Τα χαρίζει όλα ο Γιώργος Παπανδρέου

Ένα από τα πιο σκληροπυρηνικά χωριά της ορεινής Ξάνθης επισκέφθηκε στα μέσα του Φεβρουαρίου ο πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Παπανδρέου, πρόκειται για τον οικισμό Δημάριο του δήμου Μύκης απ’ όπου κατάγονται αρκετοί από εκείνους που εντάσσονται στους λεγόμενους φανατισμένους υποστηρικτές της άποψης του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, ότι στη Θράκη δεν υπάρχει μουσουλμανική αλλά τουρκική μειονότητα.
Βέβαια και μόνο η επιλογή του συγκεκριμένου χωρίου από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και όχι κάποιος άλλος οικισμός, σημαίνει πολλά. Οι άνθρωποι που επέλεξαν να φέρουν τον πρωθυπουργός της χώρας στο Δημάριο και όχι οπουδήποτε άλλου, ξέρουν πολύ καλά ποιο είναι το Δημάριο και ποιες οι θέσεις των κατοίκων του περί των μειονοτικών ζητημάτων.
Πέρα από την επιλογή του χωριού που θα επσικέφτονταν ο Γιώργος Παπανδρέου, κανείς μας, ούτε και οι λεγόμενοι μειονοτικοί κύκλοι, δεν περίμεναν να ακούσουν αυτά που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, γι’ αυτό άλλωστε οι δυο μουσουλμάνοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στη Θράκη σε δηλώσεις τους στα μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για ένα ιστορικό άνοιγμα της κυβέρνησης, εγώ θα το χαρακτήριζα ως ιστορικό ξεπούλημα. Πραγματικά ο κύριος Παπανδρέου έφτασε στο σημείο να πει ένα μεγάλο ΝΑΙ σε όλα όσα εδώ και χρόνια διεκδικεί η Άγκυρα, είπε ναι σε όλα εκείνα που θα επιτρέψουν στη γείτονα χώρα να αλωνίζει ανενόχλητη στη Θράκη χωρίς κανένας πλέον αν μπορεί να τη σταματήσει.
Καταρχήν είπε εμμέσως πλην σαφώς ΝΑΙ στην εκλογή του μουφτή, εκεί βέβαια τόνισε ότι για να γίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να προηγηθεί ένας εποικοδομητικός διάλογος όχι μόνο ανάμεσα σε μειονοτικούς και κυβερνητικούς παράγοντες αλλά ένας διακομματικός διάλογος διότι όπως είπε χαρακτηριστικά, το θέμα είναι ευαίσθητο και λεπτό και δεν πρέπει να υπάρχουν πρόχειροι χειρισμοί του. Βέβαια όλοι μας ξέρουμε τι σημαίνει εκλογή του μουφτή αλλά για όσους δεν ξέρουν, δεν έχουν παρά να ανατρέξουν στις μέχρι τώρα δράσεις των δήθεν εκλεγμένων ψευτομουφτήδων Ξάνθης και Κομοτηνής και θα καταλάβουν αμέσως γιατί η Άγκυρα ζητάει με τόση επιμονή να εκλέγονται στο εξής οι μουφτήδες και όχι να διορίζονται από το κράτος. Μου κάνει όμως ιδιαίτερη εντύπωση που ο κύριος Παπανδρέου δε ζήτησε να κάνει το ίδιο πράγμα και η Τουρκία, να εκλέγονται δηλαδή κι εκεί οι μουφτήδες διότι όπως όλοι γνωρίζουμε, πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει εκλεγμένος μουφτής. Δε μπορώ να πιστέψω ότι αυτό δεν το γνωρίζει ο Γιώργος Παπανδρέου.
Μαζί με την εκλογή των μουφτήδων όμως ο πρωθυπουργός της χώρας μας, είπε ΝΑΙ και στην εκλογή των επιτροπών που διαχειρίζονται τη βακουβική επιτροπή, να μπορεί δηλαδή κι εκεί να κάνει κουμάντο η Τουρκία λες και μιλάμε για δική τη περιουσία. Εδώ βέβαια θα μου πει κάποιος, «μα γιατί αυτοί που θα εκλεγούν είτε ως μουφτήδες είτε ως μέλη των επιτροπών που θα χειρίζονται τη Βακουβική επιτροπή, να είναι άνθρωποι της Τουρκίας;» η απάντηση είναι απλή, όταν το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής μπορεί και καθορίζει το αποτέλεσμα των εθνικών ή των αυτοδιοικητικών εκλογών στη Θράκη, στις περιοχές δηλαδή όπου ψηφίζουν μουσουλμάνοι, ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι θα κάνει σε αυτές τις εκλογές για μουφτή ή για βακουφικές επιτροπές.
Κι αν σε όλα τα παραπάνω το ΝΑΙ του Γιώργου Παπανδρέου δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο αφού όπως προανέφερα έβαλε ως όρο το διακομματικό διάλογο, σε κάποια άλλα πάγια αιτήματα της Άγκυρας είπε ΝΑΙ με τόνο. Τι ζητάει τόσο καιρό η Τουρκία και οι εδώ άνθρωποι της; Μα φυσιικά να γίνονται περισσότερα μαθήματα στην τουρκική στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία κι αυτό το υποσχέθηκε ο κύριος Παπανδρέου, είπε ξεκάθαρα ότι θα ενισχυθεί η τουρκική γλώσσα στα δημοτικά σχολεία των μουσουλμάνων. Δε μας είπε μόνο σε τι θα βοηθήσει αυτό τους κατά τα άλλα Έλληνες μουσουλμάνους πολίτες της Θράκης.
Κάτι άλλο το οποίο υποσχέθηκε ευθέως ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι ότι στο εξής όσοι από τους μουσουλμάνους επιθυμούν να δίνουν προφορικές εξετάσεις στην τουρκική για να αποκτήσουν δίπλωμα οδήγησης, θα μπορούν να το κάνουν. Αλήθεια, ο μουσουλμάνος που μιλάει μόνο την πομάκικη γλώσσα ή ο Ρομ που μιλάει μόνο τη δική του γλώσσα, πως θα μπορέσει να αποκτήσει δίπλωμα οδήγησης; Εκτός κι αν αυτός δεν είναι άνθρωπος, εκτός κι αν στην κυβέρνηση αυτή του ΠΑΣΟΚ θεωρούν ανθρώπους μόνο όσους δηλώνουν Τούρκοι.
Επίσης ο πρωθυπουργός μας, υποσχέθηκε ότι στα ΚΕΠ και κατ’ επέκταση σε όλους τους φορείς παροχής υπηρεσιών που λειτουργούν σε περιοχές με μουσουλμάνους κατοίκους, θα προσλαμβάνονται υπάλληλοι οι οποίοι εκτός από την Ελληνική, θα μιλάνε και την Τουρκική γλώσσα. Ούτε εδώ φαίνεται να ενημέρωσαν τον κύριο Παπανδρέου ότι στη ΕΛΛΗΝΙΚΗ Θράκη υπάρχουν δυστυχώς και μουσουλμάνοι οι οποίοι δεν ξέρουν ούτε την Ελληνική ούτε και την Τουρκική γλώσσα. Αυτοί δηλαδή δε θα εξυπηρετούνται σε καμιά υπηρεσία; Βέβαια με βάση την απλή λογική, οι περισσότεροι μουσουλμάνοι υπάλληλοι των διαφόρων υπηρεσιών, εκτός από Ελληνικά και Τουρκικά, μιλάνε και Πομάκικα κι άρα θα είναι σε θέση να εξυπηρετούν και τους καθαρά πομακόφωνους μουσουλμάνους της περιοχής. μου κάνει όμως εντύπωση που αυτό δεν αναφέρθηκε από τη μεριά του πρωθυπουργό, δεν είπε ούτε λέξη για Πομάκους, για Πομάκικη γλώσσα ή για Πομακοχώρια. Γιατί άραγε. Μόνο οι τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι της Θράκης έχουν δικαίωμα να εξυπηρετούνται στη γλώσσα τους;
Φυσικά εδώ μπαίνει ένα μεγάλο ζήτημα για το οποίο έχω γράψει αρκετές φορές ως τώρα. Φτάσαμε δυστυχώς στο σημείο να μιλάμε για το αν στις δημόσιες υπηρεσίες που λειτουργούν σε περιοχές με μουσουλμάνους θα προσλαμβάνονται υπάλληλοι που να μιλάνε δύο ή και τρεις γλώσσες ώστε να μπορούν να εξυπηρετούνται όχι κανένας άλλος αλλά Έλληνες πολίτες οι οποίοι απλά έχουν την ιδιαιτερότητα να είναι μουσουλμάνοι και όχι χριστιανοί. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί αυτό το κράτος στο οποίο λέγεται πως γεννήθηκε η δημοκρατία δε φρόντισε ποτέ να διδάξει σωστά στους ανθρώπους αυτούς την επίσημη γλώσσα της πατρίδας τους, την Ελληνική; Φυσικά, μην ξεχνάτε πως μια αμόρφωτη μειονότητα είναι πολύ πιο βολική και για την Ελλάδα και για την Τουρκία απ’ ότι μια μορφωμένη. Τον μορφωμένο άνθρωπο δε μπορείς να τον καθοδηγήσεις εκεί που θες ενώ τον αμόρφωτο, φτάνει μόνο να τους πεις πως σε περίπτωση που δηλώσει πως είναι Έλληνας θα βράζει στα καζάνια της κόλασης στον άλλο κόσμο, για να τον πάρεις με το μέρος σου. Τίποτα λοιπόν απ’ όσα έγιναν και γίνονται αναφορικά με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, δεν είναι τυχαίο, όλα αποσκοπούν στον καλύτερο δυνατό έλεγχο της και από τις δυο πλευρές.
Επίσης ο κύριος Παπανδρέου δεσμεύτηκε για την ταχύτερη δυνατή κατασκευή του κάθετου άξονα Βουλγαρίας Ελλάδας μέσο του χωριού Δημαρίου. Δε μας έφτανε δηλαδή ο υπάρχον δρόμος από και προς τη Βουλγαρία ο οποίος μόνο προβλήματα μας δημιουργεί, θα μας φτιάξουν και άλλον. Αναρωτιέμαι, δεν το βλέπουν οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ πως από τότε που άνοιξαν τα σύνορα στον Άγιο Κωνσταντίνο, πενταπλλασιάστηκε η μικροεγκληματικότητα στην Ξάνθη; Δεν τους ενημέρωσε κανείς ότι οι κάτοικοι της ορεινής περιοχής ζουν κλειδωμένοι στα σπίτια τους επειδή τα χωριά τους έχουν γεμίσει με Βούλγαρους οι οποίοι δεν έχουν αφήσει σπίτι στο οποίο δεν έχουν μπει; Δεν ξέρουν ότι από τότε που άνοιξε ο δρόμος για τη Βουλγαρία, η τοπική μας αγορά, τότε αυτή της ορεινής περιοχής όσο και αυτή της πόλης, ερημώνει διότι από τη μια όλοι οι Ξανθιώτες τρέχουν για τα ψώνια τους, ακόμα και για τα καύσιμα τους στη γειτονική χώρα όπου όλα είναι πάμφθηνα κι από την άλλη τα πομακοχώρια της Ξάνθης έχουν γεμίσει με παράνομους Βούλγαρους μικροπωλητές οι οποίοι εφοδιάζουν τους καταναλωτές με ότι χρειαστούν σε πολύ καλύτερες τιμές. Κάποτε μας είχαν πει ότι αυτός ο δρόμος θα φέρει ανάπτυξη στην Ξάνθη, ότι τα ξενοδοχεία της πόλης δε θα χωράνε τους επισκέπτες, ότι οι μικροεπιχειρηματίες της περιοχής θα πλουτίσουν. Που πήγαν όλα αυτά; Εμείς μέχρι τώρα μόνο λουκέτα στα μαγαζιά μας βλέπουμε, μόνο για διαρρήξεις και ληστείες ακούμε. Μετά από όλα αυτά όμως η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ανακοίνωσε και τη δημιουργία του νέου κάθετου άξονα ο οποίος μάλλον αποσκοπεί στο να φέρει στη χώρα μας τους Βούλγαρους εκείνους που για την ώρα δεν κατάφεραν αν έρθουν και να μπουν στα σπίτια μας.
Το αστείο στην όλη επίσκεψη του πρωθυπουργού στο χωριό Δημάριο ήταν που ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας ότι η χώρα μας περνάει δύσκολες οικονομικά στιγμές κι ότι ο ίδιος δεν ήρθε για να τάξει. Πράγματι, δεν έταξε τίποτα, πέρα από τον κάθετο άξονα Βουλγαρίας Ελλάδας, που να κοστίζει έστω και ένα ευρώ στη χώρα μας. Όλα όσα όμως υποσχέθηκε δεν ήταν τίποτα άλλο από προεκλογικές υποσχέσεις οι οποίες όπως ξέρουν πολύ καλά στο ΠΑΣΟΚ θα φέρουν χιλιάδες ψήφους στην κυβέρνηση στις διαφαινόμενες πρόωρες εθνικές εκλογές. Άρα δεν έταξε τίποτα που να κοστίζει σε χρήματα αλλά έταξε πράγματα που συνιστούν αυτό που λέμε ξεπούλημα των πάντων. Έχοντας προφανώς κατά νου να πάει σε πρόωρες εθνικές εκλογές, ήρθε στην Ξάνθη και υποσχέθηκε να κάνει πράξη όλα όσα εδώ και χρόνια ζητάει το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής το οποίο και ξέρει να κερδίζει για λογαριασμό άλλων εκλογές.
Κάποιοι από τους συγκεντρωμένους κατοίκους τον ρώτησαν γιατί στα χωριά τους δε μπορούν να παρακολουθούν τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια, γιατί δεν έχουν σήμα τους αλλά για το συγκεκριμένο θέμα δεν είπε ούτε κουβέντα ο κύριος Παπανδρέου. Του ζήτησαν την προώθηση του Μπασμά, μια από τις καλύτερες στον κόσμο ποικιλίες καπνού παράγεται στην Ξάνθη, και σε άλλες χώρες του εξωτερικού ώστε να αυξήσουν τις ποσότητες που παράγουν και να αρχίζουν να πουλάνε σε καλύτερες τιμές την παράγωγή τους. ούτε και γι’ αυτό το θέμα όμως είχε να τους πει κάτι, απλά αρκέστηκε στο να τους παραπέμψει στους αγροτικούς συνεταιρισμούς και την πιο σωστή λειτουργία τους. του παραπονέθηκαν για την απάτη με τα
Πλαστά ένσημα που έστησαν κάποιοι και εξαπάτησαν εκατοντάδες οικοδόμους πουλώντας τους πλαστά ένσημα, του του ζήτησαν δικαίωση τους και τιμωρία αυτών των ανθρώπων που τους έκλεψαν με αυτό τον τρόπο τα λεφτά αλλά ο κύριος Παπανδρέου ούτε και γι’ αυτό είχε να πει κάτι.
Γενικά δεν απάντησε σε κανένα από τα θέματα που του τέθηκαν, ήρθε με δική του λίστα θεμάτων, ήταν προαποφασισμένο το τι θα πει και τι θα υποσχεθεί και όλα ήταν σα να μην ειπώθηκαν. Φυσικά για όλα όσα ανακοίνωσε ο Γιώργος Παπανδρέου δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση από τα τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Ξάνθη, κανείς δεν είτε το θάρρος να του πως αυτά που λέει βλάπτουν το εθνικό μας συμφέρον, ότι ευνοούν τα παιχνίδια της Άγκυρας στη Θράκη. Άλλωστε δεν ήταν και εύκολο να διαφωνήσει κανείς με τον πρωθυπουργό αφενός μεν γιατί θα διακινδύνευε τη θέση του στο κόμμα κι αφετέρου γιατί δίπλα και απέναντι στον πρωθυπουργό ήταν ορισμένοι από τους πιο φανατικούς υποστηριχτές του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και των θέσεων που αυτό εκφράζει. Κακά τα ψέματα, το τουρκικό προξενείο φέρνει ψήφους και το ΠΑΣΟΚ το οποίο είναι με την πλάτη στο τοίχο, χρειάζεται ψήφους ώστε να έχει κάποιες ελπίδες να κερδίσει τις εκλογές που θα προκηρύξει.
Για να κερδιθούν λοιπόν οι ψήφοι της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη η λύση είναι μία. Κάνουνε πράξη όλα όσα ζητάει η Τουρκία και η μειονότητα γίνεται και πάλι πράσινη. Θέλουν περισσότερα τουρκικά στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία, τους τα υποσχέθηκαν. Θέλουν εξετάσεις για δίπλωμα οδήγησης στην τουρκική, σύντομα θα γίνει. Ζητάνε τουρκόφωνους υπαλλήλους στις δημόσιες υπηρεσίες, σε λίγο θα τους έχουμε. Θέλουν εκλογή των μουφτήδων και των επιτροπών που διαχειρίζονται τις βακουφικές περιουσίες, ο δρόμος άνοιξε και πολύ σύντομα θα είναι πλέον γεγονός. Ξεχνάνε όμως στο ΠΑΣΟΚ πως όλα αυτά δεν είναι απαίτηση όλων των μουσουλμάνων της Θράκης αλλά μόνο λίγων οι οποίοι και ζουν έχοντας ως επάγγελμα την παροχή των υπηρεσιών τους στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και κατά συνέπεια στην Άγκυρα. Ξεχνάνε στο ΠΑΣΟΚ ότι τον απλό το μουσουλμάνο δεν το νοιάζει τι είναι αλλά το πώς θα ζήσει αυτός και τα παιδιά του. Τον ενδιαφέρει να πουλήσει πιο ακριβά τον καπνό που παράγει, τον ενδιαφέρει να βρουν μια δουλειά τα παιδιά του, τον ενδιαφέρει να μπει το ψωμάκι μέσα στο σπίτι του. Ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται αν η μειονότητα της Θράκης είναι μουσουλμανική ή τουρκική και οι περισσότεροι από αυτούς ανήκουν στην ομάδα των 3500 έμμισθων συνεργατών της Άγκυρας. Δυστυχώς όμως εκείνοι καθορίζουν τους όρους του παιχνιδιού, ένα παιχνίδι στο οποίο αποφάσισε να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο η ελληνική κυβέρνηση. Εμπρός λοιπόν, την επόμενη φορά που ο πρωθυπουργός ή κάποιος υπουργός θα επισκεφθεί τη Θράκη, ας μη βάλει κοστούμι, ας φορέσει τη φανέλα της εθνικής Θράκης που δημιούργησαν εκείνη που ονειρεύονται ένα ανεξάρτητο κρατίδιο στη Θράκη κι ας κρατάει στο χέρι του τη σημαία της ανεξάρτητης Θράκης. Έτσι κι αλλιώς ακόμα και τα τελευταία όπλα που είχαμε στα χέρια μας ως χώρα, ο κύριος Παπανδρέου αποφάσισε όχι να τα πουλήσει διότι όταν πουλάς σημαίνει ότι παίρνεις και κάποιο αντάλλαγμα, αλλά να τα χαρίσει στη Τουρκία. Ο θεός να βάλει το χέρι του αν και για την ώρα μόνο ο κύριος Παπανδρέου το βάζει.

ΣΕΜΠΑΪΔΗΝ ΚΑΡΑΧΟΤΖΑ

Τα πομακοχώρια της ορεινής Ξάνθης επισκέφθηκε ο πρωθυπουργός

Την Θράκη επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα και πιο συγκεκριμένα την Παρασκευή και το Σάββατο ο πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Παπανδρέου με έναν από τους προορισμούς του να είναι τα πομακοχώρια της ορεινής Ξάνθης και ειδικότερα το χωριό Δημάριο του δήμου Μύκης.
Βέβαια η επίσκεψη του στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης ήταν σχετικά περιπετειώδεις αφού αναμενόταν να βρεθεί εκεί στις 11 το πρωί αλλά με δυσκολία κατάφερε να φτάσει στις 13:30 το μεσημέρι. Λίγο μετά τις 11 φάνηκε το ελικόπτερο σούπερ πούμα το οποίο μετέφερε τον κύριο Παπανδρέου στο Δημάριο αλλά η προσγείωση του εκεί δεν ήταν δυνατή λόγο της πυκνής ομίχλης και της βροχόπτωσης στην περιοχή.
Έτσι το ελικόπτερο με τον πρωθυπουργό αναγκάστηκε να επιστρέψει στην πόλη της Ξάνθης όπου και προσγειώθηκε τελικά ενώ στη συνέχεια ο πρωθυπουργός και οι στενοί συνεργάτες αναχώρησαν με αυτοκίνητα για το Δημάριο το οποίο απέχει ελάχιστα από τη γειτονική Βουλγαρία. Μάλιστα πρέπει να υπήρξε και μια εσκεμμένη καθυστέρηση της αναχώρησης του από την πόλη αφού αν ξεκινούσε νωρίτερα θα έφτανε στο χωριό την ώρα που οι κάτοικοι του ήταν στο τζαμί αφού ήταν Παρασκευή και τη μέρα εκείνη ως γνωστό οι μουσουλμάνοι όλου του κόσμου κάνουν μια ιδιαίτερη προσευχή το μεσημέρι.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες και την αρκετά μεγάλη καθυστέρηση του πρωθυπουργού να φτάσει στο χωριό, είχαν συγκεντρωθεί εκατοντάδες κάτοικοι του οικισμού αλλά και από την γύρω περιοχή και περίμεναν υπομονετικά τον Γιώργο Παπανδρέου τον οποίο και υποδέχτηκαν μέσα σε ζητωκραυγές και χειροκροτήματα.
Όταν τελικά ο κύριος Παπανδρέου έφτασε στο Δημάριο, το αυτοκίνητο που τον μετέφερε σταμάτησε λίγο έξω από το χωριό και ο ίδιος διέσχισε πεζός το χωριό ενώ ταυτόχρονα συνομιλούσε με πολίτες που ήταν στο δρόμο και με΄σα στα μαγαζιά. Η πρώτη σύντομη στάση του πρωθυπουργού ήταν στο σχολείο του χωριού όπου συνομίλησε για αρκετά λεπτά με τους μικρούς μαθητές οι οποίοι τον υποδέχτηκαν με λουλούδια ενώ στη συνέχεια στάθηκε έξω από το τζαμί του χωριού για να μιλήσει με τους συγκεντρωμένους κατοίκους.
Τελευταίος σταθμός του πρωθυπουργού στο Δημάριο ήταν ένα καφενείο του χωριού όπου και κλήθηκαν κάτοικοι του χωριού, αιρετοί της περιοχής και δημοσιογράφοι ώστε να συζητηθούν τα προβλήματα του ορεινού όγκου και να τεθούν ερωτήματα στον κύριο Παπανδρέου.
Το πρώτο και κύριο θέμα που τέθηκε από τη μεριά των κατοίκων ήταν η ανεργία η οποία το τελευταίο διάστημα αυξάνεται ραγδαία στην περιοχή μιας και ακόμα κι εκείνοι που μέχρι τώρα εργάζονταν είτε στην Αθήνα είτε στο εξωτερικό, τώρα έμειναν χωρίς δουλειά και επέστρεψαν στο χωριό τους. ένα δεύτερο και εξίσου σημαντικό θέμα που τέθηκε στον κύριο Παπανδρέου ήταν αυτό της μονοκαλλιέργειας του καπνού στην ορεινή περιοχή μα τους πολίτες να ζητούν επίμονα εναλλακτικές λύσεις καλλιεργειών οι οποίες θα αυξήσουν το εισόδημα τους και φυσικά θα είναι εξίσου αποδοτικές με τον καπνό.
Όσο για τον μπασμά ο οποίος είναι ένας από τους καλύτερους καπνούς σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι κάτοικοι της ορεινής περιοχής ζήτησαν να έχουν τη δυνατότητα να τον πωλούν και σε άλλα κράτη όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία και όχι μόνο ώστε και οι ποσότητες που παράγουν να αυξηθούν και η τιμή πώλησης του να είναι καλύτερη. Επίσης από τον Γιώργο Παπανδρέου ζήτησαν πρόσβαση στο διαδίκτυο αφού ειδικά στην ορεινή περιοχή, αυτό είναι σε πολλά σημεία ανύπαρκτο ενώ προς αυτή την κατεύθυνση, οι κάτοικοι του Δημαρίου έχουν συγκεντρώσει και υπογραφές με αίτημα, να αποκτήσει πρόσβαση στο ίντερνετ το χωριό τους.
Αρκετοί γονείς βέβαια ζήτησαν καλύτερη παιδεία για τα παιδιά τους ενώ αρκετοί έθεσαν και το θέμα της συμπεριφοράς των εκλεγμένων μετά τις εκλογές από τους οποίους και ζήτησαν να καθιερώσουν ώρα κοινού αφού μόλις περάσουν οι εκλογές, εξαφανίζονται και δεν τους βρίσκει κανένας. Επίσης ο κύριος Παπανδρέου ενημερώθηκε για την περίπτωση με τα πλαστά ένσημα και οι οικοδόμοι τους περιοχής του ζήτησαν άμεση δικαίωση τους και τιμωρία όσων οργάνωσαν αυτή την απάτη.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξαν οι συμπολίτες μας του ορεινού όγκου και για την εξέλιξη που υπάρχει ως προς το θέμα του κάθετου άξονα από την Βουλγαρία ενώ ζήτησαν την όσο το δυνατόν πιο σύντομη υλοποίηση του έργου αυτού. Βέβαια αρκετοί εξ αυτών αναφέρθηκαν και στα προβλήματα που προκάλεσε ο ήδη υπάρχον δρόμος για τη Βουλγαρία εκφράζοντας όμως τη βεβαιότητα ότι η εξάλειψη αυτών των προβλημάτων είναι θέμα χρόνου κι ότι ο κάθετος αυτός άξονας θα ωφελήσει σημαντικά την περιοχή και γενικότερα όλο το νομό.
Αμέσως μετά ορισμένοι επιχειρηματίες που προέρχονται από το χώρο της μειονότητας ζήτησαν την απλοποίηση των διαδικασιών για την ίδρυση και λειτουργία επιχειρήσεων στη χώρα μας και στο νομό μας ενώ αναφέρθηκαν και στο ενδιαφέρον Τούρκων και Βούλγαρων επιχειρηματιών οι οποίοι ωστόσο εξαιτίας της γραφειοκρατίας που υπάρχει στη χώρα μας, δεν αποφασίζουν ακόμα να επενδύσουν εδώ και προτιμούν άλλες χώρες οι οποίες έχουν καταφέρει να καταπολεμήσουν το φαινόμενο της γραφειοκρατίας.
Και τα θέμα με τα τζαμιά τα οποία θέλουν να κτίσουν να κτίσουν οι κάτοικοι αλλά κολλάνε στα γρανάζια της γραφειοκρατίας μπήκε στο τραπέζι των συζητήσεων με ορισμένους να λένε πως τζαμιά που διαθέτουν οικοδομική άδεια με νόμιμα αγορασμένο ή παραχωρημένο οικόπεδο, δε μπορούν να κτιστούν ζητώντας από τον πρωθυπουργό να παρέμβει άμεσα ώστε το κάθε χωριό να μπορεί με νόμιμο πάντα τρόπο, να αποκτήσει το δικό του χώρο λατρείας. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι ορισμένοι έκαναν λόγο για περισσότερη γραφειοκρατία κι άρα ταλαιπωρία όταν πρόκειται για υποθέσεις που αφορούν μουσουλμάνους αφήνοντας ξεκάθαρα αιχμές κατά της πολιτείας για διαφορετική μεταχείριση τους σε σύγκριση με τους χριστιανούς πολίτες της χώρας μας και ειδικότερα της περιοχής μας.
Μεγάλο ενδιαφέρον ωστόσο έδειξαν οι κάτοικοι του ορεινού όγκου και για τους χώρους άθλησης των νέων οι οποίοι και δεν υπάρχουν στην περιοχή ζητώντας την όσο το δυνατόν πιο γρήγορη δημιουργία τους ώστε οι νέοι τους, τα παιδιά τους, να μη βρεθούν σε άλλα, πολύ δυσάρεστα μονοπάτια.
Στη συνέχεια ο λόγος δόθηκε στους κτηνοτρόφους οι οποίοι και ζήτησαν τη διευκόλυνση τόσο με την απλοποίηση των διαδικασιών όσο και με την οικονομική ενίσχυση, όσων επιθυμούν να ανοίξουν κτηνοτροφικές μονάδες ή να εκσυγχρονίσουν αυτές που ήδη έχουν.
Αμέσως μετά τους κατοίκους, πήρε το λόγο ο μειονοτικός βουλευτής της κυβέρνησης Μάνταζη Τσετίν ο οποίος και απευθυνόμενος στον Γιώργο Παπανδρέου, του ξεκαθάρισε ότι ως κυβερνητικός βουλευτής, στηρίζει τον ίδιο και τις αποφάσεις τους αλλά θα πρέπει και η κυβέρνηση να δώσει το ανάλογο ενδιαφέρον στην ορεινή Ξάνθη, να κάνει αρκετές παρεμβάσεις και έργα ώστε να δοθεί λύση σε πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της. Μετά τον κύριο Τσετίν μίλησε ο αναπληρωτής υπουργός περιφερειακής ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας Σωκράτης Ξυνίδης ο οποίος τόνισε ότι η Θράκη και γενικότερα ολόκληρη η περιφέρεια, έχει τις προδιαγραφές και τις προϋποθέσεις να γίνει πρότυπο ανάπτυξης αλλά ταυτόχρονα τόνισε ότι τα προβλήματα που υπάρχουν εδώ είναι στο δεκαπλάσιο από αυτά της υπόλοιπης χώρας ενώ αναφερόμενος σε θέματα γραφειοκρατίας και πελατειακών σχέσεων, είπε χαρακτηριστικά ότι αυτά στη Θράκη είναι επί 100 κι άρα η περιοχή αυτή θα πρέπει να προσεχθεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Η τοποθέτηση αυτή βέβαια του κυρίου Ξυνίδη ίσως να ήταν και μια ξεκάθαρη απάντηση σε όλους εκείνους που τον κατηγόρησαν για τις αλλαγές τις τελευταίας στιγμής στον νέο αναπτυξιακό νόμο όπου τελικά δόθηκαν σε Θράκη και Αχαΐα τα ίδια επενδυτικά κίνητρα.
Μετά το λόγο πήρε ο υφυπουργός υποδομών κύριος Σιφουνάκης ο οποίος μίλησε κυρίως για τον κάθετο άξονα Βουλγαρίας Ελλάδας τονίζοντας ότι οι μελέτες αυτού του έργου είναι ήδη σε προχωρημένο στάδιο κι ότι σύντομα αναμένεται να γίνουν οι πρώτες δημοπρατήσεις. Το έργο έχει χωριστεί σε τέσσερα κομμάτια, Ξάνθη - Σμίνθη 20 χιλιόμετρα το πρώτο, Σμίνθη - Εχίνος 11 χιλιόμετρα το δεύτερο, Εχίνος - Μελίβια 5 χιλιόμετρα το τρίτο και Μελίβια - σύνορα 19 χιλιόμετρα το τελευταίο το οποίο και θα κοστίσει περίπου 48 εκατομμύρια ευρώ.
Στη συνέχεια μίλησε ο υπερπεριφερειάρχης ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ο οποίος ξεκαθάρισε ότι θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό των δήμων και της περιφέρειας για τα έργα που θα επιχειρήσουν να κάνουν, αναφέρθηκε και στο παράπονο των κατοίκων για τα τζαμιά τα οποία ενώ διαθέτουν οικοδομική άδεια, δε μπορούν να τα κτίσουν τονίζοντας ότι αυτά δε θα τα ανεχτεί κι ότι τα τζαμιά που διαθέτουν τις βασικές προβλεπόμενες προϋποθέσεις θα κτίζονται άμεσα ενώ παράλληλα επεσήμανε ότι αυτό δε σημαίνει πως θα γίνεται το ίδιο με τα τζαμιά εκείνα που κτίζονται παράνομα.
Τελευταίος πήρε το λόγο ο πρωθυπουργός προκειμένου να δώσει τις δικές του απαντήσεις στα ζητήματα και ερωτήματα που του τέθηκαν. Ο κύριος Παπανδρέου καταρχήν ξεκαθάρισε ότι στη Θράκη δεν ήρθε για να τάξει και να υποσχεθεί αλλά για να δει ο ίδιος τα προβλήματα των εδώ κατοίκων και να αναζητήσουν όλοι μαζί λύσεις. Τόνιζε επίσης ότι δεν είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός μιας χώρας να μπορεί να βρίσκεται αυτοπροσώπως στον κάθε απομακρυσμένο οικισμό και να δίνει λύσεις στα προβλήματα των κατοίκων του, άλλωστε όπως είπε χαρακτηριστικά, εκεί ακριβώς αποσκοπεί ο Καλλικράτης, στο να μπορούν δηλαδή να λύνουν τα προβλήματα της κάθε περιοχής οι πιο κοντινές στο λαό εξουσίες όπως οι δήμοι και οι περιφέρειες και αν μη χρειάζεται τα πάντα να περνούν από δεκάδες γραφεία βουλευτών και υπουργών.
Όσο για το θέμα της μεγάλης γραφειοκρατίας στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός τόνισε ότι αυτή είναι ίδια για χριστιανούς και μουσουλμάνους χωρίς όμως να αποκλείει το ενδεχόμενο, να υπάρχουν περιπτώσεις όπου επειδή κάποιος είναι μουσουλμάνος και όχι χριστιανός, να ταλαιπωρείται περισσότερο. Επεσήμανε όμως ότι η αποκέντρωση της εξουσίας με την αναδιάρθρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης θα βοηθήσει σημαντικά και στην καταπολέμηση του φαινομένου της γραφειοκρατίας.
Απαντώντας στο αίτημα πολλών κατοίκων για καλύτερη παιδεία στα μουσουλμανόπαιδα, ο κύριος Παπανδρέου αναφέρθηκε στις προθέσεις του υπουργείου παιδείας να ενισχύσει τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας αναφερόμενος όμως στην τουρκική και όχι σε κάποια άλλη από τις ομιλούμενες από τους μουσουλμάνους της Θράκης γλώσσες. Στην ΄διια κατεύθυνση, της ενίσχυσης δηλαδή της τουρκικής γλώσσας στη Θράκη ο Γιώργος Παπανδρέου δεσμεύτηκε να δώσε άμεσα εντολή στον κύριο Ρέπα να καθιερώσει την προφορική εξέταση των μουσουλμάνων υποψηφίων οδηγών για να αποκτήσουν δίπλωμα οδήγησης στην μητρική τους γλώσσα η οποία όμως και πάλι για τον πρωθυπουργό μας είναι η Τουρκική. Επίσης, κλείνοντας το θέμα της γλώσσας ο κύριος Παπανδρέου υποσχέθηκε ότι στο εξής, σε όλα τα κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών (ΚΕΠ) τα οποία λειτουργούν σε περιοχές όπου ζουν και μουσουλμάνοι, θα υπάρχουν υπάλληλοι οι οποίοι εκτός από την ελληνική γλώσσα θα ξέρουν και μια δεύτερη αλλά δυστυχώς εξαιτίας των ζητωκραυγών και των χειροκροτημάτων των παραβρισκόμενων, δεν κατάφερα να ακούσω αν είπε ότι η δεύτερη αυτή γλώσσα θα είναι η μητρική ή η τουρκική αλλά πιθανότατα είπε τουρκική.
Παρακάτω αναφέρθηκε και σε άλλα καυτά θέματα όπως είναι αυτό της εκλογής του μουφτή αλλά και των βακουφικών επιτροπών. Ο Γιώργος Παπανδρέου είπε ξεκάθαρα πως είναι υπέρ της εκλογής και του μουφτή και των βακουφικών επιτροπών με την προϋπόθεση όμως, μιας και μιλάμε για ευαίσθητα και λεπτά θέματα, να προηγηθεί συζήτηση όχι μόνο μεταξύ των μειονοτικών και κυβερνητικών παραγόντων αλλά και συζήτηση μεταξύ όλων των κομμάτων ώστε ο όποιος χειρισμός αυτών των θεμάτων να μην είναι πρόχειρος και δημιουργήσει αντί να λύσει, αυξήσει τα προβλήματα που υπάρχουν.
Ως προς το θέμα του ίντερνετ στην ορεινή Ξάνθη, ο πρωθυπουργός έδωσε εκεί μπροστά σε όλους εντολή στον υπερπεριφερειάρχη κύριο Θύμιο Σώκο να δώσει προτεραιότητα στην ορεινή περιοχή αναφορικά με τα νέα ψηφιακά σχολεία τα οποία πορωθεί η κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας ώστε η περιοχή να αποκτήσει άμεσα πρόσβαση στο ίντερνετ.
Όσο για το αίτημα των κατοίκων να προωθηθεί και στο εξωτερικό ο μπασμάς, ο κύριος Παπανδρέου απάντησε πως αυτό είναι θέμα σωστής λειτουργίας των αγροτικών συνεταιρισμών με την πολιτεία απλά να διευκολύνει και να στηρίζει όπου και όσο μπορεί τις όποιες προσπάθειες τους. τέλος ο Γιώργος Παπανδρέου τόνισε ότι οι καιροί για τη χώρα μας είναι δύσκολοι αλλά η κυβέρνηση θα τα καταφέρει μαζί με τη στήριξη όλων μιας και στο εξής, η επίλυση των προβλημάτων της κάθε περιοχής θα πρέπει να είναι κοινός στόχος όλων και στο τέλος θα τα καταφέρουμε και οι καλύτερες μέρες για την πατρίδα μας δε θα αργήσουν να έρθουν.
Κλείνοντας να σημειώσουμε ότι στο Δημάριο δεν ήρθαν τελικά όλοι οι υπουργοί που συνόδευαν τον Γιώργο Παπανδρέου στο ταξίδι του αυτό αφού την ίδια που εκείνος βρισκόταν καθοδόν προς την ορεινή περιοχή, εκείνοι έπρεπε να φύγουν για το έκτακτο περιφερειακό συμβούλιο που είχε προγραμματιστεί για τις 14:00 στην Κομοτηνή. Παρόντες όμως ήταν στο Δημάριο όλοι οι υπόλοιποι κυβερνητικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες από την Ξάνθη. Ο αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης Φώτης Καραλίδης, ο διοικητής του γενικού νοσοκομείου Ξάνθης Αθανάσιος Μπαμπαλίδης, ο προϊστάμενος της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ξάνθης Σάββας Μελισσόπουλος, ο γραμματέας της νομαρχιακής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ στην Ξάνθη Αχιλλέας Τσαρτσάρας, ο προϊστάμενος του γραφειού πολιτικών υποθέσεων στην Ξάνθη (κάτι αντίστοιχο με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής) Αλέξανδρος Αλεξανδρής, ο δήμαρχος Μύκης Μουσταφά Τσουκάλ, πολλοί περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι και άλλοι.

Σ. Καραχότζα

Έζησαν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα

Σίγουρα αυτό το τέλος δεν το έχετε διαβάσει σε κανένα παραμύθι, σε όλες τις ιστορίες με τα πριγκιπόπουλα, τις βασιλοπούλες και τους γίγαντες, το τέλος είναι ένα, ότι δηλαδή αυτοί έζησαν καλά κι εμείς καλύτερα. Στις ιστορίες όμως που λέγονται ΒΑΤΟΠΕΔΙ και SIEMENS, όπου πρωταγωνιστές δεν είναι οι βασιλιάδες αλλά οι υπουργοί, το τέλος τους βρίσκει να ζουν πολύ καλύτερα όλοι τους εκτός από εμάς που θα ζούμε πλέον πολύ χειρότερα.
Μιλάμε για δυο ιστορίες που ζημίωσαν, σύμφωνα πάντα με τα δικά τους λεγόμενα, κατά μερικά δισεκατομμύρια ευρώ το ελληνικό δημόσιο, ζημιά την οποία πρέπει να καλύψουμε εμείς μέσα από τις περικοπές των μισθών και των συντάξεών μας, μέσα από τη συνεχή αύξηση των φόρων, μέσα από την καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων και μέσα από την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Όσο για εκείνους που προκάλεσαν τη ζημιά αυτή, είτε εσκεμμένα είτε άθελά τους, ούτε λόγος για τιμωρία τους ή για επιστροφή από τους ίδιους των χρημάτων που έχασε το ελληνικό κράτος.
Λέει ο Τσουκάτος ότι πήρε ένα εκατομμύριο ευρώ από τη Siemens και τα χρήματα αυτά τα παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ, και κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ελέγξει τα ταμεία του κόμματος. Η εισαγγελική αρχή έχει αποδεχτεί ότι τα χρήματα αυτά πράγματι κατέληξαν στο ΠΑΣΟΚ αλλά οι έρευνες συνεχίζονται για έξι ολόκληρα χρόνια χωρίς κανένα αποτέλεσμα; Δεν καταλαβαίνω τι περιμένουν, αφού έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα χρήματα αυτά τα πήρε το ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν αποδίδονται οι ανάλογες ευθύνες; Μήπως γιατί είναι κόμμα και όχι ένας απλός πολίτης;
Φυσικά και οι δυο αυτές υποθέσεις έκλεισαν, τα όποια αδικήματα ενδεχομένως υπήρχαν έχουν όλα παραγραφεί και μπορεί απλά μετά από κάποια χρόνια, για τα σκάνδαλα αυτά να μπουν στη φυλακή δύο, τρεις, πέντε απλοί και κατά πάσα πιθανότητα αθώοι υπάλληλοι, έτσι για να λέμε ότι στη χώρα μας υπάρχει και δικαιοσύνη. Να είστε βέβαιοι ότι από εκείνους που έκαναν τις συμφωνίες, που έβαλαν τις υπογραφές τους στις συμβάσεις που υπογράφηκαν και εν τέλει προκάλεσαν αυτή την τεράστια ζημιά στο ελληνικό δημόσιο, κανένας δεν πρόκειται όχι φυλακή να πάει αλλά ούτε στο εδώλιο του δικαστηρίου να κάτσει.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας κι ας μην παραμυθιαζόμαστε από εκείνους που έχουν ονοματίσει γαλάζιο το σκάνδαλο της μονής Βατοπεδίου και πράσινο το σκάνδαλο της Siemens, δεν υπάρχουν πράσινα και γαλάζια σκάνδαλα. Και στις δύο αυτές υποθέσεις καθώς και σε όλα τα υπόλοιπα, μικρά ή μεγάλα σκάνδαλα που υπήρξαν στη χώρα μας, εμπλέκονται τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία και γι’ αυτό ακριβώς δε θα πληρώσει ποτέ κανένας, επειδή ο ένας καλύπτει τον άλλον.
Αντί όμως όλοι εμείς, πολίτες και δημοσιογράφοι, να ασχολούμαστε με την ατιμωρησία των πολιτικών, καθόμαστε και μαλώνουμε για το ποιος έχει την ευθύνη για τη μεταφορά των 250 μεταναστών σε κτήριο της Νομικής Σχολής στην Αθήνα. Είμαστε άραγε τόσο χαζοί; Εγώ λέω πως όχι, απλά ήταν μια ακόμα καλοστημένη παγίδα ώστε να στρέψουμε αλλού την προσοχή μας και να μην ασχοληθούμε με Βατοπέδι και Siemens. Για σκεφτείτε λίγο ποια μέρα ήταν εκείνη που οι μετανάστες μεταφέρθηκαν στη νομική. Ήταν η μέρα που όλοι περιμέναμε το περιβόητο πόρισμα για το σκάνδαλο της Siemens μέσα από το οποίο θα μαθαίναμε και τα ονόματα των εμπλεκόμενων πρώην υπουργών.
Άρα κάποιοι είχαν πολύ σοβαρό λόγο να μας σερβίρουν με άψογο τρόπο το περιστατικό αυτό με τους μετανάστες ώστε να ασχοληθούμε όλοι μ’ αυτό και με τίποτα άλλο. Φυσικά λύση στο πρόβλημα, έστω και άθελα του, έδωσε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α αφού κατά κοινή ομολογία, δικοί του άνθρωποι οργάνωσαν αυτή τη μεταφορά των μεταναστών, κάτι που φυσικά κόστισε στην παράταξη του Αλέξη Τσίπρα αφού αν την επόμενη μέρα είχαμε εθνικές εκλογές, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα έχανε μεγάλο μέρος της δύναμης του. Όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε, για τη μεταφορά των 250 μεταναστών στη Νομική Σχολή της Αθήνας, γνώριζαν οι πάντες. Οι άνθρωποι αυτοί έκαναν ολόκληρο ταξίδι, επιβιβάστηκαν στο πλοίο και στο λεωφορείο με ονομαστική κατάσταση, διέσχισαν τόσο δρόμο και δεν μπόρεσε να τους σταματήσει κανένας; Τους στηρίζει μια οργάνωση που χρηματοδοτείται από το ελληνικό κράτος και δεν ήξερε τίποτα η κυβέρνηση; Γιατί λοιπόν όλοι έπεσαν από τα σύννεφα όταν μαθεύτηκε το όλο γεγονός;
Να γιατί λέω πως ο μόνος στόχος ήταν τη μέρα εκείνη να στρέψουν αλλού την προσοχή μας και όχι στο πόρισμα για τη Siemens, γιατί ήξεραν ότι το πόρισμα πρέπει να περάσει με όσο το δυνατόν πιο αθόρυβο τρόπο ώστε να μην προκαλέσει αντιδράσεις για την εκ νέου ατιμωρησία των πολιτικών. Έριξαν τους μετανάστες στη νομική, τα χρεώθηκε όλα πολιτικά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και όλα μέλι γάλα. Πείτε μου λοιπόν κι εσείς, ισχύει ή δεν ισχύει αυτό που λέω στην αρχή, ότι δηλαδή αυτοί έζησαν καλά κι εμείς που θα πληρώσουμε τις δικές τους ζημιές χειρότερα; Μόνο που μαζί με την στροφή της προσοχή μας στους μετανάστες και όχι στο πόρισμα, κατάφεραν για άλλη μια φορά να δώσουν βήμα σε όλους εκείνους που εδώ και χρόνια ζητούν την κατάργηση του ασύλου και τώρα έχουν τη μεγάλη ευκαιρία να το απαιτήσουν.
Δε ξέρω όμως ποιο είναι το άσυλο που πρώτα πρέπει να καταργηθεί, το πολιτικό ή το πανεπιστημιακό; Έγραψα και στο προηγούμενο μας τεύχος ότι σίγουρα το πανεπιστημιακό άσυλο δε λειτουργεί όπως πρέπει κι ότι σίγουρα πρέπει να γίνουν κάποιες παρεμβάσεις διότι με τη σημερινή του μορφή αποτελεί τον καλύτερο τρόπο διαφυγής όλων εκείνων που για κάποιον λόγο διώκονται από το νόμο και θέλουν να αποφύγουν την σύλληψη. Κάτι ανάλογο όμως και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό γίνεται και με το πολιτικό άσυλο το οποίος επίσης έχει κρατήσει πολλούς ανθρώπους έξω από τη φυλακή. Όλοι εκείνοι λοιπόν που τόσο επίμονα ζητούν την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, ας βρουν τη δύναμη να ζητήσουν κάτι τέτοιο πρώτα για το πολιτικό άσυλο και μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε και με το πανεπιστημιακό.

Σ. Καραχότζα

Μόνο προβλήματα μας δημιουργεί ο μεθοριακός σταθμός του Αγίου Κωνσταντίνου

Σε μια εποχή που όλοι μας λέμε και γράφουμε για τις δύσκολες στιγμές που περνάει η τοπική αγορά της Ξάνθης, το χτύπημα για σχεδόν όλους τους κλάδους των επαγγελματιών της περιοχής μας φαίνεται να είναι διπλό, από τη μια η οικονομική κρίση και η μειωμένη αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, μια κατάσταση φυσικά η οποία ισχύει για ολόκληρη τη χώρα, κι από την άλλη το άνοιγμα των συνόρων προς τη Βουλγαρία απ’ όπου κανείς μας δεν είχε υπολογίσει τη ζημιά που θα υποστούν τα καταστήματα του νομού μας.
Στην αρχή η ζημιά αυτή δεν ήταν και τόσο μεγάλη αφού οι αγορές των Ξανθιωτών από τη γειτονική Βουλγαρία περιορίζοντας κυρίως σε τρόφιμα και γενικότερα σε είδη σούπερ μάρκετ, αλλά με την πάροδο του χρόνου και με τη θηλιά της οικονομικής κρίσης να σφίγγει όλο και περισσότερο τον Ξανθιώτη καταναλωτή, η ζημιά αυτή μεγαλώνει και η γκάμα των προϊόντων που πλέον οι περισσότεροι προμηθεύονται από την αγορά της Βουλγαρίας, μεγαλώνει.
Τα έτσι κι αλλιώς ελάχιστα πρατήρια καυσίμων της ορεινής περιοχής αλλά και ορισμένα που δραστηριοποιούνται μέσα στην πόλη, κοντεύουν να βάλουν λουκέτο γιατί αυξάνονται μέρα με τη μέρα οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων που προτιμούν μια βόλτα μέχρι την κοντινότερη πόλη της Βουλγαρίας όπου όχι απλά γεμίζουν με βενζίνη το αυτοκίνητό τους αλλά μεταφέρουν και σε ειδικά δοχεία καύσιμα από τη γειτονική χώρα προκειμένου να έχουν αποθέματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους ανθρώπους αυτούς αφού εδώ πρέπει να πληρώσουν 1,60 ευρώ το λίτρο ενώ εκεί το βρίσκουν με μόλις 1 ευρώ.
Επίσης όλο και περισσότεροι γίνονται εκείνοι που επισκέπτονται μια φορά τουλάχιστον το μήνα κάποιο βουλγάρικο σούπερ μάρκετ, όπου με τα μισά σχεδόν χρήματα εξασφαλίζουν τα απαραίτητα για το σπίτι ψώνια του μήνα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα είδη ρουχισμού αφού και αυτά είναι πολύ πιο φθηνά στη Βουλγαρία και εκεί μπορεί να ντυθεί μια ολόκληρη οικογένεια με τα χρήματα που χρειάζεται ένα μόνο άτομο για να ντυθεί από τη δική μας αγορά.
Ζημιά όμως δεν έχουν μόνο οι κλάδοι του εμπορίου αφού και τα υπόλοιπα επαγγέλματα έχουν μεγάλη ζήτηση στη Βουλγαρία. Δυστυχώς όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας φαίνεται να προτιμούν τον Βούλγαρο ηλεκτρολόγο, υδραυλικό, μαραγκό, οικοδόμο και μπογιατζή ενώ παράλληλα και τα αντίστοιχα υλικά τα προμηθεύονται από τη γειτονική χώρα και όχι από τα δικά μας καταστήματα. Ξέρω περιπτώσεις όπου ολόκληρα σπίτια επιπλωθήκαν με έπιπλα που αγοράστηκαν από καταστήματα της Βουλγαρίας και στήθηκαν από βουλγάρικα συνεργεία.
Ακόμα όμως κι εκείνοι οι λίγοι που δεν έχουν τη δυνατότητα της μετακίνησης στη Βουλγαρία, βρίσκουν τρόπο να κάνουν τα ψώνια τους από εκεί είτε παραγγέλλοντάς τα με κάποιους άλλους που κάνουν συχνά το ταξίδι αυτό είτε αγοράζοντάς τα από τους Βούλγαρους μικροπωλητές που βρίσκονται καθημερινά πλέον σε χωριά της ορεινής και όχι μόνο περιοχής.
Κι όλα αυτά γίνονται ακόμα πιο εύκολα τη στιγμή που στα σύνορα δεν υπάρχει σχεδόν κανένας έλεγχος από την ελληνική πλευρά, με αποτέλεσμα ο καθένας να μεταφέρει ό,τι θέλει και σε όποια ποσότητα θέλει. Πέρα όμως από τη ζημιά που το άνοιγμα των συνόρων αυτών έχει προκαλέσει στους ντόπιους επαγγελματίες, υπάρχει και το θέμα της ασφάλειας. Ας μη γελιόμαστε, όσο ρατσιστικό κι αν ακούγεται, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι από τη μέρα που άνοιξαν αυτά τα σύνορα, η εγκληματικότητα στην περιοχή μας έχει αυξηθεί ραγδαία. Ήδη οι κάτοικοι πολλών οικισμών της περιοχής, αναφέρω ενδεικτικά το Άλμα, οι οποίοι μέχρι τώρα άφηναν τα σπίτια τους ξεκλείδωτα γιατί δεν είχαν το φόβο της κλοπής, τώρα φοβούνται να κυκλοφορήσουν μέσα στο ίδιο τους το χωριό από την ώρα που θα σκοτεινιάσει και μετά γιατί οι πλατείες και οι δρόμοι των χωριών είναι γεμάτοι από Βούλγαρους.
Από τη μεριά της αστυνομίας φυσικά μας λένε ότι γίνονται κάποιοι έλεγχοι, για τον εντοπισμό κυρίως κλοπιμαίων, αλλά κι αυτό είναι δειγματοληπτικοί αφού είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο οι μόλις δύο αστυνομικοί ανά βάρδια να καταφέρουν να ελέγχουν όλα τα αυτοκίνητα που φεύγουν από τη χώρα μας για τη Βουλγαρία. Άλλωστε παρά τις τόσες κλοπές που τους τελευταίους μήνες έγιναν στην περιοχή μας, δεν ακούσαμε ποτέ να εντοπιστούν μέσα σε κάποιο αμάξι αυτά που κλάπηκαν κι αυτό καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος αφού τα κλεμμένα αντικείμενα δεν μπορεί να μεταφέρονται με άλλο τρόπο, η μεταφορά τους γίνεται με τα αυτοκίνητα κι άρα δεν υπάρχει κανένας έλεγχος.
Κι όμως, πριν από σχεδόν ένα χρόνο, κάποιοι πανηγύριζαν για το δρόμο αυτό και για το άνοιγμα των συνόρων στον Άγιο Κωνσταντίνο, μας έλεγαν ότι ο δρόμος αυτός θα αλλάξει την περιοχή μας, θα έρθουν τουρίστες, θα αφήνουν εδώ τα χρήματά τους, δε θα χωράνε στα ξενοδοχεία μας, τα μαγαζιά θα διπλασιάσουν τον τζίρο τους. Είδατε εσείς να γίνεται τίποτα απ’ όλα αυτά; Εγώ δεν είδα τίποτα ακόμα. Συμφωνώ κι εγώ ότι μέσα σε έναν ορίζοντα δεκαετίας, η περιοχή μας πράγματι θα δει κάποιο όφελος από το άνοιγμα αυτό των συνόρων αλλά αφού πρώτα υποστούμε ό,τι κακό μπορεί να μας κάνει ο δρόμος αυτός.
Μόνο που οι εμπνευστές του φρόντισαν να αναφερθούν μόνο στα θετικά αυτών των συνόρων χωρίς να πουν λέξη και για τα αρνητικά. Φρόντισαν να μας φουσκώσουν τα μυαλά μιλώντας μας μόνο για τα μεγάλα οφέλη της περιοχής χωρίς να μας προετοιμάσουν για όλα αυτά που ζούμε σήμερα, κι όμως, είμαι βέβαιος ότι τα γνώριζαν και τα περίμεναν όλα.
Το χειρότερο όμως δεν είναι που δεν προετοίμασαν καθόλου εμάς αλλά που δε φρόντισαν να προετοιμαστούν οι ίδιοι, με αποτέλεσμα να έχουμε σύνορα τα οποία δεν ελέγχονται από καμιά αρμόδια για το εμπόριο υπηρεσία, παρά μόνο από δύο μόλις άνδρες της αστυνομίας και μάλιστα χωρίς να τους παρέχουν τα απαραίτητα τεχνολογικά μέσα ώστε κι αυτοί οι άνθρωποι να μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Σκεφτείτε μόνο πως στα σύνορα δεν υπάρχει ούτε τηλέφωνο και για να επικοινωνήσει με κάποια υπηρεσία ο αστυνομικός, θα πρέπει να κάνει χρήση του προσωπικού κινητού του τηλεφώνου. Ανοίξαμε δηλαδή τα σύνορα αυτά και χωρίς να έχουμε την παραμικρή προετοιμασία, περιμέναμε να έρθουν στη χώρα μας όλα τα θετικά και κανένα αρνητικό. Εκτός πια κι αν ο συγκεκριμένος δρόμος δεν άνοιξε για να ωφεληθεί η περιοχή μας αλλά οι τσέπες κάποιων, όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με το συγκεκριμένο θέμα, καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ.

Σ. Καραχότζα

Ένα δεύτερο παζάρι στην Ξάνθη θα είναι ωφέλιμο για όλους

Την απόφασή τους να καταθέσουν πρόταση προκειμένου να γίνεται εντός του δήμου Ξάνθης δύο μέρες την εβδομάδα λαϊκή αγορά και όχι μόνο μία, δηλαδή μόνο κάθε Σάββατο, πήραν πριν από λίγες μέρες οι μικροπωλητές που δραστηριοποιούνται στο παζάρι. Σίγουρα πρόκειται για μια απόφαση που δεν μπορεί να παρθεί στο πόδι και προϋποθέτει διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ώστε αυτό που τελικά θα αποφασισθεί να είναι ωφέλιμο για όλους μιας και υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι ένα δεύτερο παζάρι στην Ξάνθη θα έβλαπτε τους επαγγελματίες του στεγαζόμενου εμπορίου.
Βέβαια το κάθε νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις κι αυτές τις δύο όψεις θα πρέπει να εξετάσουν με μεγάλη προσοχή εκείνοι που τελικά θα λάβουν την όποια απόφαση. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι μικροπωλητές του παζαριού, περνούν δύσκολες στιγμές αφού στην ουσία δουλεύουν καλά μόλις οκτώ μέρες το μήνα, τέσσερα Σάββατα στην Ξάνθη και τέσσερις Κυριακές στο Πόρτο Λάγος.
Άρα θα ήταν λογικό και σωστό να τους δοθούν τουλάχιστον τέσσερις ακόμα μέρες το μήνα. Όσο για εκείνους που λένε ότι κάτι τέτοιο θα βλάψει ακόμα περισσότερο την κεντρική αγορά της Ξάνθης, θα μου επιτρέψουν να διαφωνήσω. Όλοι ξέρουμε ότι την ημέρα του παζαριού η πόλη μας γεμίζει από κόσμο ο οποίος έρχεται είτε από την ορεινή περιοχή είτε από την υπόλοιπη περιφέρεια. Μάλιστα το παζάρι της Ξάνθης γίνεται πολλές φορές η αιτία διοργάνωσης εκδρομών από άλλες, μακρινές πόλεις όπου οι εκδρομείς έρχονται στην Ξάνθη αποκλειστικά για το παζάρι της.
Όσο λοιπόν το παζάρι φέρνει κόσμο στην πόλη, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι βλάπτει τα υπόλοιπα καταστήματα, αφού με τον κόσμο αυτό δουλεύουν τη μέρα εκείνη και όλα τα άλλα μαγαζιά. Μαζί με τη βόλτα στο παζάρι, οι περισσότεροι θα πιούν κάπου κι έναν καφέ, θα πάρουν καφέ ή κάτι άλλο για το σπίτι τους, κάτι που δεν το βρίσκουν στο παζάρι και το αγοράζουν από κάποιο μαγαζί.
Αν λοιπόν αυτό γίνεται δύο και όχι μια μέρα την εβδομάδα, θα έχει μεγάλο όφελος και η κεντρική μας αγορά. Φυσικά δεν ξέρω κατά πόσο αυτό θα βοηθήσει τους μικροπωλητές αφού οι καιροί είναι δύσκολοι και ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να ξοδέψει. Πέραν αυτού βέβαια, δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως εκείνος που σκοπεύει να αγοράσει για παράδειγμα ένα παντελόνι, ένα πουκάμισο ή κάτι άλλο από το παζάρι, μια φορά θα πάει να το αγοράσει, οπότε και τέσσερα παζάρια την εβδομάδα να έχει, εκείνος μια μέρα θα πάει να κάνει τα ψώνια του. Άρα το μόνο όφελος η αγορά μας γενικότερα θα το έχει όχι από εκείνους που επισκέπτονται το παζάρι έχοντας προαποφασίσει να πάρουν κάτι συγκεκριμένο αλλά από εκείνους για τους οποίους το παζάρι αποτελεί μια καλή ευκαιρία για μια έξοδο, για μια βόλτα και μαζί με τη βόλτα, θα αφήσουν και πέντε ή δέκα ευρώ στην αγορά.
Αυτά λοιπόν τα πέντε ή τα δέκα ευρώ θα πρέπει να περιμένουν μικροπωλητές και καταστηματάρχες από τη δεύτερη μέρα λαϊκής αγοράς και φυσικά τα χρήματα που θα αφήσουν όλοι εκείνοι που τυχαίνει να έρχονται μεσοβδόμαδα στην πόλη μας και φεύγουν πριν τη μέρα που πραγματοποιείται προς το παρόν το μοναδικό παζάρι μέσα στην εβδομάδα.
Όλα αυτά φυσικά με δεδομένο ότι και τη δεύτερη μέρα το παζάρι θα γίνεται εκεί που γίνεται και το Σάββατο και όχι κάπου αλλού γιατί αν γίνει κάπου στις παρυφές της πόλης, κανένας μα κανένας Ξανθιώτης δεν πρόκειται να το επισκεφτεί και θα περιμένει να έρθει το Σάββατο για να πάει στο παζάρι που γίνεται στο κέντρο και στο οποίο μπορεί να πάει και περπατώντας. Άρα η γνώμη μου είναι πως θα πρέπει τα σωματεία των μικροπωλητών να αποβάλουν από το μυαλό τους σκέψη για παζάρι κάπου έξω από την πόλη, περισσότερο ζημιά θα τους κάνει αυτό παρά θα τους ωφελήσει.
Από την άλλη φυσικά είναι επίσης λάθος η σκέψη να καταργηθούν όλα τα υπόλοιπα, μικρά τοπικά παζάρια που γίνονται εκτός δήμου Ξάνθης. Ειδικά αυτό του Πόρτο Λάγους μαζεύει αρκετό κόσμο και θεωρώ ότι αφήνει ένα καλό μεροκάματο στους μικροπωλητές και εκτός αυτού, το παζάρι δίνει αξία στους οικισμούς στους οποίους πραγματοποιείται και η κατάργησή του μόνο ζημιά θα προκαλέσει.
Πρέπει λοιπόν να κάτσουν σε ένα τραπέζι καταστηματάρχες, μικροπωλητές και δήμος και να πάρουν από κοινού μια απόφαση η οποία θα είναι ωφέλιμη για όλους και φυσικά σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει ο επαγγελματίας του στεγαζόμενου εμπορίου να βλέπει σαν εχθρό του τον μικροπωλητή και το αντίστροφο. Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους και μόνο η ενότητα μπορεί να είναι μια σανίδα σωτηρίας. Ένα δεύτερο παζάρι στην Ξάνθη θα σημαίνει μια δεύτερη μέρα πολυκοσμίας στην πόλη μας και πολυκοσμία σημαίνει και χρήμα, ίσως λιγότερο λόγω των οικονομικών συνθηκών που επικρατούν, αλλά εδώ μιλάμε για μια αγορά η οποία έχει πλέον ανάγκη και τα λίγα. Άρα εγώ λέω ναι, πρέπει να υπάρχει δυο φορές την εβδομάδα παζάρι στην Ξάνθη αλλά στον ίδιο χώρο και τις δυο φορές και φυσικά χωρίς να καταργηθεί κανένα άλλο από τα παζάρια που γίνονται σε διάφορα σημεία του νομού μας.

Σ. Καραχότζα

Μια φορά και έναν καιρό

Οι περικοπές σε μισθούς έφερε και περικοπές στην υπομονή μας

Και τώρα θα σας διηγηθώ μια ιστορία την οποία ίσως να μη μπείτε στον κόπο να διαβάσετε γιατί απλά την ζείτε ήδη εσείς οι ίδιοι ή τη ζει ο άνθρωπος της διπλανής σας πόρτας, μια ιστορία που δυστυχώς δεν απέχει και πολύ από την καθημερινότητα του καθένα από εμάς.
Ήταν κάποτε, περίπου στις αρχές του 2011 ένας νέος άνθρωπος, γύρω στα 35 ο οποίος πριν μερικά χρόνια, τότε που ακόμα η οικονομική κρίση υπήρχε μόνο ως λέξη στα λεξικά που είχαμε στη βιβλιοθήκη μας, αποφάσισε να φτιάξει τη δική του οικογένεια και παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του. Μιας όμως και τα πράγματα ήταν τότε καλά στη χώρα μας, ο άνθρωπος αυτός, ο Γιάννης, ο Νίκος, ο Κώστας ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τον, μαζί με τη σύζυγο του αποφάσισαν να αποκτήσουν και ένα παιδί ώστε να ολοκληρωθεί το όνειρο της ζωής τους και η ευτυχία τους.
Αργότερα, τότε που άρχισε να ακούγεται για πρώτη φορά η οικονομική κρίση αλλά ακόμα δεν την είχε δει κανένας μας, οι δυο νέοι έκαναν ακόμα ένα παιδί, πιστεύοντας πως τίποτα στη ζωή τους δε θα αλλάξει κι ότι θα καταφέρουν να μεγαλώσουν με μια σχετική άνεση τα δυο παιδιά τους.
Ξαφνικά, στα τέλη Ιανουαρίου του 2011, ο νέος της ιστορίας μας πηγαίνει όπως κάθε πρωί στη δουλειά του αλλά εκεί τον περίμενε κάτι που ούτε καν είχε φανταστεί, μια απόλυση και μια ελάχιστη αποζημίωση και η μόνη δικαιολογία από τη μεριά του εργοδότη του ήταν «συγνώμη αλλά η επιχείρηση πρέπει να μειώσει το εργατικό της κόστος γιατί η εποχή είναι δύσκολη και το ρευστό περιορισμένο».
Παρόλο που τους παρακάλεσε να μην τον απολύσουν γιατί έχει να μεγαλώσει δυο παιδιά, η οικονομική κρίση φάνηκε να είναι πιο δυνατή από τον ανθρώπινο πόνο κι από την αγωνία ενός πατέρα με αποτέλεσμα στη λίστα των ανέργων να προστεθεί ένας ακόμα.
Ο νέος λοιπόν πήρε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι του όπου και ανακοίνωσε στη σύζυγο του τα δυσάρεστα κι εκείνη βλέποντας τον σε μαύρα χάλια, προσπάθησε να τον εμψυχώσει και να του δώσει κουράγιο. Οι πρώτες μέρες πέρασαν χωρίς προβλήματα μιας και ο σύζυγος είχε λάβει μια μικρή αποζημίωση για την απόλυση του αλλά κάπου εκεί ξεκίνησαν τα πρώτα προβλήματα.
Τα λεφτά τέλειωσαν και κομπόδεμα δεν υπήρχε μιας και μιλάμε για δυο νέους ανθρώπους που μόλις είχαν ξεκινήσει το ταξίδι της ζωής. Ξυπνάνε λοιπόν το πρωί σκεπτόμενοι πως μια νέα μέρα ξημέρωσε και μπορεί να φέρει κάτι καλύτερο. Πάνω όμως στις σκέψεις τους αυτές χτυπάει το κινητό τηλέφωνο του συζύγου και ήταν ποιος άλλος; Η τράπεζα η οποία ζητάει τη δόση για το μικρό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο που είχε αγοράσει το ζευγάρι προκειμένου να μπορεί ο σύζυγος να πηγαίνει στη δουλειά του.
Σα να μην έφτανε το τηλεφώνημα από την τράπεζα, να και η σύζυγος η οποία ενημερώνει το νέο ότι έχει τελειώσει το γάλα του παιδιού κι ότι το ψυγείο του σπιτιού είναι σχεδόν άδειο.
Ξαφνικά εκεί που όλα έμοιαζαν μαύρα κι άραχνα, εμφανίζεται λίγα μέτρα παραπέρα μια λάμψη και μέσα σ’ αυτή ήταν ο Γιαννακίδης, ο Παυλίδης και λίγο πιο πέρα στέκονταν ο Καραμανλής με τον Παπανδρέου. «φέρνουμε την ανάπτυξη» του είπαν, «μην ανησυχείς, σε λίγα χρόνια όλα θα είναι όπως πριν κι ακόμα καλύτερα».
Γεμάτος χαρά ο νέος τρέχεις τη γυναίκα του και στα παιδιά του και τους λέει τα ευχάριστα, τους λέει πως έρχεται επιτέλους η ανάπτυξη και πως θα λυθούν σε λίγα χρόνια όλα τους τα προβλήματα. Αντί όμως τα πράγματα να φτιάξουν, το τηλέφωνο εξακολουθούσε να χτυπάει και φυσικά ήταν από την τράπεζα, η γυναίκα εξακολουθούσε να λέει πως δεν έχει τι να μαγειρέψει και το κυριότερο, τα παιδιά εξακολουθούσαν να ζητάνε όχι παιχνίδι ή καμιά άλλη πολυτέλεια αλλά γάλα και φαγητό.
Άντε λοιπόν τώρα οι κύριοι αυτοί που από το πρωί μέχρι το βράδυ μιλάνε για ανάπτυξη, να εξηγήσουν σ’ αυτή τη γυναίκα και σε αυτά τα παιδιά, ότι πρέπει να κάνουν μερικά χρόνια υπομονή. Άντε να τους εξηγήσουν ότι υπάρχουν δεκαετή προγράμματα τα οποία εγκριθήκαν και σύντομα θα ξεκινήσει η υλοποίηση τους.
Εντάξει, στην τράπεζα κάτι μπορείς να πεις και στην τελική να μην την πληρώσεις. Στο παιδί όμως τι θα πεις; Ότι θα φάμε μόλις έρθει η ανάπτυξη; Ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή για να διορθώσει η κυβέρνηση όλα τα στραβά που υπάρχουν στη χώρα; Μα δε το νοιάζουν αυτά το παιδί, δεν τα προκάλεσε αυτό τα στραβά αυτά, δεν έκλεψε, δεν πήρε λάθος πολιτικές αποφάσεις, δεν απέκτησε βίλες και κότερα ως πολιτικός.
Αναρωτιέμαι, το γεγονός ότι πλέον γίνονται καθημερινά διαρρήξεις αλλά κανένας από τους διαρρήκτες δεν κλέβει χρήματα παρά μόνο φαγητό από τα ψυγεία των σπιτιών και των καταστημάτων που μπαίνουν, δεν ανησυχεί κανέναν; Κανένας δε βλέπει την πραγματικότητα; Βέβαια εδώ που τα λέμε, κι εγώ με 4000, με 8000 και με 10000 ευρώ μισθό, δε θα έβλεπα τίποτα, θα ήταν όλα τέλεια. Θα μου ήταν πολύ εύκολο να λέω στους άλλους «κάντε λίγα χρόνια υπομονή και όλα θα διορθωθούν». Ποια υπομονή; Μαζί με τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις ήρθαν και οι περικοπές στην υπομονή μας, στην αισιοδοξία μας, στο χαμόγελο μας. Άντε λοιπόν όλοι μαζί, για πρωινό θα φάμε ανάπτυξη βραστή, για μεσημεριανό θα την κάνουμε στο τηγάνι ε και το βράδυ είναι καλύτερα να μην τρώμε γιατί το καλοκαίρι πλησιάζει και πρέπει να αδυνατίσουμε πριν βγούμε στις παραλίες.
Ξέρω ότι η παραπάνω ιστορία μου δε διεκδικεί βραβεία και επαίνους, θεωρώ όμως πως είναι η καλύτερη περιγραφή της πραγματικότητας που βιώνουμε όλοι μας, εκτός από τους πολιτικούς μας φυσικά οι οποίοι καλά θα κάνουν να αφιερώσουν μερικά λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο τους και να διαβάσουν αυτή την ιστορία μήπως και καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους γιατί προς το παρόν έχουν μαύρα μεσάνυχτα.

Σ. Καραχότζα