισμένοι μειονοτικοί για την εκλογή της στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Αφού δεν είχε αφήσει απραγματοποίητο κανένα από τα αιτήματά τους, μάλιστα αν δεν την προλάβαιναν οι εκλογές, θα είχε προχωρήσει και στην εκλογή του μουφτή αντί για το διορισμό του, κάτι που είναι και ένα πάγιο αίτημα της Άγκυρας. Αυτή ήταν η εξωτερική πολιτική του Μητσοτακισμού, ό,τι θέλει η Άγκυρα.
Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί όλοι τα βάζουν με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και μάλιστα ορισμένοι ζητούν και την άμεση απομάκρυνσή του. Δε λέω ότι υπάρχει και κανένας σοβαρός λόγος για την ύπαρξη του συγκεκριμένου προξενείου, λέω ότι δεν μπορούμε να κατηγορούμε ένα προξενείο που απλά στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της πατρίδας του, εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα λάθη, τις παραλείψεις και τις εσκεμμένες εις βάρος των μουσουλμάνων της Θράκης ενέργειες της ελληνικής πολιτείας. Όταν εμείς ως κράτος επιτρέπουμε στον καθένα να κάνει ό,τι του αρέσει εντός της πατρίδας μας, δε γίνεται να ρίχνουμε όλη την ευθύνη σε εκείνον.
Μήπως το ίδιο το ελληνικό κράτος οδηγεί τους μουσουλμάνους της Θράκης προς τον εκτουρκισμό τους διδάσκοντάς τους την τουρκική γλώσσα και μάλιστα τη στιγμή που δεν είναι υποχρεωμένο με βάση τη συνθήκη της Λοζάνης; Μήπως το ίδιο το ελληνικό κράτος, μέχρι και πριν από μερικά χρόνια αντιμετώπιζε τους ανθρώπους αυτούς σαν ξένο σώμα στη χώρα αυτή, τη στιγμή που το τουρκικό κράτος τους αγκάλιαζε; Μήπως ακόμα και στις μέρες μας το ελληνικό κράτος υπολογίζει περισσότερο εκείνους που φωνάζουν ότι είναι Τούρκοι παρά εκείνους που αισθάνονται και το φωνάζουν ότι είναι Έλληνες; Πως λοιπόν έτσι ξαφνικά μας φταίει το τουρκικό προξενείο για τη δική μας βλακεία;
Πραγματικά δεν κατάλαβα γιατί η συγκεκριμένη εκπομπή αφιέρωσε όλο της το χρόνο για το τι κάνει το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή και έγινε ελάχιστη αναφορά στο τι δεν κάνει η Ελλάδα γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί ως λαός έχουμε αυτή την κακή συνήθεια, τα δικά μας λάθη να τα φορτώνουμε σε άλλους; Πολύ καλά κάνει το τουρκικό προξενείο και μπράβο του που με τόσο θέρμη υποστηρίζει τα συμφέροντα της πατρίδας του. Μακάρι κι εμείς ως χώρα να είχαμε ανθρώπους οι οποίοι όχι εκτός αλλά εντός συνόρων θα έδειχναν το ίδιο ενδιαφέρον για την πατρίδα τους. Αντί να προσπαθήσουμε να τους μιμηθούμε, εμείς απλά τους κατηγορούμε.
Επίσης δεν είδα να γίνεται κάποια σοβαρή αναφορά στο τεράστιο πρόβλημα της παιδείας λες και δε ξέρουν πως ο βασικότερος παράγοντας για να αναπτυχθεί σωστά μια κοινωνία είναι η σωστή και επαρκής μόρφωσή της. Θα ήταν άραγε το ίδιο εύκολο για τους ανθρώπους της Άγκυρας να εκτουρκίζουν σε καθημερινή βάση τους μουσουλμάνους της Θράκης αν το ελληνικό κράτος είχε φροντίσει εδώ και δεκαετίες να τους παρέχει μια σωστή εκπαίδευση; Όχι βέβαια. Είναι το ίδιο εύκολο να αποπροσανατολίσει κανείς έναν μορφωμένο άνθρωπο απ’ ότι έναν αγράμματο; Όχι βέβαια.
Γιατί λοιπόν τους κάνει τόση εντύπωση που πολλοί μουσουλμάνοι πείθονται με τόσο εύκολο τρόπο ότι είναι Τούρκοι; Εγώ δε βλέπω κάτι το παράλογο, οι περισσότεροι από αυτούς είναι ζήτημα αν έχουν τελειώσει το δημοτικό, άρα λίγο πατώντας πάνω στο θρησκευτικό τους αίσθημα, λίγο δίνοντάς τους τη βοήθεια που ποτέ δεν τους έδωσε η ίδια τους η πατρίδα, πείθονται και το πιστεύουν πλέον απόλυτα, ότι είναι Τούρκοι και όχι Έλληνες. Πως λοιπόν το δικό μου το παιδί θα πεισθεί ότι είναι ελληνόπουλο όταν από τα έξι του χρόνια είναι υποχρεωμένο να διδαχθεί την τουρκική γλώσσα την οποία μέχρι τότε δε μίλησε ποτέ του; Πως κάποιοι έχουν την απαίτηση από τους ανθρώπους αυτούς να αισθανθούν Έλληνες όταν οι ίδιοι τους σπρώχνουν προς την Τουρκία;
Εγώ ξέρω πως σε μια δημοκρατική χώρα δίνεις το δικαίωμα σε έναν μουσουλμάνο να δηλώνει Τούρκος αλλά από την άλλη δίνεις το αντίστοιχο δικαίωμα και σε εκείνον που για οποιονδήποτε λόγο δεν αισθάνεται Τούρκος και θέλει να το πει. Ως δημοκρατική χώρα βρίσκεις τον τρόπο να δώσεις τουρκόφωνη εκπαίδευση σε όσους το επιθυμούν αλλά δίνεις και ελληνόφωνη εκπαίδευση σε όσους θέλουν να διδάσκονται την επίσημη γλώσσα της πατρίδας τους. Δυστυχώς, παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις για ελληνόφωνα δημοτικά σχολεία στα χωριά των μουσουλμάνων, το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να εξυπηρετεί μόνο τους συνειδησιακά Τούρκους μουσουλμάνους της Θράκης, αδιαφορώντας για όλους τους υπόλοιπους.
Μάλιστα δεν αποκλείεται το επόμενο διάστημα να δούμε και τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία, με τη δεύτερη γλώσσα φυσικά να είναι η τουρκική και έτσι να ολοκληρωθεί το έγκλημα αυτό εις βάρος των μουσουλμάνων εκείνων που ακόμα έχουν στην καρδιά τους την Ελλάδα, παρόλο που εκείνη μόνο ως παιδιά της δεν τους βλέπει. Βέβαια ίσως για την ώρα να φαίνονται κάπως παράλογα τα όσα ακούγονται για Κοσοβοποίηση της Θράκης αλλά ως σενάριο δεν μπορεί κανείς να το αποκλείσει, ειδικά αν σκεφτούμε ότι η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας δε βασίζεται πάνω σε σχεδιασμούς που έχουν ως βάση το αύριο αλλά πάνω σε μακροχρόνιους σχεδιασμούς.

Σ. Καραχότζα