>
Ποιοι λόγοι μας οδηγούν προς την πρόωρη κάλπη και ποιοι μας απομακρύνουν;
Πληθαίνουν μέρα με τη μέρα οι φωνές εκείνες που λένε ότι εντός του έτους που διανύουμε, η κυβέρνηση θα πάει σε πρόωρες εθνικές εκλογές προκειμένου να ανανεώσει τη λαϊκή εντολή που πήρε στις 4 Οκτωβρίου του 2009 ενώ με βάση τις περισσότερες από τις φωνές αυτές, οι πρόωρες κάλπες θα στηθούν πριν τις 4 Απριλίου, δηλαδή πριν η κυβέρνηση Παπανδρέου συμπληρώσει 18 μήνες από την εκλογή της και μπορεί να πάει σε εκλογές με λίστα.
Πραγματικά με δεδομένες τις άσχημες συνθήκες που ακόμα εξακολουθούν να επικρατούν στη χώρα μας και με την προφανή έλλειψη σχεδίου αντίδρασης από την κυβέρνηση, το σενάριο των πρόωρων εκλογών δε θα πρέπει να το απορρίπτει κανένας χωρίς πρώτα να το έχει εξετάσει σε βάθος και με μεγάλη προσοχή.
Πέρα από τη φημολογία εκείνη για πρόωρες εκλογές, η οποία βασίζεται στην επιθυμία και μόνο κάποιων να γίνει αυτό επειδή ελπίζουν πως θα έχουν έτσι την ευκαιρία να αυξήσουν την πολιτική τους δύναμη, το εκλογικό τους ποσοστό δηλαδή, υπάρχουν κι εκείνα τα επιχειρήματα από κάποιους άλλους, που πραγματικά αξίζει κανείς να σταθεί σ’ αυτά γιατί έχουν κάποια λογική.
Έτσι, ως ένας πολύ σοβαρός λόγος για να πάει η κυβέρνηση σε πρόωρες εκλογές είναι το ότι αν το κάνει αυτό πριν συμπληρωθούν 18 μήνες από τη μέρα που ανέλαβε τα καθήκοντα της στις 5 Οκτωβρίου του 2009, θα μπορεί να πάει σε εκλογές με λίστα. Aν σκεφτεί κανείς ότι αυτό μάλλον θα το ήθελαν τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είτε γιατί έτσι θα μπορέσουν να πετάξουν από την παράταξή τους όλους εκείνους που θεωρούν ότι την έβλαψαν είτε γιατί θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποσύρουν από την πρώτη γραμμή τους μη δικούς τους ανθρώπους, ο μεν Γιώργος Παπανδρέου τα άτομα που ανήκουν στο λεγόμενο παλιό ΠΑΣΟΚ, ο δε Αντώνης Σαμαράς τους λεγόμενους Καραμανλικούς, και να περάσουν μπροστά τους δικούς τους, μάλλον μοιάζει να είναι πράγματι ένας λόγος που μπορεί και να μας οδηγήσει στο πρόωρο στήσιμο της κάλπης.
Ένας άλλος λόγος, εξίσου σοβαρός για να πάμε σε πρόωρες εθνικές εκλογές είναι το γεγονός ότι για να συνεχίσει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου αυτή τη σκληρή κατά κοινή ομολογία πολιτική της, θα πρέπει να πάρει νέα λαϊκή εντολή κι αυτό γιατί από τη μια, τη μεγάλη νίκη της 4ης Οκτωβρίου του 2009 με τη διαφορά των 10,5 μονάδων δεν την πήρε έχοντας εξαγγείλει όλα όσα στη συνέχεια έκανε αλλά με το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» κι από την άλλη, η διαφορά αυτή πλέον, με βάση πάντα τα στοιχεία που μας δίνουν οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, έχει εξανεμισθεί και τώρα είναι μόλις 2 σε ορισμένες μετρήσεις οι μονάδες που χωρίζουν το ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία. Οπότε εκ των πραγμάτων η κυβέρνηση αυτή δεν έχει τη νομιμοποίηση να προχωρήσει με αυτή τη τακτική και να πάρει κι άλλα μέτρα τα οποία θα δυσχεραίνουν ακόμα πιο πολύ την έτσι κι αλλιώς πολύ δύσκολη θέση των πολιτών.
Ένας τρίτος λόγος για τον οποίο κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών είναι όλα όσα λέγονται και γράφονται περί αδυναμίας πλέον μιας μόνο παράταξης να σηκώσει το βάρος όλων αυτών των μέτρων καθώς και εκείνων που πρόκειται να έρθουν το προσεχές διάστημα. Βάρος το οποίο αν χωριστεί στα πέντε, αν το αναλάβουν δηλαδή όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, κάτι που σημαίνει ότι θα πάμε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, θα είναι πιο εύκολο για το καθένα από αυτά να το σηκώσει ενώ παράλληλα κανένα από τα κόμματα δε θα φορτωθεί εξ’ ολοκλήρου την ευθύνη των όποιων μελλοντικών αποφάσεων.
Τίποτα από τα παραπάνω δε μοιάζει να είναι παράλογο και φυσικά και οι τρεις προαναφερόμενοι λόγοι είναι ικανοί να οδηγήσουν την κυβέρνηση σε μια αιφνιδιαστική απόφαση για πρόωρες εκλογές. Από την άλλη, όμως, καθένας από τους παραπάνω λόγους έχει και την άλλη του όψη, αυτή δηλαδή που λέει ότι κανένας τους δεν μπορεί να αποτελέσει την αιτία για πρόωρο στήσιμο της κάλπης και μπορούμε να τους δούμε έναν έναν.
Ο πρώτος, βάσει του οποίου οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων θα έχουν την ευκαιρία να βγάλουν εκτός παράταξης τα στελέχη που δε θέλουν να έχουν δίπλα τους, καταρρίπτεται αυτομάτως από το γεγονός ότι ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου αλλά ούτε και ο Αντώνης Σαμαράς μοιάζουν να είναι έτοιμοι για μια ακόμα εκλογική αναμέτρηση αφού ούτε ο πρώτος, μετά τα μέτρα που λήφθηκαν στη χώρα μας επί ημερών δικής τους πρωθυπουργίας, μπορεί να είναι σίγουρος για νίκη του σε περίπτωση εκλογών ούτε και ο δεύτερος έχει καταφέρει να φτάσει το κόμμα του σε σημείο τέτοιο που να μπορεί να διεκδικήσει τη νίκη και, πολύ περισσότερο, να κυβερνήσει τη χώρα. Άρα και οι δυο τους είναι επιφυλακτικοί και μάλλον η προκήρυξη πρόωρων εκλογών, θα αποτελεί και για τους δυο ένα μεγάλο ρίσκο.
Ο δεύτερος λόγος, αυτός δηλαδή βάσει του οποίου η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου πρέπει να πάρει νέα λαϊκή εντολή για να συνεχίσει την πολιτική της αυτή, καταρρίπτεται επίσης αφού η συνέχιση αυτής της πολιτικής, με ή χωρίς εκλογές και φυσικά με οποιαδήποτε κυβέρνηση, είναι δεδομένη. Μην ξεχνάτε ότι έχουμε υπογράψει ένα μνημόνιο το οποίο όχι απλά πρέπει να τηρήσουμε αλλά έχουν ξεκαθαρίσει τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου όσο και ο Αντώνης Σαμαράς, σε περίπτωση που αναλάβει φυσικά τη διακυβέρνηση της χώρας, ότι θα το τηρήσουν. Άρα με ή χωρίς νέα λαϊκή εντολή, με τον παλιό ή με έναν καινούριο πρωθυπουργό, η πολιτική αυτή θα συνεχιστεί αναγκαστικά.
Ο τρίτος λόγος για πρόωρες εκλογές, αυτός δηλαδή που λέει για μια νέα κυβέρνηση συνεργασίας ώστε το βάρος των όποιων μελλοντικών αποφάσεων να το επωμιστούν πέντε και όχι ένας, μάλλον στην παρούσα φάση δε φαίνεται να ισχύει αφού για να πάμε σε κυβέρνηση συνεργασίας, θα πρέπει να υπάρχει ένα κοινό πλάνο διακυβέρνησης όπου και οι πέντε, ή τουλάχιστον όσοι θα συμμετέχουν σ’ αυτή την κυβέρνηση συνεργασίας, θα πρέπει να συμφωνούν σε ορισμένα βασικά σημεία και με βάση αυτά, να χαράξουν τη μελλοντική μας πολιτική ως χώρα.
Προς το παρόν τέτοιο πλάνο και κοινές συνιστάμενες δε φαίνεται να υπάρχουν και φυσικά δεν μπορώ να διανοηθώ ότι τα υπόλοιπα κόμματα θα δεχτούν να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας όπου το βασικό πολιτικό πλάνο καθώς και οι αποφάσεις θα είναι του ενός, μόνο για να πάρουν μια θέση, ένα υπουργείο.
Άρα για να φτάσουμε σε σημείο να σχηματιστεί μια κυβέρνηση συνεργασίας, θα πρέπει να διανύσουμε ακόμα αρκετό δρόμο και προς το παρόν δε φαίνεται να υπάρχει η διάθεση αυτή. Το μόνο βέβαιο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα αν τελικά θα πάμε ή όχι σε πρόωρες εθνικές εκλογές. Αυτό είναι κάτι που ούτε να το απορρίψει κανείς μπορεί αλλά ούτε και να το θεωρεί ως δεδομένο αν και το ζητούμενο δεν είναι οι εκλογές ή μια νέα κυβέρνηση. Αυτό που χρειαζόμαστε ως χώρα είναι μια άλλη πολιτική, ένα όραμα που θα μας βοηθήσει να δούμε πιο καθαρά και να αλλάξουμε όλα εκείνα που μας έφτασαν ένα βήμα πριν από το γκρεμό.
Σ. Καραχότζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου