Άλλαξαν οι πρωταγωνιστές αλλά όχι και το σενάριο

Μπορεί η δημιουργία του πρώτου στην ιστορία της περιοχής μας Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων το 2006 να προκάλεσε αρκετό θόρυβο, έντονους πανηγυρισμούς και μεγάλο θαυμασμό από εκείνους που θεωρούσαν την κίνηση αυτή ως ένα ξεσήκωμα των Πομάκων και ως μια αντίδρασή τους απέναντι τόσο στην αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας όσο και στην προσπάθεια του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής να παρουσιάζει παντού μια καθαρά εθνική και όχι θρησκευτική μειονότητα στη Θράκη, ωστόσο η μετέπειτα πορεία του συγκεκριμένου συλλόγου δε δικαίωσε σε καμία περίπτωση όσους πίστεψαν σ’ αυτόν και τους ανθρώπους που τον διοικούν.
Η αλήθεια είναι πως πέρα από ορισμένες εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαν ορισμένα από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου και από ένα γραφείο στο οποίο πίνουν καθημερινά τον καφέ τους μέλη και φίλοι του συλλόγου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων δεν έχει να παρουσιάσει κάτι για το οποίο να δικαιολογείται ο τόσος θόρυβος που είχε ξεσπάσει με τη δημιουργία του.
Φυσικά αμέσως μετά τη σύστασή του, από το σύλλογο αποχώρησαν ορισμένα από τα πιο δυναμικά του μέλη και αν τότε κάποιοι βιάστηκαν να τους κατηγορήσουν για την απόφαση αυτή, η μέχρι τώρα δράση του συλλόγου φαίνεται να δικαιώνει απόλυτα την απόφασή τους να ζητήσουν την πλήρη διαγραφή τους από το σύλλογο.
Φυσικά, ένα τεράστιο λάθος κάποιων εκ των μελών του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου ήταν που αποφάσιζαν με βάση τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθένα, αν θα δεχτούν ή όχι κάποιον ως μέλος του συλλόγου. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα πρέπει να αναφέρω πως το διοικητικό συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης απέρριψε αρκετές φορές αίτηση ενός Πομάκου να επανενταχθεί στο έμψυχο δυναμικό του συλλόγου με την αιτιολογία ότι ο σύλλογος αυτός δεν μπορεί να έχει ως μέλη του άτομα τα οποία κατά το παρελθόν έχουν πολιτευτεί με κόμματα όπως ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός. Φαίνεται πως το προεδρείο του συλλόγου θέλει μέλη συγκεκριμένων μόνο πολιτικών πεποιθήσεων αδιαφορώντας πλήρως για το αν με τη στάση τους αυτή απομακρύνει από το σύλλογο ανθρώπους που και διάθεση και ικανότητα να προσφέρουν στο σύλλογο και στο σκοπό για τον οποίο αυτός δημιουργήθηκε έχουν.
Ωστόσο δε φαίνεται να ενοχλήθηκαν καθόλου τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου που τα λεφτά με τα οποία πραγματοποιήθηκε πρόσφατα μια εκδήλωση στο Βόλο τα έδωσε ένας άνθρωπος που επίσης είχε κατά το παρελθόν πολύ στενές σχέσεις με την παράταξη του κυρίου Καρατζαφέρη. Μάλλον στην περίπτωση που πρόκειται για χρήματα, δε δίνουν και μεγάλη σημασία στις πολιτικές πεποιθήσεις εκείνου που τα δίνει. Κι επειδή ξέρω εκ των προτέρων ότι θα κατηγορηθώ για συκοφαντία, ξεκαθαρίζω πως και το άτομο που έδωσε χρήματα για τη συγκεκριμένη εκδήλωση αλλά και το ποσό είναι στη διάθεση του καθένα, έτσι για να ξέρουμε και τι λέμε.
Όσο για τους κύκλους με τους οποίους αποφάσισε να συνεργαστεί αυτός ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων, αυτοί δε διαφέρουν καθόλου από το τουρκικό προξενείο με το οποίο είναι γνωστό πως συνεργάζονται αρκετοί μουσουλμάνοι της Θράκης. Απλά η διοίκηση τους συλλόγου Πομάκων αποφάσισε να συνεργαστεί με ένα άλλο προξενείο, αυτό της Αμερικής και πραγματικά δεν καταλαβαίνω το λόγο και τα οφέλη αυτής της συνεργασίας.
Πρόσφατα μάλιστα σε μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη και στην οποία συμμετείχαν μέλη του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου, υπήρχε μια έντονη παρουσία ατόμων του αμερικάνικου προξενείου, ενώ έξω από την αίθουσα στην οποία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, υπήρχε σταθμευμένο ένα τεράστιο τζιπ με φιμέ τζάμια και πινακίδες της Καρδίτσας. Βέβαια αυτό το τζιπ θα μπορούσε να ανήκει σε έναν απλό πολίτη, μόνο που η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Το τζιπ αυτό ήταν του αμερικάνικου προξενείου ενώ μέσα σε αυτό υπήρχαν όλα τα απαραίτητα μηχανήματα, κονσόλες και ό,τι άλλο χρειάζεται για τη μαγνητοσκόπηση αλλά και τη ζωντανή αναμετάδοση της εκδήλωσης αυτής κάπου αλλού, κανείς φυσικά εκτός από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση δεν ξέρει που.
Γιατί όμως επιτράπηκε η ζωντανή αναμετάδοση της εκδήλωσης κάπου αλλού; Ποιος το ζήτησε αυτό και κυρίως ποιος το επέτρεψε να γίνει; Μήπως τελικά και ο σύλλογος αυτός κάνει αυτά ακριβώς για τα οποία κατηγορεί άλλους μουσουλμάνους ότι κάνουν με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής; Φτάσαμε δηλαδή στο σημείο οι μισοί μουσουλμάνοι να έχουν άμεση και στενή συνεργασία με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και οι άλλοι μισοί με το αμερικάνικο προξενείο και αναρωτιέμαι ποια η διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο συνεργασίες.
Κρίμα, ξέρω καλύτερα από τον καθένα πως μέσα σε αυτό το σύλλογο μπήκαν άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά πίστεψαν στο όραμα όσων τον δημιούργησαν, θέλουν να βοηθήσουν για τη διάσωση της γλώσσας και του πολιτισμού τους και παρόλο που δέχτηκαν την κατακραυγή πολλών συμπολιτών τους, δεν εγκατέλειψαν το σύλλογο. Κρίμα που τους ανθρώπους αυτούς δεν τους σεβάστηκε κανένας και κυρίως δε δικαίωσε την απόφασή τους να ενταχθούν σε αυτό το σύλλογο.
Μακάρι αυτός που κάνει λάθος να είμαι εγώ, μακάρι τα πράγματα να μην είναι έτσι όπως τα περιγράφω, φοβάμαι όμως ότι βλέπουμε για άλλη μια φορά στη Θράκη το ίδιο έργο με διαφορετικούς απλά πρωταγωνιστές.

Σ. Καραχότζα

Την Ξάνθη επισκέφθηκε ο Αντώνης Σαμαράς

Την πόλη της Ξάνθης επισκέφθηκε την Παρασκευή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς στο πλαίσιο της διήμερης περιοδείας του στη Θράκη. Πρώτος σταθμός του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν η μητρόπολη όπου και συναντήθηκε με τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Ξάνθη κύριο, κύριο Παντελεήμων ο οποίος και αναφέρθηκε στις δράσεις που αναπτύσσει η εκκλησία προκειμένου να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον εξαθλιωμένο από την οικονομική κρίση λαό ενώ ο πρόεδρος της Νέας ΔΗμοκρατίας επεσήμανε την ανάγκη να ανακτήσει ο λαός την αυτοπεποίθηση του διότι όπως είπε χαρακτηριστικά, μόνο τότε θα μπορεί να βγει νικητής από τη μάχη αυτή της επιβίωσης που δίνει καθημερινά.
Στη συνέχεια ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, συνοδευόμενος από όλα τα τοπικά στελέχη της παράταξης, επισκέφθηκε τη Σμίνθη όπου τον υποδέχθηκε πλήθος κόσμου ενώ είχε τη δυνατότητα να συνομιλήσει και με το δήμαρχο Μύκης Μουσταφά Τσουκάλ.
Αμέσως μετά ο Αντώνης Σαμαράς περπάτησε στους δρόμους της Σμίνθης συνομιλώντας τόσο με τους επαγγελματίες του χωριού όσο και με τους υπόλοιπους πολίτες οι οποίοι έσπευσαν να τον ενημερώσουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οικισμοί της ευρύτερης περιοχής. Αξίζει να σημειωθεί πως τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας υποδέχθηκαν με ανθοδέσμες γυναίκες του χωριού οι οποίες και ήταν ντυμένες με την παραδοσιακή πομάκικη φορεσιά.
Αργότερα ο κύριος Σαμαράς και ενώ είχε καθίσει σε ένα από τα καφενεία του χωριού, ενημερώθηκε για το πρόβλημα που έχει προκύψει αναφορικά με το πρόστιμο που επέβαλε η πολεοδομία για την χωρίς άδεια ανακατασκευή του τεμένους της Σμίνθης.
Ο κύριος Σταμάτης ωστόσο ενημέρωσε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και για τις δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης στην ορεινή περιοχή αναφέροντας ως κλασικό παράδειγμα, τα ανεκμετάλλευτα ακόμα λουτρά των Θερμών.
Επόμενος σταθμός του κυρίου Σαμαρά ήταν ο δήμος της Ξάνθης όπου συναντήθηκε με τον δήμαρχο Μιχάλη Στυλιανίδη ενώ σε σύντομες δηλώσεις ζήτησε από τον πρωθυπουργό της χώρας να αφήσει στην άκρη τα νέα νομοσχέδια και να τραβήξει χαρακτηριστικά, το αφτί του υπουργού εσωτερικών για την προώθηση του Καλλικράτη ο οποίος προς το παρόν μόνο προβλήματα έχει προκαλέσει στους δήμους και στις περιφέρειες.
Στη συνέχεια ο κύριος Σαμαράς περπάτησε σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της Ξάνθης όπου του δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσει με επαγγελματίες και πολίτες και να ακούσει από κοντά τα προβλήματα τους.
Η τελευταία και πιο σημαντική ίσως συνάντηση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας πραγματοποιήθηκε στο επιμελητήριο της Ξάνθης όπου είχε τη δυνατότητα να συνομιλήσει με όλους τους επαγγελματικούς φορείς της περιοχής για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθώς και για τις πιθανές λύσεις τους.
Όσο για το ενδεχόμενο να γίνουν πρόωρες εθνικές εκλογές, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τόνισε πως αυτές είναι καλοδεχούμενες όποτε κι αν γίνουν.
Κλείνοντας θα πρέπει να αναφέρουμε πως ο Αντώνης Σαμαράς, λίγο πριν την αναχώρηση του από την Ξάνθη, επισκέφθηκε και τον οικισμό της Γεννησέας.
Δείτε αύριο αναλυτικά όλο το ρεπορτάζ στο www.kanali6.gr

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ

Αφού η πολιτεία αδιαφορεί, οι απλοί πολίτες είναι η τελευταία μας ελπίδα. Στηρίξτε την προσπάθεια μας να σώσουμε τη μητρική μας γλώσσα, τον πολιτισμό μας, τα ήθη και τα έθιμα μας. Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, σε λίγο καιρό θα είναι πολύ αργά. Το ελληνικό κράτος και το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής θα έχουν καταφέρει να εξαφανίσουν κάθε ίχνος των Ελλήνων Πομάκων της Θράκης. Σας χρειαζόμαστε όλους στο πλευρό μας. 1 Προμηθευτείτε όλοι με μόνο 10 ευρώ, το βιβλίο Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΠΟΜΑΚΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΥΚΗΣ. Πέρα από το ότι θα στηρίξετε με τον τρόπο αυτό έμπρακτα τον αγώνας μας να σώσουμε ότι κληρονομήσαμε από τους παππούδες μας, θα έχετε και ένα χρήσιμο εργαλείο το οποίο θα σας χρησιμεύσει για τις επισκέψεις σας στα πομακοχώρια της Θράκης. 2 Επίσης για πρώτη φορά με τη χρήση της πομάκικης γλώσσας δημιουργήσαμε κάτι καινούριο, έναν δίσκο με τραγούδια νεανικά σε ελληνοπομακικούς στοίχους που είναι γραμμένα τώρα. Δεν είναι απλή καταγραφή, είναι ένα νέο δημιούργημα και με το δίσκο αυτό αποδεικνύεται ότι η πομάκικη γλώσσα και αξιοποιήσιμη είναι και μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού. Προμηθευτείτε όλοι αυτό το δίσκο με μόνο 10 ευρώ και βοηθήστε μας να συνεχίσουμε πιο δυναμικά. Ο τίτλος του δίκσου είναι ΥΠΆΡΧΟΥΜΕ και δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον συνθέτη Δημήτρη Κεϋβανίδη. 3 Οι λάτρες των παραδοσιακών προϊόντων μπορούν να αποκτήσουν εύκολα και γρήγορα είτε ολόκληρη την παραδοσιακή φορεσιά των Πομάκων είτε τμήματα αυτής ώστε να διακοσμήσουν με αυτή κάποιους χώρους ή ακόμα και να τη χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι. Επικοινωνήστε μαζί μας και ζητήστε οτιδήποτε από τα παραπάνω σας ενδιαφέρει στο 6975123177 ή στο pomaknews@yahoo.gr Υπεύθυνος Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Τουρκική οικονομική διείσδυση στη Θράκη: Θέλουν ΣΕΚΑΠ, Πανθρακικό!

Mε επιμονή και μεθοδικότητα εξελίσσεται η προσπάθεια της Τουρκίας για οικονομική διείσδυση στην Θράκη, δεδομένων και των πρόσφατων αμοιβαίων επιχειρηματικών ανοιγμάτων τα οποία προωθούνται και από την κυβέρνηση. Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με δημοσιεύματα, τουρκική κρατική τράπεζα εξέφρασε το ενδιαφέρον της για την συμμετοχή της στην αύξηση του Μετοχικού Κεφαλαίου της ελληνικής καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ της Ξάνθης !

Η αύξηση πρόκειται να πραγματοποιηθεί σύντομα λόγω της απόφασης της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδας (ΑΤΕ) να πωλήσει το μερίδιο που κατέχει στην εταιρεία και να μην συμμετάσχει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Την ερχόμενη Πέμπτη (14/4) έχει προγραμματισθεί η Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΣΕΚΑΠ και θα φανεί ποιοί πραγματικά είναι οι ενδιαφερόμενοι για την αγορά μεγάλων «πακέτων» μετοχών.

Τις τελευταίες εβδομάδες οργιάζει η φημολογία, πως τουρκική τράπεζα και φορείς της μουσουλμανικής μειονότητας μέσω εκπροσώπων, προσπαθούν να εισέλθουν στο μετοχικό κεφάλαιο της καπνοβιομηχανίας που ίδρυσε ο αείμνηστος Ξανθιώτης πολιτικός Αλέξανδρος Μπαλτατζής. Επισημαίνεται ότι η ΑΤΕ κατέχει το 49,5% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας και η ΣΕΚΕ (Συνεταιριστική Ένωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδας) το 34%.

Το 2010 ήταν μία καταστροφική χρονιά για την εταιρεία η οποία μαζί με τις υπόλοιπες καπνοβιομηχανίες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, υπέστησαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα λόγω συνεχόμενων αυξήσεων στην φορολογία των προϊόντων καπνού.

Ενώ όμως οι ξένες εταιρείες που λειτουργούν στην Ελλάδα μπορούν να καλύψουν τις όποιες επιβαρύνσεις που προέκυψαν, με τα κέρδη από τις δραστηριότητες τους σε άλλες χώρες, η ΣΕΚΑΠ δυστυχώς δεν μπορεί και σαν άλλη μία ελληνική εταιρεία θα πρέπει να υποστεί τα αποτελέσματα της κατα τα άλλα ελεύθερης αγοράς, η οποία όπως έχει αποδείξει η πραγματικότητα ευνοεί κυρίως τις ξένες πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.

Επιπλέον σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες η τουρκική εταιρεία Ulker εξέφρασε ενδιαφέρον για την αγορά της ποδοσφαιρικής ομάδας Πανθρακικός προφανώς στα πλαίσια της περεταίρω ανάπτυξης των επιχειρηματικών της δραστηριοτήτων στην περιοχή και φυσικά με στόχο την εδραίωση της τουρκικής παρουσίας στην Θράκη.

Οι μέχρι τώρα πληροφορίες δεν προσδιορίζουν το είδος της αντίδρασης της διοίκησης της ομάδας. Πάντως η τουρκική εταιρεία όπως έχει αποδείξει και στην Τουρκία, ενδιαφέρεται για το χώρο του αθλητισμού καθότι η Ulker αποτελεί τον σπόνσορα της τουρκικής ομάδας μπάσκετ Fenerbahce.

Προφανώς αν και όποτε η τουρκική εταιρεία αγοράσει τον Πανθρακικό, δεν θα έπρεπε να μας προκαλέσει εντύπωση η μετονομασία τις ομάδας με το όνομα της τουρκικής εταιρείας να ακολουθεί το ιστορικό όνομα του Πανθρακικού κατα το πρότυπο της Fenerbahce Ulker.

Εξάλλου δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί έκπληξη η επιλογή του Πανθρακικού από την Ulker και όχι κάποιας άλλης ελληνικής ομάδας, διότι πολύ απλά οι Τούρκοι ποτέ δεν έκρυψαν τις προθέσεις τους, απλά εμείς εθελοτυφλούμε.

Αν σε όλες αυτές τις τουρκικές επιθετικές επιχειρηματικές κινήσεις στην Θράκη, προσθέσουμε και τα λόγια του Τούρκου ΥΠΕΞ κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του στην Θράκη, τότε η εικόνα ολοκληρώνεται και δεν μπορούμε να επικαλεστούμε άγνοια.

Αλλά τι είχε δηλώσει ο Τούρκος ΥΠΕΞ στην διάρκεια της επίσκεψης του στην Θράκη : «Οι περιοχές της Ροδόπης και της Θράκης (σ.σ. της Ανατολικής) θα αποτελέσουν πάλι μια ενότητα. Παλιότερα η Αδριανούπολη, η Θεσσαλονίκη, η Κομοτηνή, η Φιλιππούπολη ζούσαν όλες μαζί. Πάλι έτσι θα γίνουν...».

Ο ίδιος σε ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη δήλωνε ότι «Όπως, κατακερματίστηκε σε κομμάτια ένα κράτος (Οθωμανική Αυτοκρατορία) που ήταν το πολιτικό κέντρο ενός πανάρχαιου πολιτισμού, διαχωρίστηκαν τα ιδρυτικά στοιχεία αυτού του κράτους, απομακρύνθηκαν ψυχολογικά και ιστορικά το ένα από το άλλο, μέσα στα 12 χρόνια που πέρασαν από το 1911, ξεκινώντας από την Τρίπολη, και μέχρι το 1923, και όπως στο ιστορικό αποτέλεσμα αυτής της απομάκρυνσης, το 1923 γεννήθηκε μια νέα δημοκρατία, ως ένα νέο εθνικό κράτος και με αυτούς που απομείνανε επωμίστηκε τον αγώνα να μεταφέρει στο κόσμο κάποια συγκεκριμένα μηνύματα, έτσι και εμείς τώρα από το 2011 μέχρι το 2023 είμαστε αντιμέτωποι με την ανάγκη να ενοποιήσουμε ξανά αυτά τα διασπασμένα, αποχωρισμένα εθνικά στοιχεία».

Σε ένα συνέδριο αυτή τη φορά στο Σαράγιεβο ο Τούρκος ΥΠΕΞ είχε δηλώσει ότι στα Βαλκάνια η περίοδος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν «πρότυπο συνεργασίας σε όλους τους τομείς» και συμπλήρωσε

«Επιθυμούμε μια νέα Βαλκανική που θα θεμελιώνεται στις πολιτικές αξίες, στην οικονομική αλληλεξάρτηση , στη συνεργασία και στην πολιτική αρμονία. Όλα αυτά εξασφαλίζονταν στα οθωμανικά Βαλκάνια……… Εμείς θα αναβιώσουμε την εποχή αυτή. Τα οθωμανικά Βαλκάνια ήταν μια επιτυχημένη ιστορία και τώρα πρέπει να αναγεννηθούν. Θα κάνουμε τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, τη Μέση Ανατολή μαζί με την Τουρκία, επίκεντρο της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής. Αυτός είναι ο στόχος της εξωτερικής μας πολιτικής στο μέλλον και θα τον πετύχουμε».

Μία ακόμα πιο ξεκάθαρη τοποθέτηση του Τούρκου ΥΠΕΞ διατυπώθηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που έδωσε στον αμερικανό δημοσιογράφο Jackson Diehl (Washington Post, 5/12/2010, http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/12/05/AR2010120503428_pf.html) όπου εξέφραζε την απορία του για τον τρόπο που κάποιοι βλέπουν το νέο-οθωμανικό του όραμα διατυπώνοντας της ακόλουθη απορία :

«Η Βρετανία έχει την κοινοπολιτεία με τις πρώην αποικίες της…Γιατί η Τουρκία να μην ξαναοικοδομίσει την ηγετική της θέση στα πρώην Οθωμανικά εδάφη στα Βαλκάνια, την Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία.»

Μετά από όλα αυτά και στο πνεύμα της ελεύθερης οικονομίας δεν είναι λογικό να θέλουμε να πουλήσουμε τις ελληνικές επιχειρήσεις στις τουρκικές ;

Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας δεν είναι πάρτυ

Το ενδιαφέρον και τη συμπαράσταση τους στο λαό δείχνουν σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται οι άνθρωποι του κομουνιστικού κόμματος Ελλάδας στην Ξάνθη και όχι μόνο, ένα ενδιαφέρον για το οποίο θα μου επιτρέψετε να έχω ορισμένες αμφιβολίες και θα καταλάβατε παρακάτω το γιατί. Πραγματικά τους τελευταίους μήνες δεν έγινε ούτε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας από τους εργαζόμενους μιας επιχείρησης ή από άλλους πολίτες χωρίς στην πρώτη γραμμή της συγκέντρωσης και πάντα δίπλα στο λαό που στηρίζουν να είναι τα τοπικά στελέχη του ΚΚΕ. Οι φωνές τους ενάντια στην εξαθλίωση του λαού από τα κυβερνητικά μέτρα και ενάντια στην πλουτοκρατία ακούγονται σχεδόν πάντα πιο πολύ από τις φωνές των πραγματικά αδικημένων και με τον τρόπο αυτό νομίζουν ότι συμπαραστέκονται στο λαό. Μέχρι τώρα δεν είχα κανένα πραγματικά λόγο να αμφισβητήσω αν όχι τα αποτελέσματα της τακτικής τους αυτής, τουλάχιστον τις προθέσεις τους να βοηθήσουν τον απλό και χτυπημένο από την κυβερνητική πολιτική κόσμο, ύστερα όμως από αυτά που έγιναν στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο του δήμου της Ξάνθης, έπαψα να πιστεύω ότι οι προθέσεις αυτές για συμπαράσταση στο λαό είναι αληθινές. Φυσικά κανένας μας δεν περίμενε να γίνει αποδεκτή στο δημοτικό συμβούλιο από τη μεριά της συμπολίτευσης η πρόταση μιας μερίδας της αντιπολίτευσης για μείωση κατά 33% των μισθών που παίρνουν οι αιρετοί οι οποίοι κατέχουν διάφορες μισθωτές θέσεις, όπως για παράδειγμα η θέση του προέδρου της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Ξάνθης (ΔΕΥΑΞ) ή και άλλων δημοτικών επιχειρήσεων. Γι’ αυτό άλλωστε και η πρόταση αυτή καταψηφίστηκε αφού μόνο η ψήφος των δημοτικών συμβούλων της συμπολίτευσης ήταν αρκετή για να μη περάσει αυτή η κατά το εν τρίτο μείωση των εν λόγο μισθών. Όλοι μας όμως περιμέναμε, όπως ακριβώς είδαμε μια ενωμένη συμπολίτευσης, αν δούμε και μια εξίσου ενωμένη αντιπολίτευση η οποία από κοινού θα υποστήριζε τη συγκεκριμένη πρόταση. Να όμως που πέσαμε έξω αφού πέρα από τις παρατάξεις των κυρίων Πούλιου και Ανταμπούφη, ούτε αυτή του κυρίου Αχμέτογλου αλλά ούτε και αυτή του κυρίου Κολάρου υπερψήφισαν την πρόταση αυτή που θα εξοικονομούσε στο δήμο της Ξάνθης πάνω από εκατό χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Τη στάση του κυρίου Αχμέτογλου πραγματικά δε μπορώ να τη σχολιάσω διότι πολύ απλά δεν τον ξέρω σαν άνθρωπο κι ούτε ξέρω τις σχέσεις που έχει τόσο με την παράταξη του Μιχάλη Στυλιανίδη όσο και με τις υπόλοιπες παρατάξεις του δημοτικού συμβουλίου. Η στάση όμως του κυρίου Κολάρου ο οποίος δε χάνει ούτε μια συγκέντρωση εργαζομένων ή απολυμένων και βρίσκεται διαρκώς στο πλευρό τους, με εξέπληξε αρνητικά, ομολογώ πως δεν την περίμενα αφού ήμουν βέβαιος ότι και αυτή τη φορά, η παράταξη του ΚΚΕ θα υποστήριζε το συμφέρον του λαού και όχι το συμφέρον ορισμένων αιρετών. Αντί για αυτό όμως, ο κύριος Κολάρος είπε τόσο απλά και τόσο φυσικά ότι έκανε πολύ καλά ο κύριος Τσέπελης που αποφάσισε να παίρνει τον ανώτατο μισθό που του επιτρέπει ο νόμος διότι ως πρόεδρος της ΔΕΥΑΞ εργάζεται και οι εργαζόμενοι σύμφωνα με τον κύριο Κολάρο πρέπει να αμείβονται. Αλήθεια, πρέπει να αμείβονται τόσο καλά ακόμα και εκείνοι που η αμοιβή τους αυτή αποτελεί ουσιαστικά το δεύτερο εισόδημα τους και μάλιστα σε μια εποχή που υπάρχουν χιλιάδες οικογένειες από τα μέλη των οποίων δεν εργάζεται κανένα; έστω και έτσι να είναι, η πρόταση αυτή όμως δεν έλεγε να καταργηθούν εντελώς οι μισθοί των αιρετών, μιλούσε για μια μείωση κατά 33% ώστε να δοθεί έστω μια εικόνα πως και οι πολιτικοί αντιλαμβάνονται το μέγεθος της κρίσης που βιώνουμε και συνεισφέρουν κι εκείνοι με τον τρόπο τους στην αντιμετώπιση της. Ναι κύριε Κολάρο, εφόσον ο κύριος Τσέπελης ως πρόεδρος της ΔΕΥΑΞ εργάζεται, ασφαλώς και θα πρέπει να αμείβεται, άλλωστε κι εγώ εργαζόμενος είμαι και θα ήμουν ο τελευταίος που θα ζητούσε να μην πληρώνεται κάποιος ο οποίος δουλεύει. Σας θυμίζω όμως ότι τον ανώτατο αυτό μισθό του προέδρου της ΔΕΥΑΞ θα τον πληρώνει κάθε μήνα ο άνεργος, ο απολυμένος, ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο εξαθλιωμένος από τα κυβερνητικά μέτρα Ξανθιώτης πολίτης, αυτός δηλαδή τον οποίο εσείς θέλετε να μας πείσετε ότι στηρίζετε. Τον κύριο Κολάρο τον συναντήσαμε και στη μεγάλη συγκέντρωση των Ρομ έξω από τον ΟΑΕΔ της Ξάνθης την περασμένη εβδομάδα, τον ακούσαμε να τους λέει ότι έχουν δίκιο κι ότι εκείνος θα είναι διαρκώς στο πλάι τους. δεν τον ακούσαμε όμως να τους λέει ότι εκείνος με τη στάση του στο δημοτικό συμβούλιο τάχτηκε υπέρ του να πληρώνουν οι άνθρωποι αυτοί μέσα από το λογαριασμό της ΔΕΥΑΞ τον ανώτατο προβλεπόμενο μισθό για τον πρόεδρο της επιχείρησης κι αναρωτιέμαι, δεν όφειλε να τους το πει κι αυτό; Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που η παράταξη του κυρίου Κολάρου δίνει μάχη μέσα στο δημοτικό συμβούλιο υπέρ του κυρίου Τσέπελη κ αυτό ο καθένας όπως θέλει το ερμηνεύει. Το θέμα είναι πως δεν έχει το δικαίωμα κανένας μα κανένας, στα πεζοδρόμια να δηλώνει υποστηριχτής του λαού και στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου να αντικρούει με τη στάση και την ψήφο του τα συμφέροντα των απλών πολιτών. Αυτή η διπροσωπία πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να τελειώσει, ή θα είναι με το λαό ή με τους αιρετούς, και την πίτα ολόκληρη αλλά και το σκύλο χορτάτο δε γίνεται να τα έχουν. Εκτός πια κι αν ο κύριος Κολάρος καταψήφισε τη συγκεκριμένη πρόταση στο δημοτικό συμβούλιο μόνο και μόνο επειδή την είχε υποβάλει ο κύριος Ανταμπούφης ο οποίος και εκπροσωπεί ένα άλλο μέρος της αριστεράς το οποίο δε συμπαθεί και πολύ το ΚΚΕ. Ακόμα και αυτό να ισχύει όμως, φαίνεται για άλλη μια φορά πως τα μιρκοκοματικά συμφέρονται μπαίνουν ακόμα και σε μια περίοδο κρίσης πιο πάνω από τα συμφέροντα του λαού. Σ. Καραχότζα

Έπνιξε την ελληνική οικονομία το μνημόνιο

Ήταν περίπου πριν ένα χρόνο τότε που τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη πανηγύριζαν γιατί είχαν καταφέρει με την υπογραφή του μνημονίου να αποφύγουν την στάση πληρωμών από το δημόσιο ή αν προτιμάτε, την πτώχευση της χώρας μας. Πράγματι χάρη στο μνημόνιο, στις 1 Μαΐου του 2010 καταβλήθηκαν κανονικά συντάξεις και μισθοί κι αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε όλοι μας, πως αν δηλαδή δεν υπήρχε αυτό το μνημόνιο, θα είχαμε ακούσει τότε ακόμα το περίφημο «δυστυχώς επτωχεύσαμε». Στην πορεία όμως άρχισε να φαίνεται πως το μνημόνιο δεν ήταν τελικά εκείνο που θα μας οδηγήσει εκτός κρίσης με αποκορύφωμα τα τελευταία στοιχεία που δείχνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο πως δεν επιτεύχθηκε κανένας από τους στόχους της κυβέρνησης. Το έλλειμμα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που περίμενε ο υπουργός οικονομικών, τα έσοδα όχι μόνο δεν αυξήθηκαν παρά τις οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων και την κατά πολλές μονάδες αύξηση του φόρου προτιθέμενης αξίας αλλά μειώθηκαν ενώ το βοιωτικό επίπεδο των περισσότερων Ελλήνων έχει υποστεί τραγικές αλλαγές. Είναι πραγματικά απορίας άξιον το πώς γίνεται να μην καταλαβαίνει ένας υπουργός οικονομικών και μια ολόκληρη κυβέρνηση, όσα καταλαβαίνει ένας απλός πολίτης, ότι δηλαδή η μείωση μισθών και συντάξεων έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών και όσο στην αγορά δεν υπάρχει χρήμα, τα κρατικά ταμεία δεν πρόκειται να γεμίσουν. Δεν ξέρω πως μπορούν κάποιοι να μιλούν για ανάπτυξη όταν ο νοικοκυριά έχουν φτάσει σε σημείο να στερούνται ακόμα και τα πλέον απαραίτητα, όταν η ανεργία αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, όταν τα λουκέτα στην αγορά πέφτουν βροχή. Δεν είναι δυνατόν να μη βλέπουν πως το μνημόνιο και η κυβερνητική πολιτική έχουν γίνει πλέον θηλιά στο λαιμό των επιχειρήσεων οι οποίες όσο κι αν το θέλουν, αδυνατούν να κρατήσουν τους υπαλλήλους τους ενώ και εκείνους που εξακολουθούν να κρατάνε, τους έχουν επί μήνες απλήρωτους. Το αποτέλεσμα όλων αυτών βέβαια είναι να κάνουμε απλά έναν κύκλο και να φτάσουμε και πάλι στο σημείο που ήμασταν πριν από δώδεκα μήνες, ένα βήμα πριν από την πτώχευση ή όπως το λένε τώρα, την αναδιάρθρωση του χρέους μας. Μια τρύπα στο νερό κάναμε δηλαδή και αυτό που φαίνεται είναι πως είχαν απόλυτο δίκιο όσοι εξ αρχής ακόμα τάχθηκαν ενάντια στο μνημόνιο. Δυστυχώς όμως μόλις τώρα άρχισαν να το αντιλαμβάνονται αυτό και ορισμένοι πράσινοι βουλευτές οι οποίοι και ζητούν άμεση επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου. Άρχισαν να επιτέλους οι κυβερνητικοί βουλευτές να αισθάνονται ότι κοροϊδεύουν το λαό λέγοντας του διαρκώς πως δε θα πάρουν νέα μέτρα ενώ την επόμενη κιόλας μέρα κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Μόνο που ο λαός δε μπορεί να αντέξει άλλα μέτρα, δε μπορεί να δεχτεί κι άλλες μειώσεις στο έτσι κι αλλιώς περιορισμένο εισόδημα του. Η εξαθλίωση του έχει φτάσει στο κόκκινο. Δεν είναι λύση το μνημόνιο κι αυτό πρέπει επιτέλους να το καταλάβουν εκείνοι που μας οδήγησαν σ’ αυτό. Τόσο καιρό ακούμε για ριζικές αλλαγές αλλά το μόνο που βλέπουμε είναι η διαρκής επιβάρυνση με νέα μέτρα των χαμηλών στρωμάτων κι αυτό σε καμιά περίπτωση δεν είναι αλλαγή. Όταν η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή αποφάσισε να δώσει στις τράπεζες τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ, η τότε αξιωματική αντιπολίτευση του Γιώργου Παπανδρέου κόντεψε να πάρει τα όπλα και αν βγει στους δρόμους. Ο καιρός όμως έχει γυρίσματα και να που έφτασε η ώρα να κάνει και το ΠΑΣΟΚ αυτό ακριβώς για το οποίο κατηγορούσε την προηγούμενη κυβέρνηση. Να δώσει τριάντα αυτή τη φορά δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες χωρίς όμως να διασφαλίσει πως τα χρήματα αυτά θα πάνε στην πραγματική οικονομία. Το φάρμακο που κάποιοι αποφάσισαν να χορηγήσουν στην άρρωστη Ελλάδα αποδείχθηκε λανθασμένο και πλέον πρέπει να αλλάξει η συνταγή. Μια θεραπεία που δεν αποδίδει, απλά δεν τη συνεχίζεις. Είναι εύκολο για έναν υπουργό να λέει και να ξαναλέει πως η σωτηρία της πατρίδας μας απαιτεί θυσίες απ’ όλους. Μόνο που εκείνοι που το λένε αυτό θα πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουν να μιλήσουν πρόσωπο με πρόσωπο με τον απλό λαό, με τον άνεργο που βλέπει τα χρέη να τον κυνηγούν κι εκείνος δε μπορεί να βρει τρόπο να αντιδράσει, με τον πατέρα που δε μπορεί ούτε το γάλα των παιδιών του να φέρει στο σπίτι, με τους ανθρώπους που αναζητούν τρόφιμα στους κάδους απορριμμάτων για να επιβιώσουν. Επίσης θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεφύγουμε ως χώρα από το συνήθειο να φορτώνουμε όλες τις ευθύνες και όλα τα λάθη που έχουν γίνει, στους προηγούμενους. Τον άνθρωπο που πεινάει δεν τον ενδιαφέρει καθόλου αν για τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας ευθύνεται το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία. Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, δεν είναι ούτε γαλάζια ούτε πράσινα. Αυτό που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα κι αυτό δυστυχώς μόνο καλό δε φαίνεται να είναι. Κάποιοι πλέον πρέπει να βρουν το θάρρος να πουν το ΟΧΙ στα μέτρα που διαρκώς όχι προτείνει αλλά επιβάλει το διεθνές νομισματικό ταμείο διότι αποδείχθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πως δε μπορούν να μας προσφέρουν λύση. Αν αυτό δε μπορεί να το καταλάβει η κυβέρνηση τότε μάλλον είναι πού λίγη για να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση. Όσοι δε μπορούν να μας προσφέρουν πλέον κάτι καλό, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να πάνε στα σπίτια τους. όσο νωρίτερα το κάνουν αυτό τόσο καλύτερο για την Ελλάδα μας. Σ. Καραχότζα

Ποια είναι η αλήθεια που δε μας έχουν πει;

Τη στιγμή που τα πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης ζητάνε σε καθημερινή βάση από τους Έλληνες να είναι ενωμένοι διότι όπως λένε, μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας, οι ίδιοι κάθε άλλο παρά ενωμένοι φαίνεται να είναι. Δεν είναι τυχαίο ότι το ΠΑΣΟΚ εδώ και αρκετούς μήνες έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα, στο ένα βρίσκονται οι φανατικού υποστηριχτές της πολιτικής του μνημονίου και στο άλλο εκείνοι που θεωρούν πως η συγκεκριμένη πολιτική μας οδηγείς ε αδιέξοδο και εξαθλιώνει τον έτσι κι αλλιώς πληγωμένο από τα κυβερνητικά μέτρα λαό. Εδώ και πολύ καιρό στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν και αντιμνημονιακές φωνές οι οποίες ωστόσο περιορίζονται μόνο στο βήμα της βουλής και δε μετατρέπονται σε αρνητική ψήφο την ώρα της ψήφισης των διαφόρων νομοσχεδίων κι αυτό διότι όσοι εκ των πράσινων βουλευτών τόλμησαν να κάνουν κάτι τέτοιο, να καταψηφίσουν δηλαδή νόμο που ήθελε να περάσει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, βρέθηκαν εκτός κόμματος. Όσο όμως περνάει ο καιρός τόσο οι φωνές αυτές πληθαίνουν με το αποκορύφωμα να έρχεται από τον υπουργό υγείας Ανδρέα Λοβέρδο ο οποίος ζήτησε και δημόσια από την κυβέρνηση να πει επιτέλους στον ελληνικό λαό την αλήθεια για την κατάσταση της εθνικής μας οικονομίας. Ποια είναι όμως αυτή η αλήθεια που ξέρουν αλλά δε μας τη λένε; Γιατί ο κύριος Λοβέρδος απλώς ζητάει να μας την πουν και δεν το κάνει ο ίδιος; Εκτός πια κι αν θεωρεί τον εαυτό του εκτός κυβέρνησης και φυσικά εκτός των ευθυνών για την πολύμηνη απόκρυψη αυτής της περιβόητης αλήθειας. Άσχετα όμως από τη στάση του κυρίου Λοβέρδου, εδώ υπάρχει ένα πολύ σοβαρό θέμα. Η αλήθεια είναι διαφορετική από αυτή που τόσο καιρό μας παρουσιάζουν κι άρα αυτό που εύκολα καταλαβαίνει ο κάθε πολίτης, είναι πως μας έχουν γεμίσει στα ψέματα. Όταν λέω ψέματα φυσικά δεν αναφέρομαι στα περίφημα ΔΕΝ του κυρίου Παπανδρέου τα οποία λίγο καιρό μετά γίνονταν όλα ΝΑΙ. Αλήθεια, πόσες φορές μας είπαν ότι ΔΕ θα προσφύγουμε στο διεθνές νομισματικό ταμείο; Πόσες φορές μας είπαν ότι ΔΕ θα παρθούν νέα ακόμα πιο σκληρά μέτρα; Πόσες φορές μας είπαν ότι η πολιτική αυτή ΔΕ θα πάει και μετά το 2013; Αμέτρητες, τόσες πολλές που αν κάτσω να τις μετρήσω φοβάμαι πως δε θα χρειαστεί να γράψω τίποτα άλλο για να γεμίσω όχι μόνο αυτή τη σελίδα αλλά ολόκληρη την εφημερίδα. Ποιο από αυτά τα ΔΕΝ παρέμεινε ΔΕΝ; Δυστυχώς ούτε ένα και σα να μην έφταναν όλα αυτά, τώρα πληροφορηθήκαμε από έναν εκ των κορυφαίων υπουργών πως τόσο καιρό δε μας λένε την αλήθεια. Τι αφορά όμως αυτή η αλήθεια; Την σημερινή κατάσταση της οικονομίας μας; Την κατάσταση στην οποία παρέλαβαν την οικονομίας της χώρας μας; Το μέγεθος και τον αριθμό των θυσιών που θα χρειαστεί να κάνουμε ως λαός; Τα χρόνια για τα οποία θα πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι για αν σώσουμε αυτό που κανένας μας δεν κατάστρεψε; Τι απ’ όλα αυτά; Έχουμε μια κυβέρνηση η οποία δήθεν θα έβαζε το μαχαίρι στο κόκαλο φέρνοντας ριζικές αλλαγές σε διάφορους τομείς αλλά βλέπουμε πως ο κάθε υπουργός, προφανώς για να μη χάσει την πελατεία του, κάνει πίσω όταν οι αλλαγές αυτές ακουμπήσουν και τον τομέα της δικής του ευθύνης. Τρανταχτό παράδειγμα αυτού που λέω αποτελεί η κυρία Μπιρμπίλη η οποία και ζήτησε να εξαιρεθούν από το μέτρο της αποκρατικοποίησης οι ΔΕΚΟ που βρίσκονται υπό τη δική της ευθύνη όπως είναι η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ και το φυσικό αέριο. Γιατί άραγε; Τι είναι αυτό που η κυρία Μπιρμπίλη θέλει να αποφύγει; Βέβαια ανασκεύασε τις δηλώσεις της αυτές αφού πρώτα τα άκουσε από όλους σχεδόν τους υπουργούς αλλά το νόημα των όσων είχε πει δεν αλλάζει. Φυσικά για το μνημόνιο δε θα πρέπει να γίνεται ούτε λόγος, είναι πλέον αποδεδειγμένο και με αριθμούς ότι μας οδηγεί αργά αλλά σταθερά σε αδιέξοδο, οι στόχοι παρέμειναν στόχοι αφού τα κρατικά έσοδα, συγκριτικά πάντα με τα όσα προέβλεπαν τα κυβερνητικά στελέχη, θα είναι λιγότερα κατά 1.2 δισεκατομμύρια ευρώ και φυσικά πολύ λιγότερα απ’ ότι ήταν το περυσινό αντίστοιχο διάστημα. Παρόλο δηλαδή που μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, παρόλο που αυξήθηκε κατά πολλές μονάδες ο φόρος προστιθέμενης αξίας, παρόλο που ο λαός αναγκάστηκε να πει το ψωμί ψωμάκι, τα έσοδα μειώνονται κι αυτό σημαίνει πως η καθαρά εισπρακτική πολιτική που από την πρώτη στιγμή της ακολουθεί αυτή η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν κατάφερε να αυξήσει τα κρατικά έσοδα αλλά τα μείωσε ενώ και το έλλειμμα θα είναι ύστερα κι από την ομολογία του υπουργού οικονομικών, πολύ υψηλότερο από το προβλεπόμενο. Όλα αυτά φυσικά ανάγκασαν τη κυβέρνηση να ακυρώσει ένα ακόμα από τα πολλά ΔΕΝ που μας έχει πει και να είναι έτοιμη να μας ανακοινώσει στις 15 Απριλίου και νέα, διορθωτικά όπως τα βάπτισε αυτή τη φορά μέτρα. Μέτρα που υποθηκεύουν το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας για πολλά ακόμα χρόνια αλλά εδώ μπαίνει ένα σημαντικό ερώτημα. Από πότε μια κυβέρνηση η οποία είναι εκλεγμένη για τέσσερα μόνο χρόνια, χωρίς φυσικά κανείς να μπορεί αν ξέρει ποια θα είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει από την επόμενη εκλογική μάχη, όποτε κι αν γίνει αυτή, έχει το δικαίωμα να λαμβάνει αποφάσεις τόσο σοβαρές οι οποίες να προδικάζουν την πορεία μιας χώρας για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια; Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα αυτό; Έχουν καταρχήν τη νομιμοποίηση να το κάνουν αυτό; Μην ξεχνάτε πως ο ελληνικός λαός τους εμπιστεύτηκε για τέσσερα χρόνια κι άρα οι όποιες αποφάσεις και πρωτοβουλίες τους θα έπρεπε να έχουν ως βάση αυτό το χρονικό ορίζοντα, δηλαδή τα τέσσερα και όχι τα δεκαπέντε χρόνια. Αφού όμως έκαναν όσα έκαναν και πολύ φοβάμαι πως τίποτα από αυτά πλέον δε μπορεί να ανακληθεί, ας μας πουν τουλάχιστον την αλήθεια που σύμφωνα με τον δικό τους υπουργό μας κρύβουν. Αποφασίζουν που αποφασίζουν για εμάς χωρίς τη συγκατάθεση μας, τουλάχιστον ας ξέρουμε την πραγματικότητα και όχι την εικονική αλήθεια που με τόση επιτυχία μας πλασάρουν. Στο κάτω, κάτω είναι δικαίωμα μας να ξέρουμε την αλήθεια, τη δική μας ζωή και το δικό μας μέλλον αφορούν οι αποφάσεις τους. Εκτός κι αν υπάρχει συγκεκριμένος στόχος τον οποίον πρέπει να πετύχουν και τον οποίο αν τον ξέρει ο λαός, θα θελήσει να σταθεί εμπόδιο για την επίτευξη του. Αυτό είναι; ΣΕΜΠΑΪΔΗΝ ΚΑΡΑΧΟΤΖΑ